Wyobraźcie sobie „The Purge” jako satyrę Bidenomików!

W obsadzie znajdzie się mistrz komedii Paul Feig, znany z serialu „Druhny”, który wyreżyseruje film i zwerbuje Awkwafinę i Johna Cenę jako gwiazdy wieczoru.

Co mogłoby pójść nie tak? Spróbuj absolutnie wszystkiego.

„Jackpot” jest tak zły, że w połowie filmu twoje zmysły zostają wprawione w otępienie. Reszta nie jest ani dobra, ani zła, ani obojętna. Po prostu istnieje, a ty cierpliwie czekasz na słodkie uwolnienie w napisach końcowych.

A potem spotyka cię masa nieśmiesznych wpadek. Ból… nigdy się nie kończy.

Awkwafina gra Katie Kim, byłą dziecięcą gwiazdę, która wraca do Los Angeles około 2030 roku, aby ożywić swoją karierę aktorską. Dosłownie trafia szóstkę w totka, gdy wygrywa kalifornijską loterię podobną do „Purge”. Tak, wkrótce zostanie miliarderką, ale tylko jeśli przeżyje wystarczająco długo, aby zgarnąć wypłatę.

Widzisz, w tej loterii każdy może zabić zwycięzcę przed zachodem słońca i zdobyć pieniądze.

Są jeszcze bardziej idiotyczne zasady. Nie możesz zastrzelić zwycięzcy loterii, ale noże i inne śmiercionośne narzędzia są dozwolone. I możesz wynająć ludzi, którzy będą cię chronić w tym wrażliwym, poogłoszeniowym oknie.

Tu właśnie pojawia się Noel grany przez Johna Cenę.

Chętnie chroni Katie za procent od jej wygranych. Wydaje się, że jest jedyną osobą w całej Kalifornii, która ma na sercu jej dobro. (A ona nie może przestać go krytykować…) Wszyscy inni rzucają się na najbliższą broń, by zabić Katie.

Zabawne, prawda? Jest jeszcze gorzej niż brzmi.

Nie możesz wygrać, jeśli nie grasz. W rolach głównych Awkwafina, John Cena i reżyseria Paul Feig, Jackpot! pojawi się 15 sierpnia. 🎬 fot.twitter.com/JECLP2NCFJ

— moviefone (@moviefone) 12 sierpnia 2024 r.

Najpierw zostajemy zasypani trzeciorzędną akcją w stylu „Johna Wicka”, w której dziesiątki bohaterów bezskutecznie próbuje zabić Katie w ciągu pierwszych 20 minut.

Gospodynie domowe. Miłośniczki jogi. Mistrzowie karate. Wszyscy. Wszyscy uzbrojeni po zęby.

Pamiętajcie, że to Awkwafina, a nie drugie przyjście Rambo.

Jest drobną aktorką (5’1″ według Wikipedii) grającą postać bez zdolności walki. Mimo to staje twarzą w twarz z wyszkolonymi wojownikami dwa razy cięższymi od niej.

Waleczne umiejętności Noela oferują pewną logiczną równowagę w dążeniu Katie do pieniędzy, a on JEST Johnem Ceną. To wciąż jest tak absurdalne na pierwszy rzut oka – i w żaden sposób nie przypomina humoru.

I mniej więcej o to chodzi w filmie. Tak, Simu Liu, absolwent „Shang Chi”, pojawia się jako rywalizujący ochroniarz, który chętnie przejmie obowiązki Noela. To szwedzki stół nieludzkiego okrucieństwa człowieka wobec człowieka, z przewracającymi oczami jednowersowymi tekstami wplecionymi w scenariusz.

Satyryczny potencjał filmu jest w większości ignorowany.

Czy to atak na Kalifornię? Technicznie rzecz biorąc, tak, ale w scenariuszu nie ma nic, co mogłoby na tym bazować. Czy to może być atak na kapitalizm? Prawdopodobnie, ale po raz kolejny historia nie ma żadnego pazura.

Jest po prostu brzydki od początku do końca.

Gagi zawodzą za pierwszym razem, ale pojawiają się nadal, jakby miały na celu wyśmianie publiczności. Irracjonalna wściekłość Katie na Noela, jedyną osobę, która traktuje ją z życzliwością, sprawia, że ​​tęsknimy za jej szybką śmiercią.

To najbardziej irytująca bohaterka ostatnich lat, grana przez aktorkę o najbardziej irytującym głosie w Hollywood.

Wszyscy bardzo się starają, ale bez rezultatów. Nawet Cena, tak zabawny w „Ricky Stanicky”, nie może wiele zrobić ze swoją postacią.

Machine Gun Kelly pojawia się w połowie filmu jako on sam, udowadniając, że „Jackpot” w rzeczywistości może stać się jeszcze gorszy.

Trafić czy nie trafić: „Jackpot” zawodzi na tak wielu poziomach, że może trzeba będzie obejrzeć go dwa razy, żeby zobaczyć wszystko. Ale na miłość boską… nie rób tego.