Jerry Springer, który przeszedł od nieco dziwacznej kariery politycznej do niemal nieopisanie dziwacznej kariery telewizyjnej z „The Jerry Springer Show”, który w połowie lat 90. arena szokujących zeznań, podsycanych cudzołóstwem wrzasków i nierzadkich bójek na pięści, zmarł w czwartek na przedmieściach Chicago. Miał 79 lat.

Jego śmierć, po krótkiej chorobie, została potwierdzona w oświadczeniu Jene Galvin, przyjaciółki rodziny i producenta wykonawczego podcastu pana Springera.

Springer ukończył studia prawnicze na Northwestern University w 1968 roku i rozpoczął karierę polityczną, wygrywając wybory do Rady Miejskiej Cincinnati w 1971 roku. Wkrótce jednak został uwikłany w osobisty skandal, który później podsycił jego talk show: Zrezygnował w 1974 roku, po tym jak okazało się, że wypisał czek za usługi prostytucji w salonie masażu w Kentucky.

Ale pan Springer był odporny: został ponownie wybrany do rady w 1975 roku. Jedno z jego przemówień nawiązywało do kontrowersji związanych z prostytucją. „Wielu z was nic o mnie nie wie”, powiedział, według The Cincinnati Enquirer, „ale powiem wam jedno, co wiecie: mój kredyt jest dobry”.

Został wybrany na burmistrza Cincinnati w 1977 roku, aw 1982 kandydował na gubernatora Ohio, odnosząc się otwarcie do incydentu z prostytucją w reklamie kampanii.

„Następny gubernator będzie musiał podjąć duże ryzyko i zmierzyć się z trudnymi prawdami” – powiedział. „Jestem gotów to zrobić. Ta reklama powinna być dowodem. Nie boję się nawet prawdy, nawet jeśli boli.”

Zajął trzecie miejsce w prawyborach Demokratów i dokonał zmiany w karierze, dołączając do WLWT-TV w Cincinnati, najpierw jako komentator wiadomości; później został kotwicą i redaktorem naczelnym. W ciągu następnej dekady zdobył lub podzielił się wieloma nagrodami Emmy za lokalne relacje.

„The Jerry Springer Show”, dzienny talk-show organizowany przez Multimedia Entertainment, do którego należy WLWT, rozpoczął się w 1991 roku. Pierwotnie był to program zorientowany na problem; Los Angeles Times nazwał to „przytłaczająco zadufaną w sobie godziną rozmów z prezenterem wiadomości Cincinnati i byłym burmistrzem”.

Jednak w 1993 roku wstępy takie jak „Czczenie Pana z wężami — następny, Jerry Springer!” pojawiały się, a wartość szoku po prostu rosła. Odcinek z 1995 roku przedstawiał młodego mężczyznę o imieniu Raymond, któremu pan Springer pomagał stracić dziewictwo, oferując mu do wyboru pięć młodych kobiet ukrytych za ekranem. Towarzyszył mu przyjaciel Raymonda, Woody.

„Woody o tym nie wie — jego 18-letnia dziewica siostra jest jedną z uczestniczek!” zwój powiedział widzom.

Wszechświat talk-show stał się wtedy czymś w rodzaju darmowego dla wszystkich, a gospodarze tacy jak Montel Williams i Sally Jessy Raphael również serwowali lubieżne treści. Jednak pan Springer zrobił to lepiej i bardziej skandalicznie niż ktokolwiek inny. Jego oglądalność osiągnęła szczyt około ośmiu milionów w 1998 roku.

„Dlaczego to takie oburzające, że ludzie, którzy nie są sławni, opowiadają o swoim życiu prywatnym?” powiedział kiedyś. „To jest jak:„ W porządku, jeśli przystojni ludzie rozmawiają o tym, z kim spali, ale proszę, jeśli jesteś brzydki, nie chcemy o tym słyszeć?

„The Jerry Springer Show” trwał prawie trzy dekady i zakończył się w 2018 roku po ponad 3000 odcinków. Bez względu na to, jaki dramat miał miejsce przed publicznością w studiu, a także przed widzami oglądającymi telewizję z domu, pan Springer kończył każdy segment podpisem: „Dbaj o siebie i o siebie”.

