(UroToday.com) Spotkanie Konferencji Konsensusu w sprawie zaawansowanego raka prostaty (APCCC) w 2024 r. obejmowało sesję na temat globalnego dostępu do zaawansowanego raka prostaty w krajach o niskich i niższych średnich dochodach oraz prezentację dr Onyeanunama Ngozi Ekeke omawiającą, w jaki sposób możemy zmodyfikować ścieżkę diagnostyczną, aby uporać się z rosnącą liczbą zachorowań na raka prostaty w Afryce.

Dr Ekeke zauważa, że ​​rak prostaty jest główną przyczyną nowotworów u mężczyzn pod względem zapadalności i śmiertelności w Afryce, a zapadalność na tę chorobę wciąż rośnie. Do tego dochodzi bieda i słabe finansowanie, ograniczona ochrona ubezpieczeniowa i słaba infrastruktura opieki zdrowotnej. Co więcej, w Afryce często dochodzi do późnego rozpoznania choroby i opóźnionej diagnozy, co prowadzi do słabych wyników, co stwarza konieczność przyjęcia strategii mających na celu poprawę diagnozy i uzyskanie lepszych wyników.

W Afryce brakuje wiedzy na temat raka prostaty i świadomości objawów, które są głównymi czynnikami warunkującymi złe zachowania związane z poszukiwaniem zdrowia. Niezdolność pacjenta do wczesnego rozpoznania choroby oraz brak dostępnej, niedrogiej i odpowiadającej kulturowo opieki podstawowej mogą skutkować opóźnieniami i większą liczbą mężczyzn zgłaszających się na pogotowie z zaawansowaną lub terminalną chorobą. Edukacja pacjenta ma kluczowe znaczenie, a podnoszenie świadomości na temat czynników ryzyka raka prostaty, jego objawów i znaczenia wczesnego wykrywania może prowadzić do wcześniejszej prezentacji i diagnozy. Kampanie społeczne, działania informacyjne w mediach i programy edukacyjne mogą również pomóc w rozpowszechnianiu informacji.

Dr Ekeke zauważa, że ​​badania przesiewowe są korzystne dla Afrykanów, ponieważ umożliwiają wczesne wykrycie i wspólne podejmowanie decyzji dotyczących leczenia. Istnieje nacisk na wdrożenie ukierunkowanych programów badań przesiewowych w populacjach wysokiego ryzyka w celu poprawy swoistości i uniknięcia nadmiernej wykrywalności. Dotyczy to mężczyzn, u których w rodzinie występował rak prostaty, osób w starszym wieku oraz osób pochodzenia afrykańskiego.

Istnieje potrzeba opracowania modeli stratyfikacji ryzyka specyficznych dla populacji afrykańskich, które uwzględniałyby wiek pacjenta, rasę, wywiad rodzinny, PSA, DRE i status wcześniejszej biopsji, aby uzyskać ocenę ryzyka w przypadku posiadania prostaty o niskim i wysokim stopniu złośliwości. nowotwór na biopsji. Obejmuje to ostrożne wykorzystanie:

• Kalkulatory ryzyka do celów badań przesiewowych w połączeniu z innymi czynnikami
• Kinetyka PSA
• Prędkość PSA
• Gęstość PSA
  • Stosunek darmowy do całkowitego (< 10%)
  • Poziomy PSA specyficzne dla wieku i rasy
  • Corocznie dla określonych grup mężczyzn

Badania przesiewowe w kierunku raka prostaty w Afryce oznaczają dla mężczyzn w wieku od 40 do 75 lat, a także u osób z rakiem prostaty w rodzinie (40 lat) oraz mężczyzn noszących BRCA2 mutacje (rozpoczynają się w wieku 40 lat). Należy również opracować progi dostosowane do wieku i ocenić, kto może poddać się badaniom interwałowym trwającym 1 rok, a kto 2 lata. Dr Ekeke stwierdza, że ​​ważne jest zwiększenie dostępu do usług biopsyjnych:

• Zapewnienie dostępności usług biopsji prostaty w całej Afryce
• Promowanie szkoleń dla pracowników służby zdrowia w zakresie wykonywania biopsji i interpretacji wyników
• Brak dostępu do biopsji utrudnia postawienie trafnej diagnozy
• Popieranie biopsji pod kontrolą obrazu

W przypadku biopsji prostaty złotym standardem w większości części Afryki jest systematyczna biopsja co najmniej 12 rdzeni pod kontrolą USG, chociaż preferowane są biopsje mpMRI i powinny być stosowane, jeśli są dostępne. Jeśli chodzi o obrazowanie w celu oceny stopnia zaawansowania, konwencjonalne obrazowanie obejmuje ultradźwięki, prześwietlenia rentgenowskie, tomografię komputerową i rezonans magnetyczny (który jest głównie rezonansem magnetycznym 1,5 T), a także skan kości, które są dostępne, ale ograniczone. Skanowanie PET PSMA nowej generacji jest w Afryce bardzo ograniczone.

Zaleca się współpracę, regionalizację i skierowania, szczególnie w celu pomocy w zakresie usług immunohistochemicznych, telepatologii, badań genetycznych i multidyscyplinarnych komisji nowotworowych. Należy opracować lokalne wytyczne dotyczące optymalnych ścieżek diagnostycznych opierać się na dostępnych zasobach.

Prezentacja: Profesor Onyeanunam Ngozi Ekeke, MD, Szpital Kliniczny Uniwersytetu w Port Harcourt, Alakahia, Port Harcourt, Nigeria

Napisał: Zachary Klaassen, MD, MSc – urolog onkolog, profesor nadzwyczajny urologii, Georgia Cancer Center, Wellstar MCG Health, @zklaassen_md na Twitterze podczas spotkania Advanced Prostate Cancer Consensus Conference (APCCC) 2024, Lugano, Szwajcaria, czwartek, kwiecień 25 – sobota, 27 kwietnia 2024 r.