W poniedziałek w audytorium w izraelskiej bazie wojskowej na północ od Tel Awiwu dołączyłem do kilkudziesięciu zagranicznych dziennikarzy, którym pokazano 43 minuty drastycznego, makabrycznego wideo i zdjęć, które według Sił Obronnych Izraela zostały wykonane podczas Hamas 7 października atak na Izrael. Niektóre zdjęcia krążyły już wcześniej w Internecie, w niektórych przypadkach w skróconej i zredagowanej formie, ale większość tego, co zobaczyliśmy, była nieedytowana i bardzo niepokojąca.

IDF oświadczyło, że zebrało obrazy z kamer umieszczonych na ciałach bojowników, kamer samochodowych i telefonów komórkowych ofiar, kamer bezpieczeństwa w kibucach i innych źródeł. IDF zdecydowało się je udostępnić, powiedział mi międzynarodowy rzecznik podpułkownik Richard Hecht, w ramach „bitwy narracyjnej” swojego kraju. Orzeczenie to pojawia się w obliczu narastającej międzynarodowej krytyki w związku z ofiarami cywilnymi izraelskiej kampanii wojskowej w Gazie.

„Rozumiemy, że toczy się tu bitwa narracyjna i że musimy pokazać światu, co się tu wydarzyło” – powiedział Hecht. „Robimy wszystko, co w naszej mocy, aby pokazać mediom, że istnieje powód, dla którego robimy to, co robimy. [Hamas] zaczął to w najbardziej ohydny sposób.”

Nie pozwolono nam nagrywać obrazów odtwarzanych dla nas przez IDF – powiedziano nam, z szacunku dla pogrążonych w żałobie rodzin. Bojownicy Hamasu, którzy rozpoczęli niespodziewany atak na Izrael, stosowali zupełnie inną politykę, filmując i transmitując na żywo fragmenty swojego morderczego szaleństwa za pomocą kamer na ciele lub na hełmach.

Nie wszystkie materiały mogły zostać niezależnie zweryfikowane przez media. Oto niektóre z tego, co nam pokazano:

Bojownicy Hamasu wrzucają granat do czegoś, co wygląda na domowy schron przeciwbombowy, zabijając ojca, zanim zdążył zatrzasnąć drzwi. Jego mali synowie, ubrani jedynie w bieliznę, byli zbryzgani krwią, ale przeżyli. Na innym nagraniu chłopcy są w kuchni i wołają matkę, podczas gdy jeden z napastników wyciąga z lodówki Coca-Colę i spokojnie popija. Młodszy brat mówi, że nie widzi na jedno oko i pyta: „Dlaczego żyję?”

Niektórzy dziennikarze obecni na sali wstrzymali oddech i trzymali głowy w dłoniach.

Na innym nagraniu bojownik stoi nad mężczyzną, który prawdopodobnie został postrzelony w brzuch i wielokrotnie uderza go motyką ogrodową.

Kiedy bojownicy Hamasu szaleli w innym kibucu, widzieliśmy, jak podpalali dom; zastrzel czarnego labradora biegnącego w ich stronę; i wykonać egzekucję na mężczyźnie siedzącym na krześle w salonie przez siatkowe drzwi — jęczy i opada na ziemię.

Widzieliśmy także nagrania bojowników strzelających z bliskiej odległości do dwóch kobiet skulonych ze strachu pod biurkiem; strzelanie do niczego niepodejrzewających kierowców, aż ich samochody się zatrzymają; wyciąganie zakrwawionych ciał z jednego samochodu i odjeżdżanie.

Na Festiwal muzyczny Novawidzieliśmy młodzi Izraelczycy uśmiechać się i tańczyć; później bojownicy Hamasu strzelają do uczestników festiwalu ukrywających się pod samochodami, a następnie skrupulatnie strzelają do szeregu przenośnych toalet. Wrzucają zakładników – zakrwawionych i ledwo się ruszających – na stos z tyłu pickupa.

Podczas projekcji większość dziennikarzy siedziała w milczeniu i przyglądała się. Kilku oglądało filmy przez palce. Przynajmniej jeden płakał.

Następnie jest przerażające nagranie z telefonu komórkowego, które według IDF zostało pobrane z aplikacji do nagrywania rozmów w telefonie znalezionym na miejscu zdarzenia – rozmowa bojownika Hamasu z rodzicami w Gazie, przechwalająca się: „Tato, zabiłem 10 [Jews] gołymi rękami.”

– Mahmood, gdzie jesteś? – pyta ojciec.

Mahmood nadaje nazwę kibucowi w południowym Izraelu i dodaje: „Proszę, bądź ze mnie dumny”.

W tle słyszymy płacz jego matki: „Obiecaj, że wrócisz do domu!”

Po pokazie generał dywizji IDF Mickey Edelstein wyjaśnił, dlaczego IDF zaprosiło tam międzynarodowych dziennikarzy do obejrzenia filmów: Powiedział, że jest „zszokowany”, widząc, jak niektóre media próbują zrównać działania Izraela w Gazie z działaniami Izraela w Gazie Okrucieństwa Hamasu w Izraelu. „Czy to jest równe? Nie rozumiem takiego porównania” – powiedział.

Izrael twierdzi, że w atakach Hamasu zginęło ponad 1400 osób, a 5400 zostało rannych. Według Ministerstwa Zdrowia Gazy pod przewodnictwem Hamasu w ponad dwóch tygodniach odwetowych nalotów Izraela na Gazę zginęło prawie 5800 osób, a prawie 16 300 zostało rannych.

Jako obrazy zniszczenia w Gazie – w tym palestyńskie kobiety i dzieci wysiedlone, okaleczone, zabite lub opłakujące swoich bliskich – wypełniły fale radiowe i media społecznościowe, władze izraelskie doskonale zdały sobie sprawę, że sympatia, jaką obdarzył ich kraj po atakach z 7 października, maleje w obliczu międzynarodowego potępienia rośnie – jest to zmiana, którą Hamas wydaje się być gotowy do wykorzystania.