Chcesz przenieść swoje portrety na wyższy poziom dzięki współczynnikom oświetlenia?

Trafiłeś we właściwe miejsce.

Ponieważ w tym artykule podzielę się wszystkim, co musisz wiedzieć o współczynnikach oświetlenia niesamowity portrety, w tym:

• Jakie są współczynniki oświetlenia
• Podstawowe współczynniki w fotografii portretowej
• Wskazówki dotyczące stosowania proporcji

(I wiele więcej!)

Jeśli więc chcesz zostać mistrzem fotografii portretowej, zaczynajmy.

Jaki jest współczynnik oświetlenia w fotografii?

Jako termin matematyczny stosunek to a porównanie jednej rzeczy do drugiej.

Zatem przy obliczaniu oświetlenie mierzysz światło padające na jasną lub rozjaśnioną stronę twarzy i porównujesz je ze światłem padającym na zacienioną stronę twarzy.

Na przykład, jeśli na najjaśniejszą stronę portretu wpada dwa razy więcej światła, współczynnik oświetlenia wyniesie 2:1. Jeśli na najjaśniejszą stronę portretu wpada cztery razy więcej światła, współczynnik oświetlenia wyniesie 4:1.

Ale jak dokładnie mierzy się światło?

Można to zrobić za pomocą miernika wbudowanego w aparat, ale znacznie łatwiej i dokładniej jest używać ręcznego miernika światła padającego. Widzisz, miernik w aparacie dokonuje pomiaru światła odbitego od obiektu, podczas gdy miernik ręczny może mierzyć ilość światła padającego NA temat i dlatego daje dokładniejszą wartość.

Współczynniki oświetlenia: kluczowe pojęcia

Aby prawidłowo zmierzyć i zrozumieć współczynniki oświetlenia, musisz wiedzieć kilka rzeczy.

Po pierwsze, światło mierzy się za pomocą przysłony. Pokrętło przysłony w aparacie zwykle zwiększa się co 1/3 stopnia, chociaż maksymalne wartości przysłony to f/1, f/1.4, f/2, f/2.8, f/4, f/5.6, f/ 8, f/11, f/16, f/22, f/32 itd.

(Prostym sposobem na zapamiętanie wszystkich liczb jest zapamiętanie f/1 i f/1,4; wszystkie pozostałe pary są podwojone, a niektóre zaokrąglone).

Musisz także zrozumieć, że czasy otwarcia migawki są również reprezentatywne dla przysłony, z pełnymi przysłonami przy 1 s, ½ s, ¼ s, 1/8 s, 1/15 s, 1/30 s, 1/60 s, 1/125 s, 1/250 s , 1/500 s, 1/1000 s itd. Przystanki czasu otwarcia migawki są łatwiejsze do zapamiętania, ponieważ są zazwyczaj podwojone (z kilkoma przypadkami zaokrągleń, np. od 1/8 do 1/15 s).

Wreszcie, wiedz, że każda kropka jest podwójnie (Lub połowaw zależności czy schodzisz w dół czy w górę) ilość światła w porównaniu do poprzedniej.

Na przykład, jeśli fotografujesz z przysłoną f/4, a chcesz fotografować z przysłoną f/5,6, będziesz musiał podwoić ilość światła, aby uzyskać równoważną ekspozycję (potrzebna będzie jeszcze jedna przesłona światła). Jeśli chcesz zawęzić przysłonę o 2 stopnie, musisz dodać 2×2 – czyli 4 – razy więcej światła. Podobnie 3 przystanki odpowiadają 8 razy więcej światła (2x2x2) i tak dalej.

Wiedząc o tym, możesz dowiedzieć się, jak tworzyć i mierzyć współczynniki. W kolejnej serii zdjęć pokażę cztery różne współczynniki oświetlenia i sposób ich osiągnięcia.

Stosunek 1:1

Stosunek 1:1 to równomierne oświetlenie.

Innymi słowy, nie ma różnicy w odczytach licznika po obu stronach twarzy. Jak widać na powyższym zdjęciu, oświetlenie 1:1 jest bardzo płaskie i można je osiągnąć na kilka różnych sposobów.

Po pierwsze, możesz użyć błysku wypełniającego i ustawić błysk na poziomie głównego źródła światła. Jest to trudniejsze do osiągnięcia, dopóki nie nabędziesz pewnej praktyki, a często kończy się to przyćmieniem światła lampą błyskową.

Po drugie, możesz użyć reflektora. To będzie konieczne bardzo blisko obiektu, a celem jest wyeliminowanie wszystkich cieni na twarzy obiektu.

Jest to stosunek 1:1 i dość łatwo go zobaczyć i rozpoznać wizualnie.

Stosunek 2:1

Jak sugerują liczby, stosunek 2:1 występuje, gdy jedna strona ma dwa razy więcej światła w porównaniu do drugiej.

Wiedząc to i to, co wiesz o przysłonach, możemy ustawić ten współczynnik oświetlenia.

Najpierw umieść obiekt w świetle, w którym zamierzasz go sfotografować.

