Jeżdżę więcej pociągami niż ktokolwiek inny, kogo znam.

W ciągu ostatniego półtora roku spędziłem prawie 150 godzin podróżując pociągiem w miejscach od wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych po kanadyjskie prowincje Ontario i Québec oraz kraje europejskie: Niemcy, Austrię, Włochy i Szwajcarię .

A 100 z tych godzin dotyczyło konkretnie tras długodystansowych, z których każda trwała od sześciu do 30 godzin.

Moje zainteresowanie długimi podróżami pociągiem zaczęło się pod koniec 2021 roku, kiedy odbyłem dwie 30-godzinne przejażdżki między Nowym Jorkiem a Miami w miejscach sypialnych Amtrak. Wypróbowałem prywatne pokoje i kabiny z sypialniami amerykańskich linii kolejowych na tych trasach, które mogą pomieścić do dwóch osób.

To był mój pierwszy raz na takiej wycieczce i dzięki temu bardzo polubiłem podróżowanie pociągiem dalekobieżnym.

Kontynuując to doświadczenie, w 2022 r. zacząłem więcej podróżować pociągiem. Latem spędziłem 16 godzin na dwóch trasach długodystansowych między Nowym Jorkiem a Montrealem pociągami Amtrak i Via Rail. Następnie jesienią zaplanowałem długą podróż pociągiem po Europie, gdzie spędziłem w sumie 24 godziny w dwóch nocnych pociągach jadących z Berlina do Wiednia i Wiednia do Wenecji we Włoszech, w pociągach OBB Nightjet austriackich kolei federalnych z kabinami sypialnymi.

Po tych wszystkich długich podróżach pociągiem doszedłem do wniosku, że podróż pociągiem jest nie tylko bardziej zrównoważonym sposobem podróżowania po świecie, ale oferuje niezrównane widoki, które pozwoliły mi zobaczyć nowe miejsca bardziej intymnie niż w samolocie czy w samochód.

Chociaż moje doświadczenia z pociągami dalekobieżnymi różniły się w zależności od kraju, zebrałem po drodze kilka wskazówek, które moim zdaniem mogą pomóc każdemu podróżnikowi jeżdżącemu po torach przez dłuższy czas, niezależnie od tego, czy jesteś w Kanadzie, USA , Włochy lub gdziekolwiek indziej.

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​pociągi dalekobieżne mają różne opcje miejsc siedzących i zakwaterowania, od klasy autokarowej po prywatne pokoje.

Na pierwszą nocną przejażdżkę Amtrakiem z Nowego Jorku do Miami wydałem 500 dolarów na pokój hotelowy, który jest zasadniczo pokojem hotelowym o powierzchni 25 stóp kwadratowych z parą krzeseł, które rozkładają się w łóżko, i górną koją, która składa się z sufit. Pomiędzy krzesłami znajduje się również rozkładany stolik, regulatory temperatury i przesuwane drzwi z zasłonami zapewniającymi prywatność.

Pomyślałem, że pokój jest o wiele wygodniejszy niż typowe siedzenie w pociągu, a całkowita prywatność sprawiła, że ​​poczułem się bardziej jak w domu.

Ale w drodze powrotnej do Nowego Jorku jeszcze większe wrażenie zrobił na mnie pokój za 1000 dolarów, który był podobny, ale większy i miał prywatną łazienkę. Według strony internetowej Amtrak, sypialnie mają około 45,5 stopy kwadratowej, co dla porównania jest nieco większe niż standardowe łóżko typu king-size, donosi Insider. W pokoju znajduje się kanapa, która rozkłada się w łóżko i drugie łóżko, które składa się z sufitu.

Po wypróbowaniu obu opcji zakwaterowania pomyślałem, że sypialnia jest warta popisu za dodatkową przestrzeń i prywatną łazienkę. Podczas tak długiej podróży posiadanie własnego pokoju, tak jak w hotelu, miało dla mnie duże znaczenie. Większy komfort zdecydowanie pomógł też umilić czas podczas długiej, 30-godzinnej jazdy.

Kiedy rezerwowałem podróż pociągiem przez Europę, dowiedziałem się, że nie wszystkie pociągi sypialne mają prywatne kwatery, jak doświadczyłem w USA na Amtraku.

Pociągi Nightjet, które zarezerwowałem na nocne przejażdżki, miały regularnie przydzielone miejsca w zamkniętych wagonach po sześć osób, a także wagony z miejscami do leżenia (siedzenia rozkładane na kanapy we wspólnych kabinach) oraz wagony sypialne z czterema lub sześcioma kojami. Niektóre trasy mają prywatne kabiny, ale żadna z moich nie.

Podczas mojej podróży z Berlina do Wiednia jechałem wagonem do siedzenia, który był małą kabiną ze zwykłymi siedzeniami. Chociaż siedzenia się odchylały, pomyślałem, że spanie jest prawie niemożliwe, ponieważ nie leżały całkowicie płasko, a niewielka przestrzeń wydawała się ciasna dla sześciu osób z ograniczoną przestrzenią na nogi. Tylko bilet kosztujeS około 40 $, ale dotarłem do Wiednia wyczerpany.

Kiedy później podróżowałem we wspólnej kabinie sypialnej z Wiednia do Wenecji samolotem Nightjet, podróżowałem we wspólnym wagonie sypialnym z sześcioma kojami. Nadal czułem się ciasno, ale posiadanie rozkładanego łóżka ułatwiło mi spanie. Kiedy przybyłem do Wenecji, wciąż byłem zmęczony, ale nie tak zmęczony, jak czułem się, kiedy dotarłem do Wiednia. Kosztował 40 dolarów więcej niż wagon do siedzenia, ale pomyślałem, że kilka godzin snu było warte wyższej ceny.

