W przypadku przedłużającego się konfliktu zbrojnego pomiędzy Izraelem a Iranem Izrael musiałby liczyć się z czynnikami, które są trudne do oszacowania.

Najbardziej palącym aspektem jest to, czy niepaństwowi sojusznicy Iranu wezmą udział w takim konflikcie.

Najważniejszym sojusznikiem Iranu na Bliskim Wschodzie jest Hezbollah w Libanie.

Co więcej, milicja Houthi w Jemenie i pewna liczba bojówek szyickich w Iraku również mogą zostać zaangażowane lub zostać zwerbowane przez Iran w charakterze zwolenników wojskowych.

„Izrael od dawna przygotowywał się na ryzyko takiej wojny wielofrontowej” – powiedział DW Arye Sharuz Shalicar, rzecznik izraelskiej armii.

Dodał, że skupiono się w szczególności na trzech aspektach.

Po pierwsze, rozbudowa systemów obronnych, zwłaszcza systemów obrony powietrznej takich jak Iron Dome, Patriot, Proca Dawida (znana również jako Magiczna Różdżka) oraz system Arrow.

„Jednocześnie stale rozwijane są zdolności ofensywne” – powiedział Shalicar, dodając, że „sama obrona może nie wystarczyć, ale zgodnie z mottem «atak jest najlepszą obroną», kontratak może być koniecznym krokiem” on dodał.

Trzecim środkiem jest to, że Izrael pracuje nad szerokim sojuszem regionalnym i międzynarodowym, powiedział Shalicar.

Porównywalna siła armii

Według Global Firepower Index 2024siły zbrojne Izraela i Iranu nie różnią się zbytnio pod względem ogólnej siły militarnej.

Iran zajmuje 14. miejsce w światowym rankingu, a Izrael zajmuje 17. miejsce.

Indeks zawiera także bezpośrednie porównanie obu sił zbrojnych. Według tego Iran przewyższa Izrael pod względem siły roboczej. To samo tyczy się liczby czołgów i pojazdów uzbrojonych.

Biorąc jednak pod uwagę położenie geograficzne, nie są to czynniki najistotniejsze w przypadku konfliktu zbrojnego pomiędzy Izraelem a Iranem.

Państwa oddzielają sąsiednie kraje, takie jak Irak i Jordania, a odległość między Jerozolimą a Teheranem wynosi około 1850 kilometrów (1149 mil).

„W rzeczywistości konflikt nie przybrałby formy klasycznej wojny, ale byłby raczej wymianą ciosów na duże odległości” – mówi Fabian Hinz, ekspert ds. Bliskiego Wschodu w londyńskim Międzynarodowym Instytucie Studiów Strategicznych (IISS).

Dodał, że konflikt zbrojny między Izraelem a Iranem będzie prowadzony głównie drogą powietrzną.

Ważną rolę odgrywają siły powietrzne

Według Global Firepower Index Izrael wyraźnie przewyższa Iran pod względem siły powietrznej. W sumie armia izraelska wyposażona jest w 612 myśliwców, a Iran w 551.

Hinz powiedział DW, że poza liczbami liczy się także jakość samolotów wojskowych.

Dodał, że w przypadku konfliktu lotnictwo będzie odgrywać dla Izraela bardzo ważną, być może nawet decydującą rolę.

„Jednak po stronie irańskiej samoloty nie mają większego znaczenia, ponieważ odnowienie floty z powodu sankcji było prawie niemożliwe” – powiedział Hinz.

Dodał, że Iran był w stanie kupić kilka samolotów w latach 90., a teraz chciałby nabyć kilka samolotów produkcji rosyjskiej.

„Ale w zasadzie wiedzą, że nie mogą dotrzymać kroku izraelskim siłom powietrznym” – powiedział Hinz.

Dlatego Teheran skupił się przede wszystkim na rozwoju rakiet i dronów. Jednakże wątpliwe jest, jak dobrze mogłyby one odeprzeć izraelski atak powietrzny. „Zakładam, że nie byłoby to szczególnie skuteczne” – powiedział Hinz, dodając, że „Iran nie ma poważnej tarczy obronnej”.

Całkowita ochrona niemożliwa

Niemniej jednak niedawne irańskie ataki dronami i rakietami ujawniły, gdzie Izrael musi wprowadzić ulepszenia, powiedział DW Alexander Grinberg, ekspert ds. Iranu w izraelskim ośrodku doradczym Jerusalem Institute for Strategy and Security.

„W zasadzie dość łatwo jest zestrzelić takie drony, bo nie są zbyt szybkie” – stwierdził, dodając, że można to zrobić nawet za pomocą prostych karabinów maszynowych.

Jednak nie tylko rodzaj drona, ale także jego liczba ma znaczenie.

„W niedzielę [April 14, when Iran attacked Israel] stało się jasne, że trzeba także być w stanie odeprzeć atak dużej liczby dronów i Izrael musi być na to przygotowany” – powiedział Grinberg.

Część rakiet została zestrzelona przez sojuszników Izraela.

Irański atak pokazał również, że nie ma czegoś takiego jak hermetycznie zamknięty system, powiedział rzecznik armii Shalicar.

„Bez względu na to, czy wystrzelonych zostanie 300 czy 3000 rakiet, ostatecznie część z nich zawsze przebije tarczę obronną, dlatego też wskaźnik trafień w weekend nie wyniósł 100%, ale około 99%” – powiedział, dodając, że „to sprawia, że ​​jest to tym ważniejsze” posiadać funkcjonujący cywilny system obrony ojczyzny, czyli system wczesnego ostrzegania i schrony przeciwlotnicze.”

Potencjalny czynnik zmieniający zasady gry: Hezbollah

Jednakże konflikt zbrojny z Hezbollahem z siedzibą w Libanie byłby dla Izraela wyzwaniem militarnym innego rodzaju.

Według badania przeprowadzonego przez Centrum Studiów Strategicznych i Międzynarodowych Hezbollah, często nazywany „szefem Iranu”, jest prawdopodobnie najsilniej uzbrojoną grupą niepaństwową na świecie w Waszyngtonie.

UE klasyfikuje wojskowe skrzydło Hezbollahu, które wielokrotnie atakowało Izrael rakietami, jako organizację terrorystyczną.

Szacunkowe zasoby rakietowe Hezbollahu wahają się od 120 000 do 200 000 i według badania CSIS Iran byłby w stanie szybko zaopatrzyć bojówkę Hezbollahu w przypadku wojny.

Większość jej arsenału składa się z niekierowanych pocisków krótkiego zasięgu, chociaż milicja znacznie poprawiła także swój dostęp do rakiet dalekiego zasięgu, powiedział Hinz z IISS.

Dodał, że grupa może także zaatakować z terytorium Syrii.

„Oznacza to, że w przypadku eskalacji konfliktu duża część Izraela będzie zagrożona atakami Hezbollahu” – powiedział.

Izrael byłby w stanie wykorzystać system Żelaznej Kopuły przeciwko atakom rakietowym z Libanu, powiedział Hinz, dodając, że „ogólnie rzecz biorąc, te systemy obronne są zawsze gotowe do użycia i działają wyjątkowo dobrze, jednak głównym problemem w dalszym ciągu pozostaje liczba rakiet mój widok.”

Ten artykuł został przetłumaczony z języka niemieckiego przez Jennifer Holleis.