Poniższe studium przypadku dotyczące fotografowania turnieju zapaśniczego zostało przesłane przez Rona Richardsona.

Kilka miesięcy temu znajomy poprosił mnie o zrobienie zdjęcia na turnieju zapaśniczym w lokalnym gimnazjum. Nigdy wcześniej nie brałem udziału w strzeleckim zapasach, ale tak miał spędziłem trochę czasu na fotografowaniu meczów piłkarskich mojej szwagierki, więc miałem ogólne pojęcie o tym, jak fotografować sport. Pomyślałem, że równie dobrze mogę spróbować; mam nadzieję, że uda mi się sprzedać trochę druków od rodziców.

Teraz, gdy turniej zapaśniczy dobiegł końca, chciałem podzielić się tym, czego się nauczyłem, w tym kilkoma przydatnymi wskazówkami i trikami, które mogą pomóc Ty uzyskaj własne najwyższej jakości zdjęcia z wrestlingu. Niezależnie od tego, czy jesteś rodzicem zapaśnika i chcesz fotografować mecze swojego dziecka, czy chcesz sfilmować wrestling do publikacji, czy po prostu kochasz ten sport i chcesz uwieczniać lokalne mecze, ten artykuł powinien Ci pomóc!

Zanurkujmy od razu!

1. Pracuj z (w miarę) krótkim czasem otwarcia migawki

Zawody zapaśnicze odbywały się w sali gimnastycznej Liceum, na 4 matach ustawionych w kratkę. Światła na siłowni były jasne, więc nie czułem się, jakbym fotografował w bardzo trudnych warunkach, przy słabym oświetleniu. Problem polegał jednak na tym, że ci zapaśnicy nie zamierzali stać w miejscu. Wiedziałem, że jeśli chcę ostrych ujęć, muszę utrzymywać wystarczająco długi czas otwarcia migawki, aby zamrozić zmagających się zawodników.

Teraz klucz do sportów strzeleckich każdy rodzajem jest prędkość. Ty Posiadać aby mieć krótki czas otwarcia migawki, aby zamrozić akcję. Masz możliwość wydłużenia czasu otwarcia migawki, ale będziesz musiał przesuwać obiekt. Może to skutkować ciekawymi ujęciami (jak to poniżej, które zrobiłem podczas jednej z moich piłkarskich sesji zdjęciowych), ale nie jest to technika niezawodna, na którą można liczyć.

Jaki jest zatem dobry czas otwarcia migawki do fotografii zapaśniczej i jak go osiągnąć? Lubię mieć czas otwarcia migawki o jeden stopień wyższy niż odwrotność ogniskowej, na której fotografuję. (Jest to podobne do reguły wzajemności, chociaż jest nieco bardziej rygorystyczne, aby zapewnić dobrą ostrość poruszających się obiektów.)

Na przykład, jeśli fotografujesz przy ogniskowej 200 mm, idealny czas otwarcia migawki wynosi 1/250 s. Jeśli fotografujesz przy ogniskowej 50 mm, idealny czas otwarcia migawki wynosi 1/60 s. Ale udawało mi się strzelać z czasem 1/50 s, nawet na 200 mm. Wszystko zależy od tego, jak stabilnie trzymasz aparat, jak wolna jest akcja i czy Twój aparat i/lub obiektyw obsługują technologię stabilizacji obrazu.

Za chwilę omówię ustawienia czasu otwarcia migawki, jakie stosowałem podczas moich sesji zdjęciowych. Na razie jednak pamiętaj o tym, co wspomniałem powyżej, dzieląc się kolejną wskazówką:

2. Rozszerz przysłonę i zwiększ czułość ISO

Poszedłem na sesję z obiektywem 55–200 mm f/4–5,6, ale wiedziałem, że taki obiektyw nie jest najlepszy do fotografowania zapasów. Zamiast tego znacznie lepszym wyborem byłby obiektyw taki jak Canon 70-200mm f/2.8L – maksymalny otwór względny f/2.8 ułatwiłby osiągnięcie krótszych czasów otwarcia migawki. Nie stać mnie na taki obiektyw, więc fotografowałem tym, co miałem.

Ustawiłem aparat w tryb priorytetu przysłony i ustawiłem przysłonę f/5,6. Wybrałem to ustawienie, ponieważ szersza przysłona powoduje, że do czujnika dociera więcej światła. Ponadto szersza przysłona zapewnia mniejszą głębię ostrości, co pomaga rozmyć tło (wypełnione tłumem i autokarami).

Jednak nawet przy przysłonie f/5,6 nie udało mi się uzyskać czasu otwarcia migawki zgodnego z wytycznymi, o których wspomniałem w poprzedniej wskazówce. Dlatego podniosłem czułość ISO ze 100 do 1600.

