Podczas gdy w sobotnich wyborach prezydenckich w Iranie nadal trwa liczenie głosów, jedyny kandydat reformistów, Masoud Pezeshkian, nieoczekiwanie mocno zyskuje na popularności. Tuż za nim znajduje się twardogłowy i były negocjator nuklearny Saeed Jalili.

Obaj kandydaci wezmą udział w drugiej turze wyborów prezydenckich, które odbędą się w piątek. Ich celem jest zastąpienie nieżyjącego już prezydenta Ebrahima Raisiego, który zginął w maju w katastrofie helikoptera.

Rzecznik wyborów Mohsen Eslami ogłosił, że oddano 24,5 miliona głosów, przy czym Pezeshkian otrzymał 10,4 miliona, a Jalili 9,4 miliona, podaje Associated Press. Irańskie prawo wymaga, aby zwycięzca uzyskał ponad 50% wszystkich oddanych głosów. Jeśli nie, dwóch najlepszych kandydatów w wyścigu przejdzie do drugiej tury tydzień później.

Według doniesień Pezeshkian chce wyprowadzić Iran z chłodu międzynarodowych sankcji i poprawić stosunki z Zachodem.

To uczyniło go oczywistym wyborem dla Nimy Saranghi, która pracuje w marketingu.

„Zdecydowałem się głosować za lepszą przyszłością dla naszego kraju” – powiedział CBS News. „Może [Pezeshkian and his team] możemy współpracować i rozwiązywać problemy z Zachodem”.

Obejmuje to próbę reaktywacji umowy nuklearnej, która została jednostronnie porzucona przez byłego prezydenta Donalda Trumpa w 2018 r.

Pezeshkian zdobył najwięcej głosów, mimo że na początku tygodnia Najwyższy Przywódca ajatollah Ali Chamenei stwierdził, że osoby opowiadające się za zacieśnieniem więzi z Zachodem nie nadają się na przywódców.

„Niektórzy politycy w naszym kraju uważają, że muszą kłaniać się tej czy innej potędze, a postęp jest niemożliwy bez trzymania się znanych krajów i mocarstw” – powiedział. „Niektórzy tak myślą. Albo sądzą, że wszystkie drogi postępu przebiegają przez Amerykę. Nie. Tacy ludzie nie potrafią dobrze rządzić krajem”.

Irańczycy, którzy głosowali za reformą, również chcą większej wolności świeckiej, ale konserwatywna część społeczeństwa uparcie się temu sprzeciwia.

Saana Hodaverdian oddała swój głos na kandydatkę, która przede wszystkim opowiada się za ścisłym państwem islamskim.

„Potrzebuję kogoś, kto będzie wspierał moje przekonania religijne, a także zajmował się priorytetami przemysłowymi i gospodarczymi” – powiedziała.

Wszyscy Irańczycy zgadzają się, że gospodarka kraju jest słaba, a życie to harówka. Nie zgadzają się co do rozwiązania.

Konserwatyści uważają, że otwarcie na Europę i Amerykę grozi podważeniem islamskich wartości rewolucji. Trzymają się wiary w tak zwaną samowystarczalność; polityka w dużej mierze stworzona w Iranie, z pomocą sojuszników takich jak Chiny i Rosja.

Iran jest krajem podzielonym, na którego czele stoi Najwyższy Przywódca, którego wartości podzielają wyłącznie konserwatyści.

Weźmy kontrowersyjną kwestię ubioru kobiet. Purzyści islamscy noszą kompletny czarny czador i nakrycie głowy, które zapobiega pokazywaniu jakichkolwiek włosów.

Taki wygląd jest całkowicie odrzucany przez kobiety o nastawieniu reformatorskim, które zakrywają nagie ramiona i nogi zachodnimi strojami i zakładają luźne chusty na włosy.

W 2022 r. wybuchły duże powstania uliczne w proteście przeciwko śmierci młodej kobiety Mahsy Amini, która zmarła w areszcie policyjnym po aresztowaniu za niewystarczająco islamski ubiór.

Mimo że demonstracje zostały stłumione przez brutalne stłumienie przez władze, wiele kobiet w dalszym ciągu protestowało, odmawiając noszenia chusty, choć im również groziło aresztowanie.

Sobota spolaryzowane głosowanie w pierwszej turze odzwierciedla Tragiczny podział Iranu. Ktokolwiek zwycięży w przyszłotygodniowej drugiej turze, czeka go żmudna walka o kształt polityki akceptowalnej dla obu stron.