Bardzo łatwo jest zignorować ruch w fotografii. Jako nowicjusze często próbujemy fotografować statyczne obiekty i unikać takich rzeczy jak długi czas otwarcia migawki. W rzeczywistości wielu nowicjuszy fotografuje programowo lub z priorytetem migawki, aby mieć pewność, że nie wprowadzą drgań aparatu.

W miarę rozwoju naszej fotografii niektórzy próbują przesuwać granice czasu otwarcia migawki, podczas gdy inni próbują grać bezpiecznie. Jednak czas otwarcia migawki jest bardzo skutecznym sposobem na tworzenie emocji w naszych obrazach. Częstym błędnym określeniem jest to, że przez ruch w fotografii mówimy o długich czasach otwarcia migawki, jednak szybkie czasy otwarcia migawki mają takie samo miejsce w przekazywaniu ruchu. Zanim zanurzymy się zbyt głęboko, z przeprosinami dla bardziej doświadczonych fotografów, szybko przypomnijmy sobie, czym jest czas otwarcia migawki.

Krótki przewodnik po prędkości migawki

W przypadku każdego zdjęcia, które robimy, istnieją trzy elementy, często znane jako trójkąt ekspozycji. Te elementy to czas otwarcia migawki, przysłona i ISO. Jeśli zmienimy jeden, zmienimy jeden z pozostałych, aby zachować tę samą ekspozycję. W przypadku większości zdjęć równoważymy czas otwarcia migawki i przysłonę, podnosząc ISO tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne.

Prędkość migawki, jak sama nazwa wskazuje, określa ilość czasu, w którym światło może dotrzeć do czujnika aparatu. Krótsza prędkość migawki przepuszcza mniej światła do aparatu, a dłuższa więcej. Tak więc, jeśli światło, w którym fotografujemy, jest bardzo jasne i nie chcemy używać bardzo małej przysłony, musimy zwiększyć prędkość migawki. Odwrotna sytuacja ma miejsce, jeśli poziom światła jest niski.

Jednak prędkość migawki ma znaczący wpływ na wygląd ruchu, jaki widzimy w naszych scenach. Jeśli mamy szybką prędkość migawki, każdy ruch zostanie zamrożony. Jeśli mamy wolną prędkość migawki, ten ruch stanie się rozmazany. To, jak bardzo wpływa to na nasze obrazy, zależy od prędkości obiektu lub innego ruchu w scenie i rzeczywistej prędkości migawki.

Więc jak wygląd ruchu na naszych obrazach tworzy emocje? Przyjrzyjmy się temu i nie zacznę tam, gdzie myślisz, że jestem.

Zamrażanie ruchu – wysokie prędkości migawki

Jeśli kiedykolwiek widziałeś początkowe sceny Szeregowca Ryana, wiesz, jak niepokojące i rażące są te obrazy. Tak bardzo z nim kolidują, ponieważ Steven Spielberg nakazał użycie wysokiej prędkości migawki. Kiedy oglądamy filmy, są one zazwyczaj kręcone z szybkością 24 klatek na sekundę (fps). Jest to znane jako migawka 180 stopni. Oznacza to, że każda pojedyncza klatka filmu ma pewne rozmycie ruchu, kojące wygląd dla naszych oczu i sprawiające, że wygląda naturalnie.

Szeregowiec Ryan został nakręcony przy 45-stopniowym kącie otwarcia migawki, co w terminologii fotograficznej oznacza znacząco szybką prędkość migawki. Biorąc pod uwagę bardzo szybką akcję scen, oznaczało to, że każdy indywidualny obraz miał zamrożony ruch. Z kolei to nadało materiałowi filmowemu bardzo rażący, niekomfortowy charakter.

To jedna z emocji, które możemy przekazać, używając dużej prędkości migawki. Na przykład, jeśli fotografujemy szybko jadący samochód, nasz umysł mówi nam, że powinien być trochę rozmazany. Nasze oczy nie nadążają za ruchem przejeżdżającego samochodu. Jeśli fotografujemy ten samochód przy dużej prędkości migawki, zamrażamy go. Możemy zobaczyć każdy szczegół, twarz kierowcy, szczegóły kół. To nie jest to, czego umysł oczekuje, i dlatego daje nam lekko niespokojne uczucie.