(Osobiście nie lubię używać wysokiej czułości ISO – powoduje to nieprzyjemny szum w plikach – ale uznałem, że lepiej jest błądzić po stronie dodatkowych szumów na obrazie, niż mieć kartę za kartą rozmazanych obrazów. Plus , szum można dość skutecznie redukować w oprogramowaniu do przetwarzania końcowego, a dzisiejsze algorytmy oparte na sztucznej inteligencji są coraz lepsze).

3. Użyj ciągłego ustawiania ostrości i trybu zdjęć seryjnych

Kiedy już ustawiłem aparat na f/5,6 i czułość ISO 1600, ustawiłem w aparacie ustawienie ostrości AI-Servo. (W niektórych aparatach jest to AF-C, czyli ciągłe ustawianie ostrości.)

Ciągłe ustawianie ostrości jest absolutną koniecznością w przypadku każdej fotografii sportowej. Przytrzymując spust migawki do połowy i podążając za akcją, obiektyw automatycznie zaktualizuje ostrość, aby skupić się na obiektach, nawet gdy się poruszają.

Pamiętaj, że musisz także zwrócić szczególną uwagę na tryb obszaru AF. Określa to sposób rozmieszczenia punktów autofokusa wokół kadru. Różne modele aparatów mają różne tryby obszaru AF, ale jeśli Twój aparat ma jakiś tryb śledzenia – szczególnie jeśli obsługuje Eye AF, w którym punkty autofokusa skupiają się na oku fotografowanej osoby – zazwyczaj warto z niego skorzystać.

Jeśli połączysz ciągły autofokus z dobrze wybranym trybem obszaru AF, przekonasz się, że często możesz utrzymać ostrość zapaśników podczas ruchu. Jasne, będziesz mieć mnóstwo nieostrych zdjęć, ale celem nie jest uzyskanie doskonałości; ma to zakończyć się ładnym wyborem zdjęć, które opowiedzą historię meczu!

Bardzo skuteczne jest także ustawienie aparatu w tryb zdjęć seryjnych. Nie musisz się tutaj zbytnio stresować, ale jeśli Twój aparat może rejestrować ponad 8 klatek na sekundę, z pewnością pomoże to uchwycić niektóre z tych momentów akcji.

4. Eksperymentuj i dostosowuj w razie potrzeby

Przybyłem na turniej wcześnie i byłem zadowolony; niektóre drużyny się rozgrzewały, więc skorzystałem z okazji i sam wykonałem kilka zdjęć próbnych. Dało mi to wyobrażenie o ustawieniach, których będę potrzebować (patrz wyżej!) i pomogło mi dowiedzieć się, jak zaaranżowana jest przestrzeń.

Rozpoczęły się pierwsze mecze i zrobiłem około 50 zdjęć. Następnie, zanim minęło zbyt wiele czasu, sprawdziłem wyniki. Wiele zdjęć było nieostrych – czasy otwarcia migawki, jakie wybierał mój aparat, wahały się od 1/5 s do 1/60 s. (Jak wspomniano powyżej, fotografowałem z priorytetem przysłony, więc mój aparat automatycznie wybierał czas otwarcia migawki w odpowiedzi na ustawienia przysłony i ISO).

Zasadniczo wszystkie czasy otwarcia migawki były zbyt długie, co oznaczało, że moje zdjęcia były podatne Zarówno rozmycie spowodowane drganiami aparatu i rozmycie spowodowane poruszającymi się zapaśnikami.

Ponieważ oświetlenie w sali gimnastycznej było w miarę równomiernie rozmieszczone, zdecydowałem się na zmianę: przełączyłem się z trybu priorytetu przysłony na tryb ręczny, który pozwalał mi niezależnie wybierać czas otwarcia migawki, przysłonę i czułość ISO. Konkretnie wybrałem czas otwarcia migawki 1/50 s, utrzymując przysłonę f/5,6 i czułość ISO 1600. Ponieważ światło było spójne zarówno w sali gimnastycznej, jak i pomiędzy meczami przez cały turniej, mogłem wygodnie fotografować w ten sposób przez resztę dnia, bez problemów z ekspozycją. (I właśnie to zrobiłem!)

Teraz wybrane przeze mnie ustawienia nadal nie były w pełni skuteczne, jak widać poniżej:

Jednak czas otwarcia migawki 1/50 s był wciąż wystarczająco krótki, aby zatrzymać większość akcji:

Zasadniczo zaakceptowałem fakt, że 1/50 s nie wystarczy do zatrzymania najszybszej akcji, ale zapewni mi przyzwoitą liczbę akceptowalnych zdjęć. Mógłbym zwiększyć czułość ISO, aby wydłużyć czas otwarcia migawki bez prześwietlenia, ale nie chciałem, żeby na moich zdjęciach było więcej szumu.

