Oto spojrzenie na irańską armię i jej możliwości.

Dlaczego irańskie wojsko jest teraz istotne?

Izraelscy urzędnicy oświadczyli, że na każdy atak Iranu odpowiedzą kontratakiem, co może skłonić Iran do dalszego odwetu i prawdopodobnie przerodzić się w szerszą wojnę regionalną. Istnieje nawet szansa, że ​​tego rodzaju konflikt może przeciągnąć się w Stanach Zjednoczonych, chociaż Waszyngton dał jasno do zrozumienia, że ​​nie ma to nic wspólnego z atakiem w Damaszku.

Analitycy twierdzą, że przeciwnicy Iranu, przede wszystkim Stany Zjednoczone i Izrael, od dziesięcioleci unikają bezpośrednich ataków wojskowych na Iran, nie chcąc mieszać się ze złożonym aparatem wojskowym Teheranu. Zamiast tego Izrael i Iran zaangażowały się w długą wojnę cieni za pośrednictwem ataków powietrznych, morskich, lądowych i cyberataków, a Izrael potajemnie obierał za cel obiekty wojskowe i nuklearne w Iranie, zabijając dowódców i naukowców.

„Istnieje powód, dla którego Iran nie został uderzony” – powiedział Afshon Ostovar, profesor nadzwyczajny ds. bezpieczeństwa narodowego w Szkole Podyplomowej Marynarki Wojennej i ekspert ds. irańskiej armii. „To nie tak, że przeciwnicy Iranu boją się Iranu. Chodzi o to, że zdają sobie sprawę, że każda wojna przeciwko Iranowi jest bardzo poważną wojną”.

Jakiego rodzaju zagrożenie militarne stwarza Iran?

Jak wynika z corocznej oceny przeprowadzonej w zeszłym roku przez Międzynarodowy Instytut, irańskie siły zbrojne należą do największych na Bliskim Wschodzie i obejmują co najmniej 580 000 żołnierzy w czynnej służbie i około 200 000 wyszkolonych pracowników rezerwy, podzielonych pomiędzy tradycyjną armię i Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej. dla Studiów Strategicznych.

Zarówno armia, jak i Straż mają oddzielne i aktywne siły lądowe, powietrzne i morskie, a Strażnicy są odpowiedzialni za bezpieczeństwo granic Iranu. Sztab Generalny Sił Zbrojnych koordynuje oddziały i ustala ogólną strategię.

Strażnicy obsługują także Siły Quds, elitarną jednostkę odpowiedzialną za uzbrojenie, szkolenie i wspieranie sieci zastępczych bojówek na całym Bliskim Wschodzie, znanej jako „oś oporu”. Te bojówki obejmują Hezbollah w Libanie, Houthi w Jemenie, grupy bojówek w Syrii i Iraku oraz Hamas i Palestyński Islamski Dżihad w Gazie.

Naczelnym dowódcą sił zbrojnych Iranu jest najwyższy przywódca, ajatollah Ali Chamenei, do którego należy ostatnie słowo we wszystkich najważniejszych decyzjach.

Chociaż zastępcze bojówki nie są wliczane do sił zbrojnych Iranu, analitycy twierdzą, że uważa się je za sojusznicze siły regionalne – gotowe do walki, silnie uzbrojone i ideologicznie lojalne – i które mogłyby przyjść z pomocą Iranowi, gdyby został zaatakowany.

„Poziom wsparcia i rodzaje systemów, które Iran zapewnił podmiotom niepaństwowym, jeśli chodzi o drony, rakiety balistyczne i rakiety manewrujące, są naprawdę bezprecedensowe” – powiedział Fabian Hinz, ekspert ds. irańskiej armii w Międzynarodowym Instytucie Studiów Strategicznych w Berlinie. „Można je postrzegać jako część potencjału militarnego Iranu, zwłaszcza Hezbollahu, który ma najbliższe strategiczne stosunki z Iranem”.

Jakim rodzajem broni dysponuje Iran?

Przez dziesięciolecia strategia wojskowa Iranu opierała się na odstraszaniu, kładąc nacisk na rozwój precyzyjnych rakiet dalekiego zasięgu, dronów i obrony powietrznej. Zbudowała dużą flotę łodzi motorowych i kilka małych łodzi podwodnych, które są w stanie zakłócać ruch żeglugowy i globalne dostawy energii przepływające przez Zatokę Perską i Cieśninę Ormuz.

