Hardik Pandya po raz pierwszy usłyszał ich w Ahmadabadzie 24 marca, w tygodniu otwarcia indyjskiej Premier League 2024. Buczenie, jakie rozległo się wokół gigantycznego stadionu Narendra Modi, było oczywiście zrozumiałe. Pandya, były kapitan drużyny Gujarat Titans, zdobywca tytułu mistrza, powrócił, ale jako lider swojej pierwszej drużyny Mumbai Indians IPL.

Zaskakujące było jednak to, że krzyki trwały nadal – cztery dni później – w Hyderabadzie. Stadion w mieście w południowych Indiach był miejscem neutralnym, na którym nie było widać żadnych urażonych fanów Gudżaratu. Ale może to była tylko anomalia, utrzymujący się kac.

Stadion Wankhede z pewnością byłby bezpieczniejszym terenem jako siedziba Indian z Mumbaju i ich lojalnych kibiców, którzy z pewnością zjednoczyliby się wokół swojej drużyny i jej młodego kapitana przeciwko przyjezdnym Rajasthan Royals. Jednak gdy Pandya dołączyła do Sanju Samsona w środku meczu podczas rzucania monetą, nie było wątpliwości – kibice wygwizdywali własnego kapitana.

Nie trwało długo, zanim Pandya ponownie znalazł się w środku pola, tym razem ratując swoją drużynę po upadku drużyny przy stanie 20-4 w niecałe cztery overy. Wykonał więcej biegów niż którykolwiek z jego kolegów z drużyny, ale Radżastan rozgromił Mumbai sześcioma bramkami. Była to trzecia z rzędu porażka pięciokrotnego mistrza, a nie ostatnia w sezonie, podczas której radzili sobie fatalnie i zajęli ostatnie miejsce. Polowanie na Pandyę również dopiero się zaczynało.

Zmiana z bluesa IPL na blues Indii

Prawie dwa miesiące później atmosfera na Nassau County International Cricket Stadium w Nowym Jorku była napięta. Zawsze tak jest, gdy Indie grają z Pakistanem. A to był kluczowy mecz grupy A w ICC Men’s T20 World Cup 2024.

Indie z trudem zdobyły 119 punktów, a Pakistan był na dobrej drodze do zwycięstwa, 73-2 w 13. overze, a Fakhar Zaman rozpoczął swoją zmianę w złowieszczym stylu.

Pandya rzucił niezręcznego bouncera, takiego, który następuje po nim i paraliżuje pałkarza. Fakhar próbował wykonać pull shot, ale zamiast tego złapał piłkę w rękawicy, a indyjski wicketkeeper Rishabh Pant, running back, dokończył złapanie. Kiedy Pandya zadał kolejny decydujący cios, aby odprawić Shadaba Khana w 17. overze, uradowany kapitan Indii Rohit Sharma rzucił się na wszechstronnego gracza i podniósł go w powietrze. Indie wygrały mecz 16 piłek później.

W miarę jak Hardik Pandya radził sobie wszechstronnie, wkład Hardika Pandyi w Puchar Świata T20 odegrał kluczową rolę w pomocy Indiom w marszu niepokonanym do czwartkowego półfinału z Anglią w Gujanie.

Zdobył trzecie miejsce pod względem liczby runów dla Indii – 116 z sześciu rund – za Rohitem (191) i Pantem (167). Osiągnęli wskaźnik strajku na poziomie 145, niższy niż 159,16 Sharmy, ale wyższy niż 132,53 Panta. Spośród 30 graczy, którzy strzelili najwięcej bramek, tylko dwóch – Szkot Brandon McMullen (70) i ​​Harry Brook z Anglii (120) – ma wyższe średnie niż 58 Pandyi, dzięki jego dwóm niepokonanym rundom przeciwko Bangladeszowi i Australii.

A potem jest jego bowling. Pandya zdobył osiem wicketów dla Indii, za Arshdeepem Singhem (15) i Jaspritem Bumrahem (11).

Jak na melonika trzeciego lub czwartego wyboru, który uderza z numerem szóstym, liczby 30-latka są imponujące, ale jego indywidualne występy również wyróżniają się.

Wartościowe 2-14 z piłką pomogło utrzymać USA w ryzach w Nowym Jorku. Jako zawodnik niższej ligi kończący z kijem, Pandya błyskawicznie zdobył 27 piłek-50, co zwiększyło wynik Indii do 196 przeciwko Bangladeszowi w Super Eights, a jego 17 piłek-27 przeciwko Australii było kluczowe w ich 24-biegowym zwycięstwie.

Podtrzymywanie wiary

Po drodze Pandya był wiwatowany na stadionach przez kibiców podróżujących i online przez tych, którzy oglądali go z daleka. To wyraźny kontrast z buczeniem, które witało go w domu przez całą IPL.

