Koncepcja zakresu tonalnego ma fundamentalne znaczenie dla każdego obrazu. Jednak dla wielu fotografów zakres tonalny pozostaje niezauważony i nieuwzględniony.

W miarę postępów na naszych szczególnych ścieżkach mogą nadejść chwile, kiedy nawet najbardziej uważni z nas uznają pewne rzeczy za oczywiste. Czasami w pierwszej kolejności pomijane są proste elementy, takie jak niechlujne ustawienie statywu lub źle wybrane ustawienia aparatu. W tym samym duchu podstawowe pojęcia techniczne fotografii zostają źle zrozumiane, źle zinterpretowane lub (co gorsza!) całkowicie zapomniane. Choroba ta obejmuje wszystkie poziomy umiejętności i dotyka zarówno profesjonalistów, jak i hobbystów.

Jako przykład rozważ najbardziej podstawowy element każdego obrazu: światło. Każdy fotograf wie, że bez światła nie da się zrobić zdjęcia. Wielu fotografów jest biegłych w wykorzystywaniu światła do tworzenia różnych efektów (sylwetki, aureole, intensywne cienie itp.).

Ale co z różnymi tonami, jakie tworzy światło? Nasze fotografie to pokaz kontrastu światła i ciemności, ale odległość między nimi jest praktycznie nieograniczona. Jako fotografowie możemy wykorzystać wiedzę o zakresie tonalnym – czyli odległości między jasnymi i ciemnymi tonami – aby ulepszyć nasze zdjęcia i właśnie o tym chcę dzisiaj z wami porozmawiać.

Jaki jest zakres tonalny obrazu?

Zakres tonalny odnosi się do miary jasności obrazu, od czystej czerni do czystej bieli. Odległość pomiędzy różnymi poziomami jasności na naszych zdjęciach określa stopień kontrastu.

Spójrz na tę skalę tonalną:

Przechodzimy od całkowitej ciemności po lewej stronie (czarni) do całkowitego światła (bieli) po prawej stronie. Skala ta – z podziałem na czerń, cienie, półcienie, rozjaśnienia i biel – jest powszechnie używana przez fotografów do omawiania obszarów tonalnych na zdjęciach. Pamiętaj, że dotyczy to zarówno fotografii kolorowych, jak i czarno-białych (choć myśląc o zdjęciach kolorowych, musisz w myślach oddzielić odcienie kolorów od tonów leżących u ich podstaw).

Porozmawiajmy teraz o każdej z tych wartości i ich powiązaniu z Twoją fotografią.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

Przez długi czas myślałem o światłach jako o najjaśniejszych fragmentach obrazu. Ale to nie do końca w porządku! Tak naprawdę obszary prześwietlone to obszary zdjęcia charakteryzujące się wysokimi wartościami luminancji (jasności), a mimo to zawierające dostrzegalne szczegóły.

Oto przykład wartości luminancji podświetlenia (obszary podświetlenia są oznaczone czerwonymi strzałkami):

Zwróć uwagę, że chociaż wskazane obszary są jasne, w jasnych punktach nadal można dostrzec pewną teksturę i szczegóły. Gdybyśmy zwiększyli ekspozycję zdjęcia w aparacie lub podczas przetwarzania końcowego, te obszary podświetlenia stałyby się tak jasne, że całkowicie utraciłyby szczegóły i przeniosłyby się w inny obszar tonalny:

Upławy

Jeśli zwiększysz jasność zdjęcia do tego stopnia, że ​​najjaśniejsze obszary zostaną prześwietlone (gdzie szczegóły są niewidoczne), osiągniesz „białą” część zakresu tonalnego.

Nawet jeśli biały obszar zdjęcia nie jest biały, można go uznać za całkowicie biały obszar ze względu na brak szczegółów. Poniżej znajduje się przykład bieli na obrazie:

W zależności od zdjęcia może być pożądane lub nie, przesunięcie ekspozycji do punktu rozmycia. Porozmawiamy o tym więcej, omawiając znaczenie zakresu tonalnego podczas konstruowania obrazów.

Półtony

Półtony są – zgadłeś! – pośrodku. Innymi słowy, wszystkie wartości luminancji, które nie są ciemne ani jasne, są uważane za półcienie. Na następnym zdjęciu większość chmur, a także szare fragmenty konia, mieszczą się w obszarze półtonów:

W większości przypadków nasz aparat będzie próbował uzyskać średnią ekspozycję półtonów, jeśli zostanie pozostawiony sam sobie. Niekoniecznie jest to coś złego, ale jeśli nie będziesz ostrożny, możesz otrzymać płaskie, mało inspirujące ujęcie. Widzisz, podczas gdy półcienie pomagają zapewnić, że obraz zawiera wiele informacji, składający się z fotografii tylko półtonom brakuje dynamiki.