Jednakże zamrożenie akcji może również wciągnąć nas w scenę, szczególnie w fotografii sportowej. Jeśli zamrozimy sportowca w szczytowym momencie jego gry, przekazujemy jego siłę, wdzięk i atletyzm.

Możemy również stworzyć poczucie oczekiwania i tego, co wydarzy się w następnej chwili. Przykładem może być kropla wody na końcu liścia. Zamrażając ją, uchwycamy ulotny moment, który może się zmienić w każdej chwili.

Wysoka prędkość migawki to bardzo mocny i często niedoceniany sposób dodawania emocji do naszych zdjęć. Przyjrzyjmy się teraz bardziej powszechnej opcji.

Rozmycie ruchu – długie czasy otwarcia migawki

Istnieje duże prawdopodobieństwo, że zacząłeś fotografować z powodu długich migawek. Często są one niesamowicie inspirujące i wywołują w nas chęć zrobienia czegoś podobnego. Woda i chmury to dwa z najczęstszych tematów rozmycia ruchu, ale jest wiele innych rzeczy, które możemy również uchwycić.

A jakie emocje przekazuje długi czas otwarcia migawki?

Kiedy fotografujemy na przykład krajobraz morski z długim czasem otwarcia migawki, tworzymy kilka nastrojów i emocji. Tworzymy zestawienie między tym, co ciągle się zmienia – niebem i wodą, a tym, co zawsze obecne – skałami i klifami. Może to dać nam poczucie tajemnicy, możemy zastanawiać się, jak ta scena wyglądała w przeszłości lub jak będzie wyglądać w przyszłości.

Użycie długiego czasu otwarcia migawki na wodospadzie może stworzyć poczucie spokoju, pragnienie bycia w tym miejscu w tym czasie. Rozmycie ruchu w naszych krajobrazach daje nam poczucie spokoju.

Rozmycie ruchu w miastach i miasteczkach może wywołać niemal przeciwne emocje. Smugi świateł samochodowych, samochody, ludzie idący szybko, użycie długiego czasu otwarcia migawki przekazuje dynamikę i energię miejsca. To uczucie ruchliwego i gwarnego miejsca, w którym niektórzy będą chcieli być, a inni będą chcieli go unikać.

Istnieje jeszcze jeden rodzaj ruchu kamery, który może używać zarówno wysokich, jak i niskich prędkości migawki, aby uchwycić emocje. Przyjrzyjmy się temu teraz.

Intencjonalny ruch kamery – ICM

Choć wcale nie jest to nowy trend, ICM to trend, który niedawno powrócił do mody. W przypadku ICM zamiast szukać ruchu w naszej scenie, faktycznie poruszamy kamerą podczas ekspozycji, aby stworzyć ten ruch.

Możemy jednak wykorzystać te same zasady długiego i szybkiego czasu otwarcia migawki, aby wywołać podobne emocje.

Na przykład, używając krótkiego czasu otwarcia migawki i przesuwając aparat znacznie szybciej, nasze oczy są wstrząśnięte, możemy mieć nieprzyjemne wrażenie chaosu. Przykładem może być ruchliwa ulica, gdzie ruch aparatu daje nam poczucie energii i żywotności miasta.

Wolniejsze migawki ICM są bardziej odpowiednie dla spokojnych obiektów. Przykładem mogą być drzewa w lesie. Używając długiego czasu otwarcia migawki i celowo przesuwając aparat powoli podczas ekspozycji, możemy stworzyć spokój lub tajemnicę.

Prędkość migawki jest tak potężną częścią naszego kreatywnego arsenału i często nie używamy jej tak często, jak powinniśmy. Czasami jesteśmy tak zauroczeni urokiem bokeh i małej głębi ostrości, że zapominamy, jak świetna jest prędkość migawki w przekazywaniu emocji na naszych zdjęciach.

Następnym razem, gdy wybierzesz się na spacer z aparatem, poświęć chwilę na zastanowienie się nad wpływem czasu otwarcia migawki na Twoje zdjęcie.