Mimo że lubię długodystansowe podróże pociągiem, nadal mam trudności ze spaniem w pociągach. Dla mnie wyboje po drodze często zakłócają mój sen, nawet jeśli leżę płasko na koi lub łóżku.

Miało to miejsce zwłaszcza wtedy, gdy podróżowałem wagonem pasażerskim Nightjet z Berlina do Wiednia.

Nie spałem podczas tej jazdy i przyjechałem do Wiednia o 7 rano. Pierwotnie planowałem spędzić poranek na zwiedzaniu, dopóki nie będę mógł zameldować się w hotelu o 15:00, ale kiedy wysiadłem z pociągu, było oczywiste, że moje ciało potrzebny odpoczynek.

Musiałem podjąć decyzję w ułamku sekundy, aby wstrzymać wszystkie moje plany i zamiast tego gorączkowo szukać rezerwacji hotelu w ostatniej chwili, w której mógłbym od razu dostać trochę tak potrzebnego snu. Po wypróbowaniu trzech hoteli na otwarty pokój tak wcześnie rano, w końcu znalazłem jeden, ale nie był blisko miejsca, w którym byłem. Nie mogłem oprzeć się myśli, że plan awaryjny uwzględniający ten wynik zaoszczędziłby mi trochę stresu i czasu.

Po tym doświadczeniu wiem, że na przyszłe nocne przejażdżki będę szukał hoteli bliżej stacji kolejowych lub umożliwiających wcześniejsze zameldowanie, gdybym potrzebował miejsca do spania. A jeśli nie śpię całą noc, rezerwuję hotel online podczas jazdy, dopóki mam dostęp do usługi lub Wi-Fi, aby mieć pewność, że nie będę musiał czekać do popołudnia, aby mieć gdzie odpocząć.

Kiedy zbyt długo siedzę w tej samej pozycji, zaczynam odczuwać niepokój i irytację. Więc zawsze świadomie staram się wstać i poruszyć ciałem co kilka godzin, kiedy jestem w pociągu.

Z mojego doświadczenia podczas nocnych przejażdżek Amtrakiem pociągi robią sobie 10-minutową przerwę co kilka przystanków, co pozwala mi w tym czasie wysiąść na peronie. Odkryłem, że rozprostowanie nóg i zaczerpnięcie świeżego powietrza sprawia, że ​​kolejne kilka godzin w pociągu jest trochę bardziej znośne.

A podczas długich podróży pociągiem, w których brakuje tych przystanków, zamiast tego idę wzdłuż pociągu. Chociaż nie jest to tak odświeżające jak wyjście na zewnątrz, myślę, że chodzenie po pociągu wciąż pomaga mi pozbyć się niepokoju, który narasta, gdy jestem zbyt długo w bezruchu.

Spodnie dresowe i piżamy to mój znak rozpoznawczy w pociągach dalekobieżnych.

Dla mnie miękka, luźna odzież sprawia, że ​​wygodniej jest mi się ułożyć w ciasnej przestrzeni, zwłaszcza siedząc na małym siedzeniu w pociągu lub odpoczywając na nieznanej pryczy. Te ubrania pomagają mi się zrelaksować i lepiej spać podczas nocnych przejażdżek.

Uważam, że noszenie wygodnych ubrań sprawia, że ​​również podczas tego typu podróży czuję się bardziej jak w domu. Więc nie mam nic przeciwko temu, jak wyglądają. I założę się, że kiedy już wsiądziesz do pociągu, będziesz szczęśliwy, że czujesz się komfortowo.

Kiedy utknąłem w jednym miejscu na kilka godzin, stwierdzam, że 12-godzinne przejażdżki mogą z łatwością przypominać 20-godzinne przejażdżki, a 30-godzinne przejażdżki są prawie dwa razy dłuższe.

Ponieważ czas wydaje mi się płynąć wolniej podczas długich przejażdżek, zawsze zapewniam, że mam ze sobą mnóstwo fajnych zajęć dla zabicia czasu.

Kiedy podróżuję sam, pobieram muzykę, podcasty i programy telewizyjne na swoje urządzenia, ponieważ odkryłem, że Wi-Fi na pokładzie pociągu i usługi komórkowe mogą być nierówne.

Kiedy podróżuję z kumplem, wolę zabrać ze sobą karty do gry, aby zminimalizować czas spędzany przed ekranem.

Podobnie jak moje wygodne ubrania, ta rozrywka sprawia, że ​​czuję się bardziej jak w domu na torach i sprawia, że ​​te długie podróże są o wiele bardziej znośne.

Przez cały czas, który spędziłem wpatrując się w ekran, nauczyłem się z tych podróży, że warto też patrzeć w górę. Moje podróże pociągiem dały mi spektakularne krajobrazy, od wiejskich krajobrazów Europy po urocze miasteczka na wschodnim wybrzeżu.

Wyglądanie przez okno jest ciągłym przypomnieniem, że jestem w drodze dokądś, co zawsze buduje ekscytację na mojej podróży, niezależnie od celu.

Ostatecznie myślę, że przeformułowanie w myślach długodystansowej przejażdżki w ramach wakacji pomaga mi naprawdę się nią cieszyć. A wyglądanie przez okno to świetne przypomnienie tego dania na wynos i mój ulubiony sposób na to.