Anna Kendrick bardziej otwarcie opowiada o tym, jak jej osobiste doświadczenia w toksycznym związku wpłynęły na jej główną rolę w nowym filmie Alicja, kochanieteraz wyświetlany w kinach w Nowym Jorku i Los Angeles przed szerszą premierą kinową 20 stycznia.

Kendrick powiedział wcześniej Ludzie że projekt wyreżyserowany przez Mary Nighy w jej pełnometrażowym debiucie reżyserskim i napisany przez Alannę Francis, który miał swoją premierę na festiwalu filmowym w Toronto, „rezonował” z nią, ponieważ „wychodziła z osobistego doświadczenia znęcania się emocjonalnego i psychicznego”.

„Byłem w sytuacji, w której kochałem tę osobę i ufałem jej bardziej niż sobie” – powiedział Kendrick Ludzie swojego poprzedniego związku, jednocześnie odmawiając podania imienia byłego chłopaka, który według niej był nadużyciem. „Więc kiedy ta osoba mówi ci, że masz zniekształcone poczucie rzeczywistości i że jesteś niemożliwy i że wszystkie rzeczy, o których myślisz, że się dzieją, nie mają miejsca, twoje życie bardzo szybko staje się zagmatwane. I byłem w sytuacji, w której na koniec miałem wyjątkowe doświadczenie, gdy dowiedziałem się, że wszystko, co myślałem, że się dzieje, dzieje się w rzeczywistości. Miałem więc trampolinę do odczuwania i regeneracji, której wielu ludzi nie ma.

Teraz, rozmawiając z Los Angeles TimesKendrick, która oprócz grania w filmie Lionsgate jest producentem wykonawczym filmu Lionsgate, opowiedziała o tym, jak jej dawny związek wpłynął na jej rolę w filmie.

W szczególności dla Kendricka ważne było, aby znęcanie się na ekranie nie było fizyczne, mając nadzieję na przedstawienie bardziej zniuansowanego obrazu nadużycia w związku, czego nie widziała w wielu filmach, co sprawiło, że zaczęła się zastanawiać, czy to, co się z nią dzieje, było rzeczywiście znęcaniem się. .

Powiedziała: „To była duża część mojego problemu. „Cóż, on nigdy mnie nie uderzył i tak naprawdę nie boję się, że mnie uderzy. Jak odróżnić normalny konflikt od nadużycia? Dlaczego moje ciało cały czas tak bardzo się boi? Dlaczego budzę się, czując, że leży obok mnie w łóżku i zastanawiam się: „OK, mam 30 sekund, zanim zacznę występować, czy…?”

Relacja sprawiła, że ​​zwątpiła nawet we własne doświadczenia, powiedziała: „Jest tak przekonany, że jestem potworem, że nie widzę, jak nim nie jestem”.

I niekoniecznie uważa, że ​​znęcanie się mogło przybrać formę fizyczną.

„Nie musisz wierzyć, że to może stać się fizyczne, aby poczuć, że wolno ci odejść, że zasługujesz na lepsze traktowanie, zasługujesz na poczucie bezpieczeństwa” – powiedziała. Los Angeles Times.

Kendrick dodał, że „odnosiła się do obsesyjnego umysłu Alice”.

Powiedziała Czasy że przypomniała sobie, jak napisała w swoim dzienniku: „Po prostu spróbuję trochę bardziej. Gdybym tylko mógł zrobić to dobrze, gdybym mógł zrobić to idealnie, gdybym mógł po prostu powiedzieć to w doskonały sposób, wszystko byłoby w porządku”.

„To całkowicie irracjonalna nadzieja, że ​​jeśli poczuję się trochę lepiej, będę bezpieczna. To tak, jakby mieć szczypce na sercu” – powiedziała.

Miała również silne przeczucie, jak zagrać kluczową scenę w filmie, gdy jej przyjaciele próbują odebrać Alice jej agresywnemu chłopakowi Simonowi (Charlie Carrick). W szczególności nawiązuje kontakt wzrokowy ze swoją przyjaciółką Sophie (Wunmi Mosaku), nie patrząc na Simona.

„Działania Sophie właśnie zepchnęły mnie na skraj gotowości” — powiedział Kendrick Czasy tego, co jej bohaterka czuje w tym momencie. „To było zdanie, którego użyłem tego dnia, i wiedziałem, że brzmiało to jak cholera szalony. Pomyślałem: „Jeśli zerwę z nią kontakt wzrokowy, spadnę z liny”. To jest technika przetrwania”.

Podobnie jak w filmie, w którym Alice zaczyna odzyskiwać poczucie własnej wartości i nabiera perspektywy na swojego agresywnego chłopaka podczas wakacji z przyjaciółmi, to przyjaźń pomogła jej wrócić.

„To była pierwsza rzecz, która skłoniła mnie do powrotu do ciała od półtora roku; ktoś po prostu zrobił jedyną rzecz, której nie mógł zrobić, czyli powiedział mi: „Masz rację, przepraszam, nie jesteś szalony”. Jestem bardzo wdzięczna tej osobie i darowi [they] dał mi – powiedział Kendrick. „Nie wiem, jak to opisać inaczej niż uczucie jednego z tych durnych duchów CGI w filmach z lat 90., które nagle wracają do twojego ciała, a ty się budzisz i myślisz:„ O mój Boże, ja ” tu jestem. Oh! Jestem głodny po raz pierwszy od zawsze”.

A w filmie i po powrocie do zdrowia musiała zaufać, że jest dowodem nadużyć.

„Błagałem Mary:„ Czy Alice może być dowodem? ”- powiedział Kendrick. „Ponieważ nie tylko chcę, żebyśmy nie kręcili filmu, który już powstał, ale osobiście muszę ufać, że jestem dowodem. Częściowo było tak, że jeśli nie możesz ufać Alice, to ja nie mogę ufać sobie. Więc to było naprawdę, bardzo ważne, że film tak bardzo opierał się na pozostaniu z Alice”.

Dodała o swoim własnym doświadczeniu: „Siedzenie w żałobie i wiara we własne ciało było o wiele trudniejsze, ale o wiele bardziej satysfakcjonujące. Muszę wierzyć, że możemy podążać za Alice i ufać jej, ponieważ to jest teraz moja praca: ufać sobie”.