„Umiarkowany trening cardio i umiarkowany trening siłowy – oba będą dobre dla mezomorfa” – mówi Smith. „Prawdopodobnie muszą mieć jasne pojęcie o tym, czego oczekują od szkolenia. Jeśli chcą budować mięśnie, muszą skupić się na ciężarach niczym ektomorf. Jeśli chcą stracić tłuszcz, muszą skupić się na ćwiczeniach cardio niczym endomorf.

Aby zyskać mięśnie, zaleca się dzienną nadwyżkę dobrej jakości białek i tłuszczów wynoszącą 500 kcal, natomiast w przypadku utraty wagi odpowiedni jest deficyt 500 kcal dziennie. „Poleciłbym dość zbilansowaną dietę składającą się z 40 procent węglowodanów, 30 procent białka i 30 procent tłuszczu” – radzi Hutchison.

„Mezomorf jest często postrzegany jako osoba z natury bardzo wysportowana, która z łatwością utrzymuje mięśnie i beztłuszczową masę ciała – więc rezultaty w zakresie utraty tkanki tłuszczowej i przyrostu mięśni mogą być nieco łatwiejsze, ale jeśli mezomorf chce zrobić coś poza swoją strefą komfortu, np. jako trening do zawodów wytrzymałościowych, wystarczy upewnić się, że mają wystarczająco dużo czasu na wytrenowanie prawidłowego układu energetycznego (więc dużo pracy aerobowej)” – kontynuuje Hutchison. „To także upewnienie się, że zwalniają (oczywiście mogą preferować większą intensywność treningu), dają sobie wystarczająco dużo czasu na regenerację i kontynuują trening siłowy na takim poziomie, aby pomóc utrzymać masę mięśniową podczas wykonywania większej ilości ćwiczeń wytrzymałościowych”.

„Trenowałbym mezomorfa bardzo podobnego do ektomorfa, gdyby chciał zbudować mięśnie” – mówi Harrison. „Biomechanicznie mogliby zwiększyć liczbę powtórzeń do 12–15 powtórzeń w serii.

„Należy też nakłonić ich, aby robili to wolniej niż ektomorficy, ponieważ mają nieco więcej szybkokurczliwych włókien mięśniowych, więc odnieśliby korzyść, gdyby pracowali nieco wolniej i utrzymywali napięcie mięśni nieco dłużej” .”

W związku z tym mezomorfowi byłoby lepiej, gdyby podążał za planem treningowym endomorfa, gdy chce stracić tłuszcz, i ektomorfa, gdy chce zyskać mięśnie.

Pytania do ekspertów

Czy można mieć kilka typów sylwetki?

„Najważniejszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest to, że każdy jest po trochu każdym z nich” – wyjaśnia profesor Gavin Sandercock z Wydziału Nauk o Sporcie, Rehabilitacji i Ćwiczeniach na Uniwersytecie w Essex. „Istnieją skrajności, ale ogólnie rzecz biorąc, większość ludzi mieści się gdzieś pomiędzy każdym z somatotypów, z elementami wszystkich trzech”.

Na przykład zapaśnik sumo można opisać jako mezoendomorficznego, ponieważ jest bardziej przysadzisty i grubszy niż przeciętny człowiek, ale musi też być umięśniony. Dla kontrastu, najczystszym przykładem ektomorfii może być modelka z wybiegu, która jest bardzo wysoka i szczupła, ale nawet ona będzie miała trochę mięśni, co zbliża ją nieco do zakresu mezoektomorficznego.

Somatotypy są zwykle wykreślane na trójkącie z endomorficznymi, mezomorficznymi i ektomorficznymi w każdym rogu. Zdecydowana większość ludzi siedzi wokół środka trójkąta, zwykle pochylając się nieco bardziej w stronę ektomorfizmu lub endomorfizmu. Jednak osoby dużo trenujące fitness i sportowe skłaniają się w stronę końca mezomorficznego.