Wrogie traktowanie wynikające z decyzji Bombaju o mianowaniu go na kapitana zamiast Rohita i spotęgowane przez ich słabe wyniki było bezprecedensowe. To skłoniło byłego kapitana Indii i prezydenta BCCI Sourava Ganguly’ego do przemówienia w obronie Pandyi, podczas gdy były zawodnik Sanjay Manjrekar napominał fanów, aby „zachowywali się”.

Eksperci krykieta spekulowali, dlaczego wybuchła wrogość. Podczas swojej początkowej siedmioletniej kariery w Bombaju Pandya był członkiem drużyny, która zdobyła cztery tytuły IPL, zanim w 2022 roku odszedł do kapitana Gujarat Titans. Poprowadził ich do zwycięstwa w swoim pierwszym turnieju u steru, a w następnym roku Titans zostali kapitanami wicemistrzowie Chennai Super Kings.

Kiedy jednak Pandya został sprzedany z powrotem do Bombaju przed IPL 2024 i mianowany kapitanem, wielu fanów uznało to posunięcie za obrazę wobec Rohita, który jest kapitanem Indii we wszystkich trzech formatach na poziomie międzynarodowym. Pandya, Rohit ani główny trener Bombaju, Mark Boucher, nie odnieśli się do tej kwestii bezpośrednio publicznie, co pogłębiło podejrzenia i podsyciło młyn plotek.

Ponieważ Mumbai zakończył sezon na dole tabeli, czterema zwycięstwami w 14 meczach, osobistymi wynikami Pandyi wynoszącymi 216 runów o 18:00 i 11 bramkami przy średniej 34,18, niewiele to uspokoiło krytyków.

Mimo to BCCI pozostało wierne wszechstronnemu graczowi, wybierając go do indyjskiej drużyny T20 World Cup pod dowództwem Rohita. Łatwo było zrozumieć dlaczego, pomimo jego skromnych wyników w IPL.

„Hardik jest Hardikiem”

Kiedy Pandya jest w formie i w formie, robi o wiele więcej niż tylko równoważy drużynę. Potrafi być jednoosobową kulą do burzenia z kijem w ręku i miażdżyć przeciwników do poddania się piłką. Indie rzadko produkowały potężnych, wszechstronnych graczy, a co dopiero tak destrukcyjnych jak finisher.

Rohit podkreślił znaczenie Pandyi po jego 50-punktowym zwycięstwie przeciwko Bangladeszowi.

„Jego dobre odbijanie stawia nas w dobrej sytuacji” – powiedział kapitan. „Hardik, będąc Hardikiem, wiemy, do czego jest zdolny. Jest dla nas bardzo ważnym graczem, jeśli będzie w stanie to kontynuować, to postawi nas w dobrej pozycji”.

Jeśli chodzi o inną jego dyscyplinę, indyjski trener kręgli Paras Mhambrey uważa, że ​​był to przypadek, w którym Pandya na nowo odkrył swój rytm.

„Myślę, że widać, w jednym lub dwóch ostatnich meczach, w których grał, jeśli porówna się IPL i rytm teraz, jako rzucający widać, że ma rytm”, powiedział Mhambrey. „Wszystko kręci się wokół rytmu. I myślę, że złapał rytm”.

Jego powroty w Pucharze Świata T20 sugerują, że był w stanie zlekceważyć wszelkie problemy z formą i odłożyć na bok wszelkie problemy emocjonalne, których mógł doświadczyć podczas IPL. Nie oznacza to, że zjadliwe znęcanie się nad nim w domu nie będzie miało długoterminowych skutków i być może nigdy nie poznamy ich pełnego zakresu.

Pandya zawsze był ekstrawagancką postacią zarówno na boisku, jak i poza nim.

Wyrafinowana gwiazda rocka współczesnego indyjskiego krykieta, był również reklamowany jako potencjalny przyszły kapitan Indii, biorąc pod uwagę jego dwa udane sezony w Gujarat Titans.

Teraz reprezentuje swój kraj pod kapitanem, którego zastąpił w Mumbai Indians. Spowodował tsunami antagonizmów w domu, grając zarówno dla kibiców, którzy go dopingowali, jak i dla tych, którzy go wyśmiewali, nawet na swoim domowym stadionie.

Jeśli Pandya zaliczy decydującą zmianę, zdobędzie decydującą bramkę, spektakularny odbiór lub decydujący wybieg, który zapewni Indiom awans do finału i być może ich pierwszy od 11 lat Puchar Świata T20, to jadowite buczenie będzie jedynie cichnącym echem.

Dla kraju mającego obsesję na punkcie tej gry od zdobycia tytułu mistrza świata minęło boleśnie długo.

Jeśli syn marnotrawny wróci do domu z trofeum w ręku, wszystko zostanie wybaczone i zapomniane. W końcu każdy kocha zwycięzcę.

Nigdy. się. nie.poddawaj. pic.twitter.com/E48l8y3kkM

— hardik pandya (@hardikpandya7) 9 czerwca 2024 r