Jednak obawy wojskowe i interesy bezpieczeństwa to nie jedyne motywy, dla których Biden utrzymuje bliskie stosunki z Izraelem.

James Zogby, prezes Arab American Institute, wskazuje na konstelację grup proizraelskich, które spędziły lata na „wzmacnianiu narracji”, aby zapewnić, że Izrael będzie postrzegany jako jeden z najbliższych ideologicznych partnerów USA.

„To kończy się określeniem terenu i wypaczeniem zachowań Kongresu” – powiedział Zogby.

Najważniejszą z tych grup jest Amerykańska Izraelska Komisja Spraw Publicznych (AIPAC), największa, najstarsza i najbardziej wpływowa proizraelska siła lobbująca w USA.

Struktura systemu politycznego USA pozwala grupom specjalnego interesu na wywieranie ogromnych wpływów. Mogą lobbować, wpłacać datki na cele polityczne i wydawać nieograniczone kwoty pieniędzy na reklamy i inne komunikaty.

Walt, profesor Uniwersytetu Harvarda, stwierdził, że w USA wpływy mają inne „lobby etniczne”. „Ale żaden nie miał takiego wpływu, jak to, co nazywamy «lobby izraelskim», szczególnie w ciągu ostatnich 30, 40, 50 lat”.

W szczególności AIPAC odniósł ogromny sukces w swoich trwających od dziesięcioleci wysiłkach. Grupa miała skromne początki i wyłoniła się na początku lat pięćdziesiątych XX wieku jako jednoosobowa inicjatywa lobbująca pod przewodnictwem dziennikarza Isaiaha Kenana.

W tym czasie Izrael znajdował się pod międzynarodową kontrolą. W 1953 r. siły izraelskie odpowiedziały na zabicie trzech obywateli żydowskich, zabijając 69 cywilów we wsi Qibya na Zachodnim Brzegu.

Atak wywołał ostrą reakcję międzynarodową. Nawet Stany Zjednoczone poparły uchwałę Rady Bezpieczeństwa ONZ potępiającą izraelski atak.

Zabójstwa w Qibya „spowodowały znacznie większą potrzebę wzmożenia, zintensyfikowania i lepszego zorganizowania lobbingu na rzecz Izraela”, powiedział Douglas Rossinow, profesor historii na Uniwersytecie Metro w Minnesocie, który badał początki AIPAC.

Grupa rozpoczęła kontrolę szkód, pomagając wzmocnić reputację Izraela po zabójstwach.

Od tego czasu cele AIPAC wykraczają poza zbieranie funduszy. Rossinow powiedział, że jego misją jest również „to, co Izrael nazwał – używając hebrajskiego terminu – „hasbara”, co oznacza „wyjaśnianie”.

„To rodzaj działań komunikacyjnych lub propagandowych mających na celu przedstawienie spraw w sposób korzystny dla państwa Izrael” – wyjaśnił Rossinow.

„Jest to hebrajski termin znany w Izraelu i był otwarcie używany w izraelskim rządzie jako coś, co patriotyczni Izraelczycy powinni zrobić, ale mieli nadzieję, że zrobią to również Amerykanie”.

Jednak przez wiele dziesięcioleci AIPAC unikał bezpośredniej agitacji wyborczej. Zamiast tego, jak sam twierdzi, wykorzystał swoje wpływy, aby „zachęcać i przekonywać” politykę rządu za pomocą technik takich jak sponsorowanie wyjazdów Kongresu do Izraela.

Jednak taktyka grupy zmieniła się w 2021 r., kiedy AIPAC uruchomił własny komitet działań politycznych (PAC) i super PAC, który może gromadzić nieograniczone fundusze.

Wykorzystywała PAC, aby zachęcić zwolenników do przekazywania datków na rzecz kandydatów, a super PAC do wspierania kandydatów lub przeciwstawiania się im poprzez kampanie reklamowe.