Starzenie się mózgu jest nieuniknione. Nieważne, ile łamigłówek i sudoku rozwiążesz, czas w końcu spowolni wszystkie nasze mózgi. W tym tygodniu pojawiły się pytania o pamięć 81-letniego prezydenta Stanów Zjednoczonych Joe Bidena. W nowym raporcie nazwano go „starszym mężczyzną ze słabą pamięcią”, co doprowadziło do upierania się na konferencji prasowej, że „z moją pamięcią wszystko w porządku”.

Moment, w którym Twój mózg zaczyna zwalniać i o ile, zależy od Twojej genetyki i (oczywiście) ryzyka demencji, ale także od Twojego wykształcenia, poziomu sprawności i życia społecznego. I rozmawiała z Alexą Morcom, starszą wykładowczynią neuronauki poznawczej na wydziale psychologii Uniwersytetu Sussex, aby dowiedzieć się więcej.

Dwie główne rzeczy, które przytrafiają się mózgowi wraz z wiekiem, to jego kurczenie się i zmniejszanie efektywności połączeń nerwowych. Obrazowanie mózgu pokazuje, że powierzchnia mózgu osób starszych nie jest już tak „pulchna” jak kiedyś, co oznacza, że ​​tracimy istotę szarą – komórki mózgowe ważne dla myślenia. Proces ten zachodzi stopniowo przez całe nasze dorosłe życie, ale im jesteśmy starsi, tym szybciej.

Wraz z wiekiem uzyskujemy również mniej skuteczne połączenia między różnymi częściami mózgu. Same połączenia stanowią istotę białą, więc tracimy zarówno istotę szarą, jak i białą. Nie jest to dramatyczne, ale zauważamy subtelne zmiany – te zmiany są znacznie bardziej dramatyczne u osób cierpiących na demencję.

Twoje sześćdziesiątki

W zdrowym starzeniu się niekoniecznie jest dramatyczna różnica w funkcjonowaniu umysłowym tylko dlatego, że się starzejesz. Mózg ma dość duże rezerwy (więcej materii mózgowej, co oznacza, że ​​jest w stanie prawidłowo funkcjonować nawet w przypadku uszkodzeń), więc tego rodzaju kurczenie się, które obserwujemy w przypadku zdrowego starzenia się u osób, które nie cierpią na demencję, może prawie nie być widoczne efekt.

Po sześćdziesiątce może w ogóle nie być oznak pogorszenia się większości rzeczy (w zależności od tego, na jakie dane spojrzysz). Występują subtelne zmiany w funkcjach umysłowych, takich jak pamięć, ale jeśli na tym etapie nie masz demencji, mogą one być naprawdę minimalne.

Twoje lata siedemdziesiąte i osiemdziesiąte

Po siedemdziesiątce i osiemdziesiątce możesz zauważyć zmiany w pamięci i pewne zmiany w koncentracji. Wiemy, że ludzie zdecydowanie zwalniają wraz z wiekiem, ale kluczową rzeczą jest to, że ludzie bardzo się od siebie różnią.

Podczas gdy u niektórych osób występują wykrywalne oznaki utraty pamięci (nawet jeśli nie występuje demencja), u innych nie. Jest naprawdę różnorodnie.

Jedną z innych ważnych rzeczy, o których warto wiedzieć, jest to, że ludzie, którzy dobrze funkcjonują w młodości (dobrze radzą sobie z zadaniami związanymi z pamięcią, językiem, rozwiązywaniem problemów itd.), a także zwykle dobrze funkcjonują w starszym wieku. Jeśli jako młody dorosły dobrze funkcjonujesz, Twoje funkcjonowanie nie ulegnie zmianie i może nawet nie być możliwe wykrycie jakichkolwiek zaburzeń.

Jest to częściowo spowodowane genetyką, ale także warunkami życia i wykształceniem na wczesnym etapie życia. Nie chodzi o to, że edukacja „spowalnia” proces starzenia się, ale o to, że poziom funkcjonowania umysłowego nie zmienia się z biegiem czasu. Jeśli zaczniesz od wyższego poziomu, musisz jeszcze bardziej zejść, aby problemy się ujawniły.

Bardzo ważne jest podkreślenie, że samo starzenie się i demencja to nie to samo, chociaż starzenie się jest prawdopodobnie głównym czynnikiem ryzyka rozwoju demencji. Jednak zdrowe starzenie się to jedno, a choroba taka jak demencja to drugie. Demencja jest nadal procesem chorobowym, który szybko wpływa na funkcjonowanie psychiczne.

Na przykład w przypadku demencji typu Alzehimera, która jest powszechną postacią, pamięć o ostatnich wydarzeniach pogarsza się znacznie szybko – w ciągu kilku lat, a nie dziesięcioleci. W zdrowym starzeniu się utrata pamięci jest procesem stopniowym. Bardziej prawdopodobne jest, że zapomnisz o rzeczach, które niedawno się wydarzyły, ale niektórzy ludzie odczuwają to bardziej niż inni.

Co zrobić, aby pomóc swojemu mózgowi

Są rzeczy, które ludzie mogą robić w późniejszym życiu, które wpływają na ryzyko demencji i ogólny stan zdrowia – proste rzeczy, takie jak ćwiczenia, angażowanie się w większą aktywność społeczną, rzucenie palenia lub picie zbyt dużej ilości alkoholu. Schorzenia takie jak wysokie ciśnienie krwi i cukrzyca mogą również wpływać na zdrowie mózgu, dlatego pomocne jest utrzymanie prawidłowej masy ciała i ciśnienia krwi.

Najważniejsze, co zalecam, to ćwiczenia fizyczne, takie jak spacery, i dbanie o ogólny stan zdrowia. Jeśli dbasz o swoje ogólne zdrowie, dbasz o swój mózg.

Potraktuj to priorytetowo przed wszelkimi zagadkami umysłowymi lub treningiem mózgu. Problem zdrowia poznawczego i funkcji umysłowych jest taki, że ogólny stan zdrowia ma większy wpływ niż trening mózgu. Te ćwiczenia umysłowe mogą nadal pomóc ci dobrze się ich nauczyć, ale nie wydaje się, aby miały faktyczny wpływ na ogólny stan zdrowia mózgu.