TOKIO, 5 czerwca (Reuters) – Na jednym z ostatnich zajęć Keiko Kawano kilkunastu uczniów tokijskiej szkoły artystycznej trzymało lustra na swoich twarzach, rozciągając palcami usta do góry: ćwiczyli, jak się uśmiechać.

Nie jest to coś, za co większość ludzi pomyślałaby zapłacić, ale usługi Kawano jako instruktora uśmiechu odnotowują gwałtowny wzrost popytu w Japonii, gdzie noszenie masek było niemal powszechne podczas pandemii.

20-letnia Himawari Yoshida, jedna z uczennic uczęszczających na zajęcia w ramach kursów szkolnych przygotowujących ich do wejścia na rynek pracy, mówi, że musi popracować nad swoim uśmiechem.

„Nie używałam zbytnio mięśni twarzy podczas COVID, więc to dobre ćwiczenie” – powiedziała.

Firma Kawano, Egaoiku – dosłownie „Edukacja uśmiechu” – odnotowała ponad czterokrotny wzrost popytu w porównaniu z zeszłym rokiem, a klientami są zarówno firmy poszukujące bardziej przystępnych sprzedawców, jak i samorządy lokalne, które chcą poprawić samopoczucie swoich mieszkańców. Godzinna lekcja indywidualna kosztuje 7700 jenów (55 USD).

Jeszcze przed pandemią zakładanie maseczki w Japonii było dla wielu osób normalne w okresie kataru siennego i w okolicach egzaminów z powodu obaw o zachorowanie w związku z kluczowym wydarzeniem życiowym.

Ale chociaż rząd mógł znieść zalecenie noszenia masek w marcu, wiele osób nadal nie pozwala im na co dzień. Sondaż przeprowadzony w maju przez publicznego nadawcę NHK wykazał, że 55% Japończyków twierdzi, że nosi je tak samo często, jak dwa miesiące wcześniej. Tylko 8% stwierdziło, że całkowicie przestało nosić maski.

Co znamienne, mniej więcej jedna czwarta uczniów szkół artystycznych, którzy brali udział w zajęciach, miała na sobie maski podczas lekcji. Być może młodzi ludzie przyzwyczaili się do życia z maskami, powiedział Kawano, zauważając, że kobietom może być łatwiej wyjść bez makijażu, a mężczyznom ukryć, że się nie ogolili.

Były prezenter radiowy, który zaczął udzielać lekcji w 2017 roku, wyszkolił również 23 inne osoby jako uśmiechniętych trenerów, aby szerzyć cnoty i technikę tworzenia idealnego uśmiechu w całej Japonii.

Jej zastrzeżona metoda „Hollywood Style Smiling Technique” obejmuje „półksiężycowe oczy”, „okrągłe policzki” i kształtowanie krawędzi ust, aby odsłonić osiem perłowych białek w górnym rzędzie. Uczniowie mogą wypróbować swoją technikę na tablecie, aby uzyskać ocenę za uśmiech.

Kawano uważa, że ​​pod względem kulturowym Japończycy mogą być mniej skłonni do uśmiechu niż mieszkańcy Zachodu ze względu na poczucie bezpieczeństwa jako naród wyspiarski i państwo unitarne. Słysząc, jak to mówi, groźba broni może, jak na ironię, zachęcić do większego uśmiechu.

„Kulturowo uśmiech oznacza, że ​​nie trzymam broni i nie jestem dla ciebie zagrożeniem” – powiedziała. Dodała, że ​​wraz ze wzrostem liczby przyjeżdżających turystów Japończycy muszą komunikować się z obcokrajowcami nie tylko za pomocą oczu.

„Myślę, że ludzie coraz bardziej potrzebują się uśmiechać”.

(1 $ = 140 jenów)

Reportaż Antona Bridge’a i Toma Batemana; Montaż autorstwa Chang-Ran Kim i Edwiny Gibbs

Nasze standardy: Zasady zaufania Thomson Reuters.