Za pomocą światłomierza zmierz światło padające na tę stronę twarzy, która jest najbliższa źródła światła (tj. strona jaśniejsza). Powiedzmy, że to f/8. (Utrzymuj ten sam czas otwarcia migawki dla wszystkich pomiarów, aby zachować spójność.)

Następnie przynieś reflektor i ponownie użyj światłomierza, ale tym razem zmierz światło padające na tę stronę twarzy osoby, która jest dalej od źródła światła (odtąd będzie to określane jako strona cienia).

Uwaga: jeśli używasz miernika ręcznego, pamiętaj o osłonięciu go przed nadmiarem światła padającego z drugiej strony fotografowanego obiektu. Jeśli więc mierzysz stronę cienia bliższą reflektora, osłonij miernik, aby główne źródło światła go nie uderzało.

Teraz ty wiedzieć że najjaśniejsza strona ma wartość f/8. Aby uzyskać współczynnik oświetlenia 2:1, miernik musi wskazywać f/5,6 (czyli o jeden stopień mniej światła) po stronie cienia. Dostosuj więc odległość reflektora, aż miernik ustawi się na f/5,6.

Pomocne może być także przestudiowanie powyższego obrazu i rozpoznanie zakresu kontrastu od jasnej do zacienionej strony twarzy. To subtelne, ale powinieneś to zobaczyć.

Stosunek 4:1

Stosunek 4:1 jest dwukrotnie większy niż stosunek 2:1. Zatem jeśli w przypadku współczynnika 2:1 jest dwa razy więcej światła – czyli o jeden stopień – ile światła będzie wymagał współczynnik 4:1?

Odpowiedź to cztery razy więcej światła (2×2), co stanowi 2-stopniową różnicę między jaśniejszą a zacienioną stroną twarzy.

Prowadzę zajęcia z dostępnego światła i zawsze zalecam pracę z naturalnym światłem, zanim przejdziesz do pracy z lampami błyskowymi. Przy świetle zastanym lub naturalnym i odbłyśniku tak dużo łatwiej się uczyć i ćwiczyć oświetlenie, ponieważ możesz Widzieć co się stanie, gdy dokonasz zmian (WYSIWYG). Błysk jest trudniejszy do przewidzenia, ponieważ nie można go zobaczyć bez zrobienia zdjęcia.

Jeśli więc nasze główne światło (okno) nadal ma wartość f/8, jaka powinna być wartość naszego światła wypełniającego/odbłyśnika (lub strony cienia), aby osiągnąć współczynnik 4:1? Powtórzmy kroki jeszcze raz: f/8>f/5.6>f/4.

Dlatego dwa stopnie mniej niż f/8 to f/4 (i jest to pożądany pomiar, aby uzyskać współczynnik 4:1). Spójrz na zdjęcie powyżej i porównaj je z obrazem 2:1; Czy widzisz, jak ciemna strona staje się ciemniejsza?

Stosunek 8:1

Ostatni stosunek, któremu się przyjrzymy, to 8:1.

Stosunek 8:1 wymaga 8 razy więcej światła, czyli 3 przystanków, po rozjaśnionej stronie twarzy w porównaniu do strony zacienionej.

Jak widać na powyższym obrazku, oświetlenie 8:1 jest dość dramatyczne, a cokolwiek większego niż 8:1 nie oddaje zbyt wielu szczegółów po zacienionej stronie twarzy.

W rzeczywistości wydruki mają maksymalny zakres kontrastu wynoszący 4–6 stopni, więc jeśli nie chcesz, aby jedna strona twarzy była prześwietlona lub cienie były całkowicie czarne, sugeruję utrzymanie współczynnika oświetlenia na poziomie 8:1 lub mniejszym.

Należy pamiętać, że utworzenie proporcji 8:1 może być nieco trudne. Możesz potrzebować ostrzejszego oświetlenia i ewentualnie czarnego reflektora, aby dodać czerń do strony cienia (zamiast odbijać na nią światło).

Obliczamy to w ten sam sposób jak powyżej: jeśli 4:1 to 4 razy więcej światła, to 8:1 będzie 8 razy więcej światła, czyli 3 stopnie.

Jeśli więc nadal mamy przysłonę f/8 po stronie światła, musimy ustawić stronę cienia, aby odczytała: f/8>f/5.6>f/4>f/2.8.

Jak korzystać ze współczynników oświetlenia

Teraz, gdy mamy już tę wiedzę na temat proporcji, wykorzystajmy ją! Pamiętaj: proporcje mogą zwiększyć sukces Twojego portretu lub go zrujnować.

Jeśli ponownie spojrzysz na przykładowe obrazy, zwróć uwagę, jak zmienia się nastrój obrazu w zależności od proporcji. Zwróć uwagę, że wyższe współczynniki tworzą więcej dramatyzmu i mocy. Zwróć uwagę, że niższe współczynniki są łagodniejsze i bardziej niewinne.

