W gorące i wilgotne popołudnie był to prawdziwy slugfest. Suche warunki i powolna nawierzchnia oznaczały, że odbijający zawsze musieli walczyć o płynność. Aby drużyna Rajasthan Royals mogła skutecznie obronić 141 punktów, potrzebowali swoich spinnerów Ravichandrana Ashwina i Yuzvendry Chahala, którzy nie tylko byli oszczędni, ale także zdobywali przewagę. Gdy Rachin Ravindra znalazł granice dla Trenta Boulta i Sandeepa Sharmy, Sanju Samson zwrócił się do nieskręcającego, który usunął leworęcznego w pierwszej minucie.

Jednak Daryl Mitchell znalazł cztery granice w dwóch overach, gdy Chennai zakończył Powerplay mocno na 56/1. Jednak po tym, jak Ruturaj Gaikwad zdetronizował Nadre Burgera w połowie bramki, rozpoczął się kryzys. Podobnie jak Ashwin, Chahal rozpoczął swoje zaklęcie od usunięcia Mitchella i oddania tylko runu w pierwszym overze. Gdy już oswoiliśmy się z boiskiem, atak w Radżastanie zaczął zwalniać tempo.

Ponieważ w miarę upływu rund boisko stawało się coraz wolniejsze, Gaikwad i Moeen Ali jedynie zmieniali uderzenia i utrzymywali wymagane tempo biegu pod kontrolą. Kiedy Burger wrócił, Moeen po raz pierwszy oddał ekspansywny strzał, ale trafił obrońcę z głębokiej osłony.

Kiedy jako następny wszedł Shivam Dube, był to moment decydujący. I ta najważniejsza, której Chennai potrzebował, aby uzyskać wymagane tempo, piłka padła w 14. minucie rzuconym przez Ashwina, gdy Dube rozbił go na sześć i dwa granice, po czym został wyrzucony z boiska po ostatniej piłce. Ale praca została już wykonana.

Gaikwad pozostał do końca i zamknął mecz w towarzystwie Sameera Rizviego. Jedynym dramatem w końcówce było zwolnienie Ravindry Jadeji, który dostał faul za utrudnianie gry.

Intencja znika

W każdym z 11 dotychczasowych meczów, w których odnieśli 8 zwycięstw i ponieśli trzy porażki, tym, co wyróżnia Radżastan, była ich gra kijem. Mając do dyspozycji okrągły atak, który obejmuje wszystkie bazy, ich odbijający przyjęli bardzo odważne podejście. Ich zamiarem było skierowanie ataku na opozycję. W obliczu słabego ataku w Chennai mieli okazję ich odbić i zarezerwować sobie miejsce w fazie play-off.

Zamiast tego na torze, który był używany po raz trzeci w tym sezonie, zabrakło zwykłego stylu. Yashasvi Jaiswal i Jos Buttler nie szukali przygód, ponieważ w pierwszych trzech overach padła tylko jedna bramka. Ponieważ potrzebne były szybkie biegi, zanim piłka stała się bardziej miękka, w kolejnych trzech zagrali na wysokim poziomie, znajdując cztery granice i sześć, po czym w Powerplay zdobyli 42 punkty.

To rozrusznik Simarjeet Singh usunął Jaiswala krótką piłką, która wspinała się i opuszczała leworęcznego. Mając dwóch praworęcznych w składzie, Ravindra Jadeja zajął się swoimi zwykłymi sprawami. Trzymał go blisko pnia, odmawiając im miejsca i rzucając piłką na taką długość, że nawet gdyby używali stóp, odbijający nie byliby w stanie się pod nim przedostać. Oznaczało to, że Buttler i Sanju Samson musieli wykonać odwrotne podcięcie lub cięcie, a kiedy to zrobili, nie byli w stanie znaleźć przerwy między niskim trzecim zawodnikiem a punktem. Gdy granice wyschły, Buttler sięgnął po gałkę Simarjeeta, a Tushar Deshpande przemierzył kawałek ziemi i złapał dobrą nogę.

Ponieważ ich niższa klasa nie była w najlepszej formie, aby Radżastan mógł stanowić w tym pojedynek, potrzebowali jednego z Samsona i Riyana Paragów, którzy uderzali długo i głęboko. Właśnie wtedy, gdy oboje wykazywali oznaki uwolnienia się, Simarjeet wrócił, aby usunąć Samsona.

Krótkie wyniki: Rajasthan Royals 141/5 w 20 overach (Riyan Parag 47; Simarjeet Singh 3/26) przegrał z Chennai Super Kings 145/5 w 18,2 overów (Gaikwad 42 nie odpadł) 5 bramkami