Gerald Norman Springer urodził się 13 lutego 1944 roku w Londynie, na stacji metra, która służyła jako schron przeciwlotniczy podczas II wojny światowej.

„To nie jest tak dramatyczne, jak się wydaje”, powiedział The Chicago Tribune w 2007 roku. „Z powodu bombardowania kobietom, które były w dziewiątym miesiącu życia, kazano spać na stacjach metra, które zostały utworzone jako oddziały położnicze”.

Jego rodzina przeniosła się do Stanów Zjednoczonych, gdy miał 5 lat. W przemówieniu inauguracyjnym w Northwestern w 2008 roku, pan Springer przywołał moment przybycia.

„W ciszy wszyscy pasażerowie statku zebrali się na górnym pokładzie tego wielkiego transatlantyku, kiedy mijaliśmy Statuę Wolności” — powiedział. „Moja mama powiedziała mi w późniejszych latach (miałem wtedy 5 lat), że kiedy trzęsliśmy się z zimna, zapytałem ją:„ Na co patrzymy? Co oznacza ten posąg? Po niemiecku odpowiedziała: „Ein tag, alles!” (Jeden dzień, wszystko!).”

Pan Springer uzyskał tytuł licencjata nauk politycznych na Uniwersytecie Tulane w 1965 roku. Pracował w WTUL, stacji kampusu, i przez lata od czasu do czasu meldował się.

„To była moja pierwsza praca w radiofonii i telewizji” — powiedział w przesłaniu do stacji w 2009 roku z okazji jej 50.

Po Tulane udał się do Northwestern i szkoły prawniczej. W 1967 roku podjął pracę jako letni urzędnik w firmie prawniczej w Cincinnati; był to jego pierwszy kontakt z miastem, który odegrał ważną rolę w jego życiu. W następnym roku wziął wolne od studiów prawniczych, aby pracować nad kampanią prezydencką Roberta F. Kennedy’ego, ale ukończył studia po zamachu na Kennedy’ego.

Pan Springer wrócił do rodzinnego domu w Nowym Jorku bez żadnych konkretnych planów. Kiedy firma z Cincinnati, w której spędził lato, zadzwoniła z propozycją pracy na pełen etat, przyjął ją.

„Musiałem coś zrobić, aby moje życie znów ruszyło” — powiedział The Cincinnati Post w 1977 roku.

Szybko zaangażował się w lokalną politykę, robiąc wrażenie na demokratycznych przywódcach miasta. W 1970 roku kandydował do Kongresu, przegrywając, ale zdobywając 44 procent głosów, znacznie lepiej niż oczekiwano. Rok później zasiadał w Radzie Miejskiej.

Talk show pana Springera przyniósł mu taką sławę, że miał występy poboczne jako aktor, pojawiając się w odcinkach „Żonaty … z dziećmi”, „Roseanne”, „Z Archiwum X” i innych programach, generalnie grając wersję samego siebie.

Brał także udział w programach „Taniec z gwiazdami” i „Piosenkarka w masce”, a przez pewien czas prowadził program „America’s Got Talent”. W 2005 roku rozpoczął „Springer on the Radio”, poważny, lewicowy program polityczny w Air America; trwało to około dwóch lat.

Informacje o jego ocalałych nie były natychmiast dostępne.

W 2008 roku niektórzy studenci sprzeciwili się, gdy Springer został poproszony o wygłoszenie przemówienia inauguracyjnego w Northwestern.

„Uczniom, którzy mnie zaprosili – dziękuję” – powiedział. „Jestem zaszczycony. Do uczniów, którzy sprzeciwiają się mojej obecności — cóż, macie rację. Ja też wybrałabym kogoś innego.

„Miałem wystarczająco dużo szczęścia, by cieszyć się komfortową miarą sukcesu w różnych karierach” — dodał — „ale bądźmy szczerzy, byłem praktycznie wszystkim, czego nie można szanować: prawnikiem, burmistrzem, majorem- prezenter wiadomości rynkowych i gospodarz talk-show. Módl się za mnie. Jeśli dostanę się do nieba, wszyscy pójdziemy”.

Raporty wniósł Remy Tumin.