W nowy tydzień globalne rynki FX weszły z mocnym dolarem, co było echem wyższych od konsensusu odczytów NFP z 2 lutego oraz jastrzębiego przekazu prezesa Fed (wywiad dla FT). Te czynniki łącznie z obserwowanymi od połowy stycznia br. mocniejszymi od oczekiwań odczytami danych makro z USA i strefy euro (patrz Citi Economic Surprice Index) powodowały dalsze wycofywanie się inwestorów z dyskontowania mocnych i szybkich obniżek stóp na bazowych rynkach FI. To generowało wzrosty rentowności UST i Bundów do okolic tegorocznych maksimów, umacniało dolara i ciążyło walutom EM. W takim otoczeniu główne pary z PLN testowały w połowie tygodnia okolice 4,06 (USD/PLN) oraz 4,3550 (EUR/PLN), gdzie znajdowały się techniczne, krótkoterminowe opory. Oderwanie złotego od krótkoterminowych, globalnych trendów nastąpiło w czwartek, po jastrzębim odbiorze konferencji prezesa NBP, którego wypowiedź sugerowała możliwość braku obniżek stóp procentowych w Polsce do końca br. Ten przekaz wyraźnie umocnił PLN, a kurs EUR/PLN testował minima z początku lutego br. (okolice 4,31), których pomimo prób nie zdołał pokonać.

Zobacz także: Kursy walut 12.02.: burza na kursie złotego

Naszym zdaniem w nadchodzącym tygodniu złoty wróci na „globalną ścieżkę” zależną od zachowania USD, a nastroje będzie kształtować publikacja szeregu istotnych danych makro, w tym inflacji CPI za styczeń br. z USA (wtorek 13 lutego). Po piątkowej sesji główne pary z PLN znajdują się w mocno zaawansowanych trendach bocznych z ograniczeniami na 4,2950 i 4,3450 (EUR/PLN) oraz 3,97 i 4,05 (USD/PLN). O dalszych trendach zadecydują kierunki wybicia.

Zobacz także: Korona norweska, dolar, frank, funt, euro na rynku Forex. Aktualne prognozy walutowe

Na rynkach stopy procentowej tydzień przyniósł wzrosty rentowności obligacji skarbowych, które w Polsce zawierały się w przedziale 4-15 pb., a na rynkach głównych w zakresie 12-18 pb. Na bazowych rynkach, główne przyczyny ww. zmian zostały omówione w sekcji FX, warto jednak dodać, że rentowności 10-cio letnich Bundów i UST kończyły tydzień w okolicach tegorocznych maksimów. Krajowym SPW ciążyły nastroje z rynków bazowych FI, a dodatkowo nie pomógł im mocno jastrzębi przekaz płynący z czwartkowej konferencji prezesa NBP po lutowym posiedzeniu RPP (stopy procentowe pozostały niezmienione). Naszym zdaniem rynek nie do końca uwierzył w narrację A. Glapińskiego, na co wskazuje ograniczony zakres zmian rentowności polskich SPW przy utrzymującej się w końcówce tygodnia presji na wyższe rentowności UST i Bundów. W naszej opinii polskie papiery mógł wspierać postępujący cykl luzowania polityki pieniężnej na Węgrzech i w Czechach, gdzie w czwartek CNB obniżył stopy procentowe o 50 pb., mocniej od rynkowych oczekiwań.

Zobacz także: Kurs korony norweskiej pójdzie w górę! Mocna prognoza dla euro i NOK od ogromnego banku – kursy walut 2024

Naszym zdaniem szansą ale i zagrożeniem dla kierunku dalszego trendu rentowności polskich SPW jest głównie zachowanie rynków bazowych FI, a dużo tam mogą zmienić odczyty danych makro z bieżącego tygodnia. Ewentualny np. mocniejszy spadek inflacji CPI w USA (rynek oczekuje jej obniżenia do 3,0% r/r z 3,4% r/r w grudniu ’23) mógłby wesprzeć bazowe rynki FI i w konsekwencji skierować dochodowości polskich SPW w kierunku 5,2% dla papierów 10-cio letnich i pobliże 5,0% dla obligacji 5-cio letnich. W odwrotnej sytuacji (odczyty makro) zwracać będziemy uwagę na zachowanie rentowności krajowych SPW względem ważnych, średnioterminowych oporów, które usytuowane są odpowiednio w pobliżu  5,60-5,70% oraz 5,40%.

Zobacz także: Kursy walut – dolar (USD) i polski złoty (PLN) pod presją danych o inflacji. Kalendarz makroekonomiczny

Wykres dnia: Kształtowanie danych makro względem konsensusu zadecyduje w bieżącym tygodniu o nastrojach na rynkach FI i FX.

Źródło: Refinitiv