Cześć wszystkim, Peter Zeihan tutaj. Przychodzę do was z podnóża poważnej części West Spanish Peak w Nowym Meksyku, w sąsiedztwie południowego Kolorado. Czekam, aż minie burza, zanim wyjdę na linię grzbietu. Mierzenie 6,5 stopy wzrostu i bycie Thunder Boomerem nie jest najlepszą decyzją. W każdym razie, wracając do tematu rzeczy, które były mehhhh, ale wkrótce mogą być niesamowite.

Dzisiaj, 27 czerwca, odbył się szczyt z grupą zwaną Trójkątem Weimarskim, do której należą przywódcy Francji, Polski i Niemiec, trzech kluczowych krajów Niziny Północnej Europy. Trójkąt Weimarski został wyobrażony po zimnej wojnie, gdy Polska nie była już krajem satelickim Związku Radzieckiego i była na drodze do przystąpienia do organizacji Unii Europejskiej i NATO, do których Polska dołączyła później. Pomysł polegał na tym, że w długim okresie krwawej historii Europy Francja, Niemcy i Polska miały tendencję do znajdowania się po różnych stronach większości głównych kwestii, co doprowadziło do wielu głównych wojen.

Pomysł był taki, że jeśli wszyscy znajdą się po jednej stronie, Nizina Środkowoeuropejska zamiast być najbardziej krwawą częścią planety, może stać się czymś lepszym — szlakiem handlu i współpracy.

I można by argumentować, że idea Trójkąta Weimarskiego została zrealizowana, ale nie z powodu trójkąta. Tak to się wszystko zaczęło w latach 90., ale kiedy dotarliśmy do lat 2010., trzy kraje się od siebie oddaliły. Francja próbowała być niezależnym biegunem w sprawach międzynarodowych, co zawsze jest mieszanką. Niemcy próbowały zrezygnować z polityki i rozmów o bezpieczeństwie i po prostu skupiły się na handlu, wykorzystując siłę roboczą i infrastrukturę w Europie Środkowej, zajmując całkowicie amoralne stanowisko we wszystkim, co się liczyło. A Polska była w środku i na zewnątrz, w środku i na zewnątrz, z każdą możliwą interpretacją tego, co znaczy być Polakiem. Pamiętajmy, że w Polsce odbyły się pierwsze demokratyczne wybory na początku lat 90.

Więc jesteśmy tutaj, naprawdę tylko jedno pokolenie później. W polskim społeczeństwie istnieje wiele głębokich podziałów dotyczących roli rządu i miejsca Polski w Europie i szerszym świecie, i nie osiągniemy równowagi w najbliższym czasie. Kiedy dotarliśmy do roku 2002, zwłaszcza po wojnie w Iraku w 2003 r., Trójkąt Weimarski zasadniczo się rozpadł, aż do inwazji Rosji na Ukrainę w 2022 r.

Teraz te trzy państwa zaczynają dużo rozmawiać. Zamiast współpracować w kwestiach ekonomicznych, postanowili zacząć pracować nad wspólnymi zakupami i rozwojem wojskowym, szczególnie w zakresie pocisków manewrujących dalekiego zasięgu o zasięgu ponad 2000 km. Powód jest prosty: jak powiedzą ci Niemcy, jeśli pójdziesz na wojnę z Rosjanami i zajmiesz pozycję obronną, całe bogactwo i zasoby Federacji Rosyjskiej, Związku Radzieckiego lub carskiej Rosji imperialnej, czymkolwiek się to stanie, mogą zostać zebrane w jedną pięść i uderzyć cię, gdziekolwiek zechce. Jeśli zostaniesz zmuszony do obrony, przegrasz. Musisz mieć głęboką zdolność uderzeniową, która zniszczy infrastrukturę i możliwości logistyczne Rosjan daleko od frontu. Przez całą zimną wojnę NATO robiło to, ćwicząc takie rzeczy jak ćwiczenia na Przylądku Północnym, które niekoniecznie miały na celu zatkanie luki Fulda, ale zamiast tego miały zapobiec dotarciu Rosjan do luki.

Gdzie teraz z tym pójść? To uświadomienie, zwłaszcza w Niemczech, gdzie minister obrony przewodzi tym wysiłkom, że jesteśmy w fundamentalnie innym świecie. Polityka zagraniczna Francuzów i Niemców w ostatnich latach po prostu już nie działa. Uzyskanie takiego potencjału broni w Europie daje Europejczykom możliwość zapobieżenia rosyjskiej inwazji, gdyby Ukraina padła. Polacy wiedzą, że są następni, a Niemcy boją się, że będą polować na Polaków. Więc ma sens, aby zrobić to tak szybko, jak to możliwe.

Pytanie oczywiście brzmi, czy zadziała tak samo dobrze jak moja wędrówka. Odpowiedź brzmi prawdopodobnie nie, ponieważ nawet jeśli trójkąt może wymyślić idealny system uzbrojenia, wystrzeliwując z wschodniej połowy Polski, nadal jesteś daleko od ogromnych części rosyjskiej bazy przemysłowej. Pamiętaj, że podczas II wojny światowej, po niemieckiej inwazji na Związek Radziecki, Stalin zbudował wiele zakładów przemysłowych po drugiej stronie Uralu. Mówimy tu o dużym miejscu, dlatego ten zielony pacyfista Henry Kissinger zawsze mówił w erze po zimnej wojnie, że bez względu na to, jaki jest twój cel wobec Moskwy, nie można go osiągnąć samym Trójkątem Weimarskim — musi to być Kwartet Weimarski. Ukraina musi być zaangażowana. Jeśli Rosja jest wroga, to masz wojnę domową wśród Słowian i możesz rozpocząć atak z odległości 1500 mil dalej na wschód, otwierając ogromną część rosyjskiego terytorium.

Pamiętaj, że od granicy ukraińskiej do Moskwy jest tylko około 350 mil. To nie jest tak daleko. Co ważniejsze, Ukraina technicznie nie jest częścią Niziny Północnej Europy; w rzeczywistości znajduje się w samym sercu Eurazji. Więc dzielisz to terytorium między Rosję i Ukrainę i zamiast tego, aby Rosja mogła skupić całą swoją uwagę na Polską Przełęcz, nagle musi martwić się o tę ogromną granicę.

To jest częściowo powód, dla którego Putin wszczął wojnę. Ale po drugie, lepszą opcją, jak zaproponował Kissinger, jest założenie, że Rosja porzuci swoje ludobójcze irredentystyczne metody i zdecyduje się dołączyć do rodziny narodów. Podział terytorium gwarantuje, że nigdy nie będzie można mieć oszczędności, które byłyby trwałe. Jeśli istnieje droga naprzód, w której Moskwa jest przyzwoitym miejscem, a Rosja staje się normalnym krajem, zrobi to z Ukrainą po swojej stronie. Jedynym sposobem, aby upewnić się, że to zadziała, jest wzmocnienie Ukrainy przez Kwartet Weimarski, nie tylko gospodarczo, ale także militarnie, aby nie było żadnego cofnięcia się.

Oczywiście, pytanie brzmi: czy to zadziała? Cóż, dlatego nazywamy to tworzeniem historii. W porządku, do zobaczenia na następnej górze.