Rząd Indii wspiera alternatywny, niezależny system operacyjny dla smartfonów o nazwie Bharat OS (BharOS). Wolny zarówno od Androida, jak i iOS, BharOS promuje ideę prywatności danych i tego, jak cenne są dane użytkowników.

System operacyjny jest produkowany przez JandK Operations Private Limited (AKA, JandKops), firmę wspieraną przez Indyjski Instytut Technologii jako projekt inkubacyjny. Opiera się na AOSP (projekt open source dla Androida), ale będzie dostarczany bezpłatnie z usługami Google Play i wypełniony aplikacjami z niezależnego sklepu z aplikacjami.

Istnieje kilka niezależnych systemów operacyjnych dla smartfonów, które przyjmują ten sam etos, z wielu tych samych powodów, dla których stan indyjski promuje projekt BharOS. Być może najbardziej znanym jest LineageOS, który może działać na dziesiątkach modeli telefonów producentów takich jak Samsung, LG, Huawei i Google. Konstrukcje – zwykle oddzielne dla konkretnego modelu – są często utrzymywane przez entuzjastów i użytkowników, a oprócz promowania bezpieczeństwa danych i prywatności, mogą znacznie wydłużyć żywotność starszych telefonów, zwiększając ich zielone referencje.

Ekonomia porzucenia.

Ponieważ przychody producentów telefonów komórkowych pochodzą ze sprzedaży sprzętu, w ich najlepszym interesie jest zaprzestanie wspierania starszych modeli aktualizacjami zabezpieczeń i oprogramowania, w ten sposób wysyłając starzejący się sprzęt do „szuflady starego telefonu”, elementu wyposażenia wielu miłośników technologii, odpowiednika na prywatne wysypisko śmieci, ale ze wspomnieniami i okazjonalnym majsterkowaniem.

Instalując niezależny system operacyjny (proces, który niekoniecznie musi być tak skomplikowany, jak się często przedstawia), użytkownicy zyskują o wiele więcej lat życia dzięki doskonale użytecznym i wydajnym urządzeniom, ale przy wsparciu bezpieczeństwa ze strony twórcy systemu operacyjnego lub społeczności programistów .

Oprócz tych korzyści dla użytkownika, BharOS rozwiązuje również kwestię integralności danych. Zarówno system Android, jak i interfejs Google Play Services API (oraz wiele popularnych aplikacji) stale przesyłają strumieniowo informacje użytkowników do Google i różnych stron trzecich. Średnio telefon z Androidem wysyła codziennie od 12 MB do 18 MB danych do Google lub stron trzecich, często za pośrednictwem dodatków śledzących wbudowanych w kod aplikacji lub sam system operacyjny. Jeden projekt wg New York Timesna przykład odkryli, że telefon przeciętnego dziennikarza zawiera setki trackerów, z których każdy zbiera nieznane dane, nie ograniczając się do lokalizacji telefonu, kontaktów użytkownika, nawyków przeglądania i wszelkiej aktywności na telefonie.

Domyślnie prywatne.

Podobnie jak LineageOS, CalyxOS, GrapheneOS, Sailfish i Ubuntu Touch, Bharat OS będzie stanowić podstawę ekosystemu smartfonów, który domyślnie jest prywatny. Usunięcie Usług Google Play (na których opiera się Android) eliminuje gromadzenie danych na poziomie systemu operacyjnego i zbieranie danych. Następnie sprawdzając, które aplikacje pojawiają się w „zatwierdzonym” indyjskim sklepie innym niż Google Play, użytkownicy będą chronieni przed aplikacjami, o których wiadomo, że zbierają o nich informacje.

Raporty stwierdzają, że Bharat OS prawdopodobnie pozwoli na sideloading aplikacji, co oznacza, że ​​większość aplikacji będzie można przynajmniej zainstalować na telefonach z systemem operacyjnym, więc użytkownicy będą mogli „wybrać” aplikacje, o których wiadomo, że żarłocznie przechwytują dane użytkownika (aplikacja Facebook przychodzi na myśl).

Ograniczony wybór?

Głównym mankamentem indyjskiego projektu będzie zasięg telefonów, na których będzie działał Bharat OS. Nawet projekty o stosunkowo długiej historii, takie jak LineageOS, w żadnym wypadku nie będą działać na każdym sprzęcie. CalyxOS i GrapheneOS działają tylko na sprzęcie Google Pixel, a czyste systemy operacyjne Linux, takie jak Sailfish i Ubuntu Touch, działają tylko na kilkunastu modelach lub mniej.

Sukces BharOS będzie więc zależał od tego, czy producenci będą wystarczająco otwarci na sprzęt swoich produktów, aby umożliwić działanie zorientowanego na prywatność systemu operacyjnego. Bez rządu krajowego wywierającego presję na firmy takie jak Samsung, istnieje niewiele zachęt, aby pozwolić niezależnym programistom uruchamiać własne systemy operacyjne na sprzęcie producentów. Dzieje się tak, ponieważ użytkownicy kupują mniej nowych telefonów, gdy tylko wydłuża się żywotność urządzenia. Ponadto aplikacje OEM dostarczane z wieloma telefonami z Androidem nie będą już dzwonić do domu z danymi użytkowników, co oznacza, że ​​BharOS powinien zapewniać lepszą prywatność danych niż którykolwiek z głównych graczy.

Drzwi do współczesnego życia.

Ostatni element układanki należy do twórców aplikacji, od których, przepraszam za przesadę, zależy duża część możliwości uczestniczenia we współczesnym życiu. Ludzie polegają teraz na aplikacjach banków, firm ubezpieczeniowych, dostawców taksówek, organizacji użyteczności publicznej itp., Aby po prostu istnieć w społeczeństwie. Jeśli te aplikacje nie działają, ponieważ polegają na interfejsie API Usług Google Play, użytkownicy nie będą zmieniać systemów operacyjnych.

Promocja i rozwój BharOS będą musiały być dużym projektem, jeśli ma znaleźć dom na wystarczającej liczbie modeli urządzeń, aby stać się jakąkolwiek nową normą, a przynajmniej nową alternatywą dla głównych streamerów danych. Ponadto rząd Indii będzie musiał zmobilizować się, by wywrzeć presję na dużych międzynarodowych producentów telefonów i twórców aplikacji, aby zapewnić powodzenie projektu. Plusem tego zadania jest wielkość populacji Indii: miliard ludzi to znaczący rynek użytkowników smartfonów.

Wielkie pytanie.

Czy ludzie w latach 20. XXI wieku porzucą swój popularny, łatwy w obsłudze system operacyjny na rzecz innowacji, która zapewnia znacznie większe bezpieczeństwo danych? Uruchomienie BharOS będzie, jeśli nie niczym innym, działać jako eksperyment społeczny w kwestii tego, czy wygoda czy prywatność danych są ważniejsze dla masowego konsumenta.

Obserwuj tą przestrzeń.