Główny trener indyjskiej drużyny hokejowej mężczyzn Craig Fulton przybił piątkę pracownikom i uśmiechnął się. Zespół strzelił genialnego gola po siedmiu kontaktach z mistrzami świata Niemcami w FIH Pro League 1 czerwca. W niedzielę zawodnik z RPA nie promieniał, gdy Harmanpreet Singh and Co stracili prowadzenie 2:1 i przegrali z gospodarzami Great Wielka Brytania 3:2 w Londynie.

To był taki sezon Pro League dla Indii. Rewelacyjny w plastrach, bezbarwny w blokach z nerwowymi zakończeniami, rozdający bramki, a czasem także w grach. Pięć zwycięstw i porażek, trzy zwycięstwa w rzutach karnych i tyle samo porażek podsumowuje występ Indii w turnieju, w którym bierze udział dziewięć drużyn, który w dużej mierze stał się poligonem treningowym dla większości drużyn przygotowujących się do igrzysk olimpijskich.

Mimo to elitarne wydarzenie daje trenerom dobre pojęcie o tym, jak ich drużyny radzą sobie z najlepszymi na świecie. Zwycięstwa z Niemcami, Argentyną, Hiszpanią i Irlandią dają Indiom nadzieję dla Paryża, ale porażki z najlepszymi na świecie – Australią, mistrzami olimpijskimi Belgią i Wielką Brytanią – dały Fultonowi wiele do rozmyślań.

„Jak wszystkie drużyny, Indie przechodzą proces selekcji olimpijskiej. To zawsze spowalnia wydajność. Nie sądzę, że widzieliśmy najlepsze Indie, jakie mogą być. Prawdopodobnie w tej chwili grają na 80% swoich możliwości. W miarę jak zbliżamy się do igrzysk olimpijskich, niektóre mocne strony, takie jak karne rzuty rożne (PC) i kontrataki, będą odgrywać coraz większą rolę” – powiedział z Antwerpii Shane McLeod, który poprowadził Belgię do złota na Mistrzostwach Świata w 2018 r. i Igrzyskach Olimpijskich w Tokio w 2021 r. .

Pomijając porażkę 1:7 z Australią, dla Indii w Tokio kluczowa była konsekwencja, które po 41 latach zapewniły sobie brązowy medal olimpijski. W tej chwili brakuje tej stałości. Poza tym występy Indii w meczach wyjazdowych były słabsze w porównaniu z występami u siebie. Warunki w Paryżu będą podobne do tych w Antwerpii i Londynie, gdzie Indie rozegrały dwa ostatnie mecze ligi.

Indie traciły bramki, zwłaszcza w kluczowych momentach, tracąc 35 bramek w 16 meczach. Podczas obrony z rzutów karnych (PC) Amit Rohidas i Manpreet Singh dali z siebie wszystko jako pierwsi atakujący, ale drużyny przeciwne wciąż znajdowały sposoby na wielokrotne przedostanie się przez obronę, szczególnie w końcowych momentach meczu, co było piętą achillesową Indii.

„Zdobyli sporo bramek. Nie sądzę jednak, że stanie się to na igrzyskach olimpijskich. Zaostrzą się. Część z nich była kierowana personelem, a część próbowała zebrać zespół w całość. Będzie to obszar zainteresowania Indii” – dodał McLeod, który jest obecnie konsultantem w Belgii.

„Ochrona komputerów PC również może zostać wzmocniona. Wciąż zdobywają kilka bramek. Pierwszy bieg znacznie się poprawił, więc trudniej jest wyprzedzić pierwszego biegacza. Będą jednak mieli nadzieję, że do czasu igrzysk będą mieli idealną baterię do obrony rzutów rożnych.

Kapitan drużyny Harmanpreet, który zdobył 12 bramek, był najlepszym strzelcem Indii już trzeci sezon z rzędu. Ale druga bateria komputera, w skład której wchodzą Jugraj Singh, Sanjay i Rohidas, nie odpaliła zbyt często. Wydaje się, że nie stanowi to problemu dla ekspertów.

„Belgia ma także Toma Boona i Loicka Luypaerta, ale zawsze to Alexander Hendrickx robi robotę. Wykonuje 90% akcji. Musisz się po prostu dostosować. To właśnie robią mistrzowie olimpijscy Belgii na szczycie D” – powiedział były trener Indii Sjoerd Marijne z Den Bosch w Holandii.

„Harmanpreet to światowej klasy drag-flicker. Jednym z kluczy do sukcesu byłoby upewnienie się, że Indie otrzymają wystarczającą liczbę komputerów PC, aby nie odczuwał presji za każdym razem, gdy wykona ruch. Jeśli zdobywają 1-2 w każdym meczu, jest to naprawdę trudne, ale jeśli zdobywają 5-6, jest prawie pewne, że zdobędzie 1-2 z nich, a przy dobrym dniu nawet trzy.

Jednym z pozytywnych sygnałów dla Indii była jednak błyskotliwość napastników – brązowych medalistów olimpijskich Mandeepa Singha, Sukhjeeta Singha, Gurjanta Singha i nowicjusza Abhisheka. Ich indywidualne umiejętności zaowocowały wieloma bramkami, łagodząc skutki braku mocnej drugiej baterii do komputera.

„Mandeep z przodu to zawodnik światowej klasy. Zawsze jest niebezpieczny i buduje naprawdę dobre relacje z innymi graczami. Sukhjeet i Abhishek również pokazali prawdziwy talent i umiejętności. Z pewnością będą zawodnikami na przyszłość, jeśli nie dostaną się do selekcji olimpijskiej” – dodał McLeod.

Pozostało niespełna 50 dni przed meczem Fulton, który odbędzie się 27 lipca na Stade Yves-du-Manoir i rozpocznie rozgrywki Indii z Nową Zelandią.