Iran ma jeden z największych arsenałów rakiet balistycznych i dronów na Bliskim Wschodzie, powiedział Ostovar. Obejmuje to rakiety manewrujące i przeciwokrętowe, a także rakiety balistyczne o zasięgu do 2000 kilometrów, czyli ponad 2000 mil. Mają one zdolność i zasięg, by trafić w każdy cel na Bliskim Wschodzie, w tym w Izrael.

Według ekspertów i irańskich dowódców, którzy udzielili publicznych wywiadów państwowym mediom, w ostatnich latach Teheran zgromadził dużą liczbę dronów o zasięgu od około 2200 do 2550 mil, które mogą latać nisko, aby ominąć radary. Iran nie ukrywał tej budowy, prezentując swój skarbiec dronów i rakiet podczas parad wojskowych, i ma ambicje zbudowania dużego biznesu eksportowego w zakresie dronów. Irańskie drony są wykorzystywane przez Rosję na Ukrainie i pojawiły się podczas konfliktu w Sudanie.

Krajowe bazy i magazyny są szeroko rozproszone, zakopane głęboko pod ziemią i ufortyfikowane za pomocą obrony przeciwlotniczej, przez co trudno je zniszczyć nalotami – twierdzą eksperci.

Skąd Iran bierze broń?

Międzynarodowe sankcje odcięły Iran od zaawansowanej technologicznie broni i sprzętu wojskowego produkowanego za granicą, takiego jak czołgi i myśliwce.

Podczas ośmioletniej wojny Iranu z Irakiem w latach 80. niewiele krajów było skłonnych sprzedać Iranowi broń. Kiedy ajatollah Chamenei został najwyższym przywódcą Iranu w 1989 r., rok po zakończeniu wojny, zlecił Gwardii rozwinięcie krajowego przemysłu zbrojeniowego i włożył w ten wysiłek środki, o czym szeroko informowały irańskie media. Chciał zapewnić, że Iran nigdy więcej nie będzie musiał polegać na obcych mocarstwach w swoich potrzebach obronnych.

Obecnie Iran produkuje w kraju duże ilości rakiet i dronów i priorytetowo traktuje produkcję obronną, twierdzą eksperci. Próby wyprodukowania pojazdów opancerzonych i dużych okrętów wojennych przyniosły mieszane rezultaty. Importuje także małe łodzie podwodne z Korei Północnej, jednocześnie rozbudowując i modernizując swoją flotę produkowaną w kraju.

Jak inne kraje postrzegają armię Iranu i jakie są jej słabe strony?

Irańska armia jest postrzegana jako jedna z najsilniejszych w regionie pod względem wyposażenia, spójności, doświadczenia i jakości personelu, jednak pozostaje daleko w tyle za siłą i wyrafinowaniem sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych, Izraela i niektórych krajów europejskich, uważają eksperci powiedział.

Największą słabością Iranu są siły powietrzne. Większość samolotów w kraju pochodzi z czasów szacha Mohammeda Rezy Pahlaviego, który przewodził Iranowi w latach 1941–1979, a wiele z nich zostało uszkodzonych z powodu braku części zamiennych. Eksperci twierdzą, że w latach 90. kraj kupił także małą flotę od Rosji.

Eksperci twierdzą, że irańskie czołgi i pojazdy opancerzone są stare, a kraj ma tylko kilka dużych okrętów wojennych. Amerykańscy urzędnicy powiedzieli, że dwa statki wywiadowcze, Saviz i Behshad, rozmieszczone na Morzu Czerwonym, pomogły Houthi w identyfikacji izraelskich statków przeznaczonych do ataków.

Czy izraelski atak przeszkodzi irańskiej armii?

Oczekuje się, że zabójstwa wyższych urzędników wojskowych będą miały krótkoterminowy wpływ na regionalne operacje Iranu, gdyż wyeliminowają dowódców z wieloletnim doświadczeniem i powiązaniami z szefami sojuszniczych milicji.

Niemniej jednak struktura dowodzenia siłami zbrojnymi w Iranie pozostaje nienaruszona, twierdzą eksperci.