Cienie

Obszary widoczne jako cienie są bezpośrednie naprzeciwko najważniejszych wydarzeń. Dlatego cienie to obszary zdjęcia, które są ciemne, ale nadal zachowują poziom szczegółowości.

Moje zdjęcie konia zawiera wiele tonów w obszarze cienia, więc użyjmy go jeszcze raz:

Te ciemniejsze obszary nadal zawierają informacje widziane przez widza. Jeśli jednak przyciemnimy je do tego stopnia, że ​​szczegóły zostaną utracone lub „wypalone”, wówczas staną się całkowicie czarną wartością luminancji:

Czarni

Dowolna część zdjęcia, która ma zerową luminancję, jest uważana za czarną. Podobnie jak wcześniej całkowicie białe obszary, te punkty na naszych obrazach nie muszą być całkowicie pozbawione koloru, aby można je było uznać za czystą czerń.

Spójrzmy na cienie, które są całkowicie wypalone i nie zachowują żadnych szczegółów:

Całkowicie czarne obszary są tak ciemne, że nic nie widać. Są jak ciemna otchłań w fotografii. Może to wydawać się problemem, ale podobnie jak w przypadku czysto białych fragmentów zdjęcia, posiadanie czystych czarnych obszarów na obrazie niekoniecznie jest czymś złym! Pozwól mi wyjaśnić:

Jaki zakres tonalny jest idealny?

Jeśli kiedykolwiek byłeś świadkiem rozmowy grupy fotografów na temat najlepszego zakresu tonalnego na zdjęciu, przekonasz się, że zdania są podzielone.

Niektórzy fotografowie uważają, że zdjęcia nie powinny zawierać obszarów całkowitej czerni ani całkowitej bieli. Ci ludzie uważają, że aby uzyskać najlepsze rezultaty, wszystkie fragmenty zdjęcia powinny przedstawiać widzowi pewien poziom szczegółowości. Inaczej mówiąc, najlepsze zdjęcia nie mają ekstremalny zakres tonalny, od czystej czerni do czystej bieli; zamiast tego zakres tonalny pozostaje lekko skompresowany.

Inni fotografowie twierdzą jednak, że wypalenie lub przedmuchanie niektórych wartości luminancji w celu uzyskania kontrastu jest całkowicie w porządku. Oznacza to, że końcowe zdjęcie będzie zawierało obszary całkowitej czerni i całkowitej bieli, a wszystkie pozostałe wartości luminancji będą znajdować się gdzieś pomiędzy tymi dwoma wartościami bezwzględnymi. Takie zdjęcia mają bardzo rozbudowaną rozpiętość tonalną.

Chociaż prawdą jest, że często pożądane jest dostarczanie odbiorcom maksymalnej ilości informacji wizualnych, nie zawsze tak jest. Są chwile, kiedy zmiażdżony i wypalony cień lub przepalone światło to właśnie to, czego potrzebujesz, aby zabrać zdjęcie do domu.

Użyj zakresu tonalnego, aby ulepszyć swoje zdjęcia!

Moim zdaniem nie ma czegoś takiego jak idealny zakres tonalny, który można zastosować w każdym zdjęciu. Zamiast tego zależy to od scenariusza, a także od Twojej twórczej wizji.

Ważne jest jednak to, że zawsze Pamiętać koncepcję zakresu tonalnego podczas fotografowania i przetwarzania zdjęć. Może się to wydawać prostym pomysłem, ale łatwo przeoczyć znaczenie wpływu różnych poziomów jasności na obraz.

Oto krótki przegląd obszarów tonalnych na zdjęciu:

• Przegląd najważniejszych wydarzeń: Jasne obszary zdjęcia, które nadal zachowują szczegóły
• Upławy: Obszary o ekstremalnej jasności, w których nie ma żadnych informacji (szczegółów).
• Półtony: Nie są to cienie ani światła, ale raczej średnia wartość luminancji
• Cienie: Ciemniejsze obszary obrazu, które nadal zachowują szczegóły
• Czarni: Całkowicie wypalone fragmenty zdjęcia, które nie zawierają żadnych szczegółów

Podobnie jak w przypadku większości koncepcji w fotografii, istotne jest pełne zrozumienie zakresu tonalnego zdjęć. Powinieneś wykorzystać tę wiedzę, aby dążyć do doskonałości technicznej – ale powinieneś także używać jej, aby wiedzieć, kiedy łamać zasady, aby spełnić swoją twórczą wizję.

A teraz do ciebie:

Jak wykorzystasz zakres tonalny w swoich obrazach? Podziel się z nami swoimi przemyśleniami i zdjęciami w komentarzach poniżej!