Ogólnie rzecz biorąc, w przypadku większości portretów powszechnie stosowany jest współczynnik pomiędzy 2:1 a 4:1. Wystarczy, aby stworzyć trójwymiarowość na twarzy, ale nie za dużo, aby stworzyć nieatrakcyjne, głębokie cienie. Osobiście lubię proporcje 3:1 (1,5 stopnia) lub 4:1.

W przypadku dziecka lub niemowlęcia często potrzebny jest niższy współczynnik, ponieważ bardziej miękki wynik dobrze pasuje do tematu. Ale siwy stary kowboj ze zwietrzałą, pomarszczoną skórą i zaniedbanymi wąsami wygląda znacznie lepiej w oświetleniu 4:1 lub 8:1. Dlaczego? Jest bardziej szorstki, twardszy i radzi sobie ze zwiększonym kontrastem, a ponadto pasuje do jego wyglądu.

Jeśli martwisz się, że nie posiadasz miernika ręcznego, nie musisz koniecznie iść i go kupić. Sugeruję to tylko wtedy, gdy planujesz zająć się oświetleniem studyjnym. W przeciwnym razie po prostu przećwicz dostrzeganie różnic między różnymi proporcjami (dlatego sugeruję naturalne światło), a jeśli nie są to idealne proporcje 4:1, 8:1 lub cokolwiek innego, nie ma to znaczenia. Po prostu naucz się rozpoznawać, kiedy jest za mocny, a kiedy za słaby dla efektu, który chcesz uzyskać.

Oto kolejny przykład współczynników w pracy. Żadne z nich nie jest dobre ani złe, ale jak myślisz, który stosunek jest najbardziej odpowiedni dla mojego tematu? Rozwiąż tę część, a wyprzedzisz grę!

Uwaga: chciałbym podziękować mojemu obiektowi, Gabrielowi Bidermanowi z B&H Photo Video, za te zdjęcia.

Wskazówki dotyczące proporcji oświetlenia

Teraz, gdy znasz już podstawy współczynnika oświetlenia, przyjrzyjmy się kilku krótkim wskazówkom, dzięki którym Twoje zdjęcia będą wyglądać lepiej.

Pierwszy, zabierz obiekt ze słońca. Fotografowanie w jasnym świetle słonecznym sprawia, że ​​prawie niemożliwa jest kontrola proporcji, a ponadto światło nie będzie pożądane ani podkreślało twarzy fotografowanej osoby. Jeśli możesz, korzystaj z naturalnego światła z okna z oświetleniem pośrednim (bez bezpośredniego wpadania słońca). A jeśli słońce wpada do środka, spróbuj dodać przezroczyste zasłony lub nawet rozciągnij białe prześcieradło, aby rozproszyć światło.

Po drugie, oto kilka punktów początkowych współczynnika oświetlenia:

• W przypadku niemowląt i małych dzieci użyj niższego stosunku, np. 1:1 lub 2:1. Dzieci poruszają się tak szybko, że trzymanie ich w świetle i zwrócenie się we właściwym kierunku jest niezwykle trudne, a nawet światło pomaga złagodzić ten problem.
• W przypadku kobiet użyj średniego stosunku, np. 2:1 lub 3:1.
• W przypadku mężczyzn i portretów biznesowych użyj nieco mocniejszych proporcji, na przykład 4:1 lub 6:1.
• W przypadku artystów, zespołów i innych dramatycznych portretów użyj wyższego współczynnika.

Na koniec należy pamiętać, że nie ma stałych zasad dotyczących proporcji w portretach. Jak wszystko w fotografii, chodzi o poznanie technik, a następnie wykorzystanie ich jako sugestii podczas eksperymentowania i znajdowania własnego stylu lub głosu.

Czy na przykład możesz ustawić oświetlenie 8:1 na wspaniałej gwieździe filmowej lub oświetlenie 1:1 na górniku? Absolutnie!

(Zadam ci nawet pracę domową, która udowodni, że oba współczynniki mogą być skuteczne, jeśli zostaną dobrze wykonane.)

Praca domowa i kroki działania

Twoim zadaniem domowym jest wyszukanie następujących fotografów. Opowiedz mi, jak złamali ogólne zasady, o których wspomniałem powyżej, a mimo to odnieśli ogromny sukces i niesamowite zdjęcia:

Ci trzej fotografowie to jedni z najwspanialszych artystów portretów, jakie kiedykolwiek żyli. Ucz się od nich.

Przewodnik po współczynnikach oświetlenia: wnioski

Po przeczytaniu tego artykułu wiesz już wszystko na temat współczynników oświetlenia i wiesz, jak je wykorzystać, aby uzyskać oszałamiające rezultaty.

Jaki będzie następny krok?

Ćwiczyć! Jeśli po prostu poświęcisz kilka minut dziennie na pracę z oświetleniem portretowym, w mgnieniu oka staniesz się mistrzem.

A teraz do ciebie:

Co sądzisz o tych koncepcjach współczynnika oświetlenia? Czy pomogą Ci w fotografii portretowej? Podziel się swoimi przemyśleniami (i zdjęciami) w komentarzach poniżej!