Pamiętaj, że wiele nowoczesnych aparatów bezlusterkowych oferuje znakomite czujniki, które mogą pracować z czułością ISO 1600, 3200, a nawet 6400 przy minimalnym szumie, więc to naprawdę zależy od Twojego modelu! Im więcej będziesz mieć okazji do eksperymentowania, tym lepiej.

5. Powiększ akcję

Najtrudniejszą częścią fotografowania sportu jest robienie zbliżeń twarzy sportowców. Dzieje się tak dlatego, że akcja toczy się szybko, a gdy fotografujesz z bliska, bardzo trudno jest utrzymać wszystko w małym polu widzenia.

Dodatkowo ujęcia z bliska wymagają albo bliskiej pozycji sportowca, albo Lub ultradługi obiektyw. Ale uwielbiam zbliżenia, więc dołożyłem wszelkich starań, aby uzyskać niektóre z tych intensywnych, wyrazistych zdjęć.

Na szczęście odkryłem, że w zapasach te strzały są trochę łatwiejsze do wykonania. Maty mają wymiary około 38 stóp na 38 stóp i możesz bezpiecznie stać na krawędzi maty, nie martwiąc się, że zepsujesz konkurencję lub zranisz się.

Tutaj zrobiłem zbliżenie na 200 mm i udało mi się zrobić przyzwoite ujęcie obu zapaśników:

6. Strzelaj z otwartymi oczami

Moja ostatnia wskazówka dotycząca fotografii zapaśniczej nie jest tak trudna, jak się wydaje!

Przez większość czasu fotografując, mamy jedno oko zamknięte, a drugie patrzymy przez wizjer. Jeśli oba oczy będą otwarte, przy zbliżeniu nadal będziesz widzieć przez wizjer, ale drugim okiem będziesz mógł zobaczyć, jak daleko naprawdę znajdują się sportowcy.

W ten sposób możesz usunąć się z drogi, jeśli zbliżają się do krawędzi maty! (Pamiętaj, że na tym turnieju możesz nie być w stanie zbliżyć się do zawodników tak blisko, jak ja to możliwe, i zawsze powinieneś zapytać, gdzie możesz się ustawić zanim rozpoczynają się mecze.)

Strzelanie z otwartymi oczami ma jeszcze jedną zaletę: pomaga przewidzieć akcję. Jednym okiem możesz zobaczyć kadr, który wykadrowałeś, ale drugim okiem możesz zobaczyć, czy coś ma się poruszyć w kadrze, czy też z niego wyjść!

Moje ostatnie przemyślenia

Gdybym miał szansę zrobić coś innego, miałbym szybszy obiektyw. To jest dane. Obiektyw z szerszą przysłoną byłby znacznie skuteczniejszy – dzięki temu nie musiałbym fotografować z szybkością 1/50 s i czułością ISO 1600. Obiektyw z maksymalnym otworem względnym f/5,6 jest w porządku, ale fotografowanie z przysłoną f/2,8 to już dużo. lepiej (zwłaszcza gdy sportowcy „wyskakują” z tłumu).

Fotografowanie wydarzeń sportowych może być świetną zabawą, szczególnie jeśli jesteś blisko akcji. Jeśli tak jak ja kręcisz turniej trwający cały dzień, zabierz ze sobą mnóstwo kart pamięci (miałem pięć kart, które ostatecznie zostały zapełnione do granic możliwości). Weź też przekąskę i wodę. Będziesz się ruszać Wszystko dzień.

Jeszcze jedna rzecz:

Być może zastanawiasz się, biorąc pod uwagę dłuższy czas otwarcia migawki, dlaczego po prostu nie użyłem lampy błyskowej, aby rozjaśnić wszystko?

Ale nie lubię używać lampy błyskowej, zwłaszcza podczas uprawiania sportu. Wielu rodziców było na turnieju zapaśniczym i robiło zdjęcia z lampą błyskową, ale jako sportowiec nie chcę, żeby światła ciągle migały mi w twarz. Dlatego odradzam używanie lampy błyskowej, zwłaszcza jeśli znajdujesz się na uboczu. Zwykle znajdowałem się zaledwie 5 metrów od zawodników i przez cały czas fotografowałem, więc używanie lampy błyskowej wydawało mi się niewłaściwe.

Miejmy nadzieję, że to pomoże. Następnym razem, gdy będziesz fotografować mecze zapaśnicze, pamiętaj o tych wskazówkach. Nie mogę zagwarantować, że Twoja sytuacja będzie identyczna, ale niektóre z moich doświadczeń będą niewątpliwie istotne!