Jest nowym „demonicznym fryzjerem z Fleet Street”… a Josh Groban właśnie nauczył się dokładnie golić. W rzeczywistości brał lekcje fryzjera: „Tak! Chciałem, aby społeczność golących się osób, która przyszła na ten program, była naprawdę pod wrażeniem” — powiedział.

Zademonstrował chętnemu badanemu Anthony’emu Masonowi: „Zaczęlibyśmy może od szyi. A potem odwrócilibyśmy się i zrobilibyśmy w ten sposób policzek”.

„Czy te decydujące uderzenia są sztuką?” — zapytał Mason.

„Skrzydlałem! I tu wkracza improwizacja teatralna!” — powiedział Groban. „Nigdy nie dałem nikomu prawdziwego, ostrego golenia brzytwą. Cieszyliśmy się tobą w telewizji przez długi, długi czas. Dziękuję bardzo za spędzenie tutaj ostatniego dnia”.

– To tutaj wypowiadam swoje ostatnie słowa?

„Zgadza się. Uchwycony w wysokiej rozdzielczości!”

W „Sweeney Todd”, nowym broadwayowskim odrodzeniu kultowego musicalu Stephena Sondheima, większość jego klientów nie przetrwać.

„Nie jesteś znany z grania Zła” – powiedział Mason.

– Nie, nie jestem – powiedział Groban. „Co jest częścią zabawy.”

Jako Sweeney Groban ma współspiskowca: Annaleigh Ashford gra panią Lovett, która słodko pozbywa się ofiar Sweeneya w swoich pasztetach mięsnych. „Na dodatek jest po prostu bulgoczącym, bulgoczącym, bulgoczącym małym garnkiem magii” – powiedział Ashford. „A pod spodem, to ten gulasz jest niezwykle skomplikowany.

„Wiesz, kiedy grasz Iago, nie wiesz, że jesteś złym facetem. I tak zawsze postrzegałem panią Lovett: ona nie myśli, że jest zła, ona przeżywa. Pani Lovett w głębi duszy jest osobą, która przeżyła. I potrzebuje Sweeneya Todda, ponieważ jest kobietą w męskim świecie”.

Oryginalna produkcja z 1979 roku, w której wystąpili Angela Lansbury jako pani Lovett i Len Cariou jako Sweeney, zdobyła osiem nagród Tony. Mało prawdopodobną inspiracją dla musicalu był mroczny wiktoriański melodramat, ale Sondheim „pomyślał, że może śpiewać”.

Groban powiedział: „Wiesz, że winda do czegoś takiego w 1977 roku brzmiałaby mniej więcej tak:„ Cóż, baw się dobrze, Steve! Miłej zabawy! Nigdy nie zapomnę, kiedy Tommy Kail powiedział mi na meczu hokeja na lodzie: „Wiesz, naprawdę powinieneś przyjść na te warsztaty, które prowadzę. Chodzi o Alexandra Hamiltona i jest to musical hip-hopowy”. Mówię: „Czy to komedia? Co to jest…?” A ja trochę mówię: „Powodzenia, wiesz? Nie mogę się doczekać, żeby to zobaczyć. Jasne, że będzie świetnie!”

Thomas Kail, nagrodzony Tony reżyser „Hamiltona”, reżyseruje teraz „Sweeneya Todda”, tuż po drugiej stronie ulicy od „Hamiltona”. Mason zapytał go: „Wyreżyserowałeś najbardziej znany program na Broadwayu, właśnie tam. Jak to się ma do tego?”

„To było ogromne źródło inspiracji” — powiedział Kail. „To jest serial o niezrozumianej osobie, a świat próbuje dowiedzieć się, dlaczego zrobił to, co zrobił. Program po drugiej stronie 46. Ulicy nie ma miejsca, chyba że jest„ Sweeney Todd ”.

Komiks w „Sweeney” ma akcent cockneya: pani Lovett. „To jak mówienie w innym języku” – powiedział Ashford.

Otrzymała wskazówki od brytyjskiego choreografa serialu: „Od czasu do czasu będzie mówił:„ To odznaka. To odznaka, a nie drgnąć. Odznaka.’ Wiesz, jakbym stał za kulisami i mówił: „Odznaka, ruch, odznaka, ruch”. Mój mały chłopiec tego nienawidzi. Mówi: „Czy możesz przestać robić swój brytyjski wypadek?” I po prostu go nie poprawiam, bo uważam, że to zbyt zachwycające.

„Mam sześcioipółletniego chłopca; ostatnim razem, gdy byłem na scenie, dając osiem koncertów tygodniowo, nie miał nawet sześciu miesięcy”.

– Co też musiało być naprawdę trudne – powiedział Mason.

„Och, to było naprawdę trudne”, powiedział Ashford. „Karmiłem. Uciekałem po akcie pierwszym, w przerwie, pompa. Chodzi tylko o mleko. Osiem przedstawień tygodniowo i mleko”.

Ostatnim razem, gdy Groban dawał osiem występów tygodniowo, piosenkarz debiutował na Broadwayu prawie siedem lat temu w „Natasza, Pierre i Wielka Kometa z 1812 roku”. Nazwał to doświadczenie „najszczęśliwszym w mojej karierze.

„Byłem dzieckiem teatru, które trafiło na rozwidlenie dróg, kiedy trafiłem do muzycznego biznesu. To nie było coś, o czym marzyłem w mojej sypialni, kiedy miałem 10 lat; to było Ten”.

Obejrzyj reportaż „Sunday Morning” z 2016 r. o debiucie Josha Grobana na Broadwayu w „Natasha, Pierre & the Great Comet of 1812”:

To menedżer Grobana zasugerował, by zagrał Sweeneya. „I myślę sobie:„ Och, nie jestem wystarczająco dorosły, aby to zrobić [that]’ A on na to: „Stary, masz 41 lat!” Mój Boże, to jest wystarczająco stare!” [He turned 42 the day „Sunday Morning” spoke with him.]

Produkcja miała swój pierwszy przegląd półtora roku temu, wspomina Groban: „A Sondheim miał tam być. Był podekscytowany. A dwa dni przed tym, jak mieliśmy to zrobić, zmarł ”.

„Czy w pierwszej chwili pomyślałeś, że to się teraz nie wydarzy?” zapytał Mason.

„Cóż, było wiele sprzecznych emocji, ponieważ pierwszą z nich był oczywiście po prostu żal” – odpowiedział.

Sondheim był fanem „Wielkiej komety”, a on i Groban zostali przyjaciółmi: „Kiedy się kiedyś spotkaliśmy, powiedział mi:„ Nie powiem ci, kiedy przyjdę na program. zrób to solidnie. Nie powiem ci. „Dziękuję, Steve!” A potem oczywiście w przerwie tekst grupowy brzmi: Czerwony alarm! Czerwony alarm! Mistrz jest w budynku!”

W końcu Groban i spółka poszli naprzód z „Sweeneyem Toddem”, aby uhonorować Sondheima – a także dlatego, że gwiazda najwyraźniej lubi dokładne golenie.

Aby obejrzeć zapowiedź filmu „Sweeney Todd: Demoniczny golibroda z Fleet Street”, kliknij odtwarzacz wideo poniżej:

Po więcej informacji:

Historia wyprodukowana przez Mary Raffalli. Redaktor: Steven Tyler.

Zobacz też: