Po trudnym początku IPL 2024 Harshal Patel w ostatnich kilku meczach odzyskał równowagę. Poprawa jego formy odzwierciedla losy jego nowego zespołu Punjab Kings, który nadal walczy o play-offy. Obecnie po 56 meczach na liście najlepszych strzelców bramek w tym sezonie przed Harshalem wyprzedza jedynie Jasprit Bumrah. W tym wywiadzie Harshal omawia swoje procesy, znaczenie perspektywy w analizie meloników w T20 oraz to, co ostatnio zrobił inaczej.

Jak zdefiniowałbyś swój dotychczasowy sezon?
Nadal są pewne aspekty, w których mogłem spisać się lepiej, ale ogólnie rzecz biorąc, jeśli spojrzę na liczbę bramek, które zdobyłem, sytuacje, w których je wybierałem, i pałkarzy, z których wyszedłem, oni” wywarłem wpływ na grę. Zwłaszcza w tym sezonie patrzenie wyłącznie na liczby prawdopodobnie nie jest mądrym posunięciem. Dlatego nadal nazwałbym ten sezon ponadprzeciętnym.

Czy możesz wskazać przypadek w tym sezonie, w którym być może nie zacząłeś dobrze, ale finisz dał ci wiele radości?
20. koniec meczu z MI. Byli na dobrej drodze do zdobycia 210-215, a ja rzuciłem, myślę, że przejechałem pięć-sześć [seven runs] i podniósł dwie furtki; cztery z nich to pożegnania. To tylko jeden przykład.

Nawet przeciwko KKR, gdzie straciłem 48 w trzech overach, dostałem Rinku [Singh] wyszedł we właściwym czasie, co oznaczało, że pojawi się nowy pałkarz. Nie miało to większego znaczenia, bo on [Ramandeep Singh] wyszedł i uderzył sześć pierwszych piłek. Jednak wraz z ewolucją gry T20, zdobywanie bramek to prawdopodobnie jedyny sposób, w jaki możesz wywrzeć wpływ na grę, ponieważ możesz rzucić genialnym chwytem i jeśli dwóch pałkarzy zostanie rozstrzygniętych, wyrównają to w meczu następny. Myślę, że konsekwentne zdobywanie bramek w odpowiednim momencie jest bardzo ważne.

Czy zdobywanie bramek było w tym sezonie dużo większym wyzwaniem?
Czysto z punktu widzenia przyjmowania furtek, jeśli mam pewne podania, które mi odpowiadają, jeśli dobrze wychodzą mi z ręki, jeśli dobrze je rzucam i jeśli jestem pewien co do tych uderzeń, zwłaszcza przy wolniejszych piłkach, wiem, że mogę zdobyć dwie lub trzy bramki w jednym meczu. Dla mnie najważniejsze jest odpowiednie ustawienie wolniejszych piłek i wykonanie ich, gdy wiem, że pałkarz może popełnić błąd, a ja mam większą szansę na wymuszenie błędu. Zdobywanie bramek nie było więc trudne. Trudność pojawia się, gdy muszę się opanować, ponieważ moja USP zawsze zbiera bramki i jest to aspekt gry, nad którym pracowałem.

Jak nad tym pracujesz?
W pewnym sensie wymyśliłem, co muszę zrobić, aby móc wyłączyć pałkarzy, kiedy zajdzie taka potrzeba, a wiąże się to również z wieloma aspektami umiejętności. Konsekwentnie pracowałem nad tymi umiejętnościami jeszcze przed sezonem. Nie udało mi się tego konsekwentnie robić w grze, ale jestem na dobrej drodze i kiedy to wszystko się złoży, chcę być tak dobry jak ktoś taki jak Jasprit [Bumrah]ponieważ ciągle mówimy o melonikach grających po dziewięć lub dziesięć razy w kółko, a podczas całego IPL był jeden szybki melonik [Bumrah] który przez większość czasu chodzi na mniej niż sześć. Rzucam sobie wyzwanie, aby być tak dobrym jak on.

Powolny, zanurzający się Yorker to jedna z Twoich specjalności. Po meczu z CSK wspomniałeś, że nie byłeś pewien, czy uda ci się go zrealizować na początku sezonu. Co się zmieniło?
Ten konkretny przekaz jest tak trudny do wykonania, że ​​nie ma w nim żadnej prawdziwej techniki. Wszystko zależy od wyczucia, więc im częściej rzucasz, tym lepiej ci to wychodzi. Jest w tym także pewien aspekt warunkowy. Kiedy piłka zaczyna się cofać, a ja rzucam, ma ona tendencję do odpływania, co sprawia, że ​​pałkarzowi jeszcze trudniej jest ją dostrzec i uderzyć. Pozwala mi to również rzucić je w ciasto pod większym kątem, co zmusza je do przejścia przez stronę nogi. A kiedy odpływa, prawie zawsze nie trafia w kij.

Jeśli pamiętacie furtkę, którą dostałem od Shahrukha [Khan] w grze Gujarat Titans odeszło to dość daleko, więc są w tym aspekty warunkowe, ale gdy poczujesz, że masz zamiar to wykonać, staje się to o wiele łatwiejsze.

Jeśli spojrzysz na grę CSK, w 19. secie prawdopodobnie rzuciłem cztery z nich jeden po drugim i wykonałem prawie każdy z nich. Kiedy nie wychodzi, muszę wrócić do siatki i po prostu dalej rzucać. Wiem, że gdy zacznę realizować te dostawy, to sięgnę po furtki, bo wiem, jak tę dostawę ustawić. A kiedy jestem pewien, że go wykonam, wiem, co muszę rzucić przed dostawą, aby było to jeszcze bardziej skuteczne.

Jesteś w doskonałej formie, rzucając kręgle do MS Dhoni, który jest w doskonałej formie. Dostaniesz go z zanurzającym się yorkerem. Czy planowałeś to zwolnienie?
Przed rundami planowałem obejść do niego kikuty i rzucić szerokiego yorkera, ale sposób, w jaki piłka wychodziła mi z ręki i dryfowała, pomyślałem: „OK, zaryzykuję”. Tutaj.” A jeśli go wyciągnę, dwudziesty mecz będzie dla nas dużo łatwiejszy. Byłem całkiem pewny swojego wykonania. Pomyślałem, że nawet jeśli zobaczy to poza rozdaniem, prawdopodobieństwo, że trafi to za szóstkę, jest bardzo małe.

Ogólnie rzecz biorąc, czy uważasz, że obecnie ciasta są lepiej przygotowane w porównaniu z wolniejszymi?
Znowu sprowadza się to do wykonania, prawda? Ponieważ wielokrotnie to udowadniałem: kiedy wykonuję [my deliveries successfully], większość pałkarzy nie jest w stanie go trafić. Kiedy wykonuję rzut, wiem, że potrafię rzucić sześć razy z rzędu, a oni i tak nie będą w stanie trafić. Może ujdzie im to na sucho, ale nadal może nie być w stanie trafić więcej niż jednego. Zatem dla mnie cała dostawa polega na wykonaniu. A kiedy warunki pozwolą mi rzucić sześć wolniejszych piłek, rzucę sześć wolniejszych piłek. Nie wstydzę się tego, że nazywają mnie spinnerem, który biegnie szybko i rzuca rotacją, co ludzie wielokrotnie powtarzali – i jest to absolutnie w porządku.

Pat Cummins powiedział na początku tego sezonu, że jeśli tracisz mniej niż 10 punktów, to wydaje się, że wykonałeś dobrą robotę.
Z pewnością. Punkt odniesienia, jaki wyznaczasz melonikom w sposobie ich oceniania, musi opierać się na kontekście, prawda? Jeśli jest melonik, który rzuca dwa overy z przodu w grze w przewadze i dwa po śmierci, nie można oczekiwać, że wykona cztery overy w 24 runach. To po prostu niepraktyczne. Biorąc pod uwagę przebieg tego sezonu, bardzo wysokie wskaźniki rund, zwłaszcza w grze w przewadze i podczas death overów, nadal uważam, że 9 do 10 overów to genialne zaklęcie, jeśli zdobędziesz kilka bramek we właściwym czasie i upewniłem się, że zamiast uzyskać 220-230, wylądują na 205-210. Zatem robienie różnicy 10-15 runów w rundach to wszystko, czego szukasz.

Jak mówiłem wcześniej, chcę ocenić swoje występy pod kątem wpływu, jaki wywarłem na grę i jej ostateczny wynik, co również jest podyktowane wieloma zmiennymi. Ale gdybym nie podniósł tej furtki [of Rinku Singh in the KKR game]mógł [the Punjab Kings batters] w pogoni zarobili jeszcze 20, mimo że zdobyli 263 czy coś takiego. A więc chodzi o wywarcie wpływu. Kiedy widzisz liczbę 10 na tle swojej ekonomii, czujesz się trochę dziwnie, ale sposób, w jaki ewoluuje gra, myślę, że punkt odniesienia również musi ewoluować.

Więc zasadniczo podsumowujesz inaczej? Załóżmy, że w trzech overach straciłeś 48 punktów, ale w finale rozegrałeś zacięty mecz, straciłeś tylko dwa runy i zdobyłeś kilka bramek. Tradycyjnie 4-0-50-2 „wyglądałoby” źle.
Prawidłowy. Kiedy straciłeś 48 punktów w trzech overach, popełniłeś kilka błędów, więc nadal chcesz się temu przyjrzeć i spróbować poprawić swoje wyniki. Czy mógłbyś oddać, powiedzmy 38, zamiast 48? Zatem chodzi o to, aby spojrzeć na te małe obszary, w których możesz się poprawić, ale jednocześnie musisz wykazać się odrobiną odwagi i powiedzieć, że chociaż mogłem stracić 48 punktów w czterech overach, wiem, że osiągnąłem wpływ na grę.

Czym różni się bycie częścią składu Punjab Kings od bycia częścią RCB?
Nie było aż tak inaczej, ponieważ zawsze byłem kimś, kto trzyma się na uboczu. Dla mnie liczy się cały proces, sposób, w jaki się przygotowuję, czy to na treningach, czy też kiedy pojawiamy się na meczu. Nawet po meczu mam swoje rutyny: wstępny przegląd tego, co udało mi się zrobić, a czego nie. Dla mnie jest to proces bardzo wewnętrzny. Środowisko zewnętrzne nie robi dla mnie dużej różnicy, więc przejście [of teams] nigdy nie było dla mnie bardzo trudne.

Oczywiście, jeśli spędzasz trzy-cztery sezony z tymi samymi zawodnikami, oni wiedzą, jak lubisz podchodzić do różnych spraw, więc jeśli masz zły dzień, okazuje się więcej zrozumienia i empatii. Jednak nawet w Pendżabie, podobnie jak w pierwszych czterech meczach, traciłem 10–11 punktów w każdym meczu i nie grałem dobrze w kręgle, ale moi koledzy z drużyny okazywali ten sam rodzaj empatii, a atmosfera była bardzo spokojna i wolna. Nie było żadnych znaczących zmian w przejściu z szatni RCB do szatni w Pendżabie.

Czego nauczyłeś się grając w kręgle z kimś takim jak Kagiso Rabada?
Nasza jednostka do szybkiej gry w kręgle jest dość ciasna. Ja, KG, Arsh [Arshdeep Singh], Nathana Ellisa. Woaksey [Chris Woakes] to znowu ktoś, na kim naprawdę wzorowałem się pod względem umiejętności wymachiwania piłką w obie strony i umiejętności ciągłego trafiania piłki we właściwe miejsce. Odbyłem wiele rozmów z Woakseyem na temat tego, co robi, gdy sprawy nie układają się po jego myśli. Są takie dni, kiedy wychodzisz na boisko i wiesz, że nie możesz wylądować piłki tam, gdzie chcesz. Mam świetne relacje z KG już od jakiegoś czasu, byłem z nim przez trzy lata [at Delhi Capitals].

Przed i po meczu zawsze toczy się rozmowa na temat tego, jak możemy stać się lepsi jako jednostki i jako zespół. Możliwość prowadzenia otwartej rozmowy w zespole ma ogromną wartość. I masz tę pewność, że jeśli przedstawię konstruktywną krytykę, nie zostanę wyrwana z kontekstu, a oni nie poczują się źle ani nie odbiorą tego do siebie. To samo dotyczy mnie. To jest koleżeństwo, które mamy w kręgielni i jest to bardzo cenne.

Czy możesz wskazać przypadek otrzymania konstruktywnej informacji zwrotnej na temat aspektu gry, nad którym pracowałeś?
KG i ja rozmawialiśmy po trzecim lub czwartym meczu, w którym traciłem passy przy dużej oszczędności. Powiedział do mnie: „Naprawdę dobrze grasz w kręgle, masz świetną energię na boisku i wykonujesz większość zagrań, które chcesz wykonać. Chodzi tylko o to, w którym się mylisz, co odbija się to na tablicy wyników, więc pomyśl, jak możesz być w tym lepszy, i nie myśl o niczym innym”. Dobrze jest mieć takie potwierdzenie, bo czasami czujesz: „Tak, gram dobrze w kręgle, ale karta wyników tego nie odzwierciedla, więc czy tylko ja myślę, że gram dobrze, czy rzeczywiście gram dobrze? ” Kiedy potwierdzenie pochodzi od twoich rówieśników lub trenerów, jest to bardzo cenne, ponieważ utwierdza cię w przekonaniu, że naprawdę dobrze grasz w kręgle i wystarczy, że trochę się wzmocnisz.