NOWY JORK (AP) – Zmarła Joyce Randolph, doświadczona aktorka teatralna i telewizyjna, której rola sprytnej Trixie Norton w „The Honeymooners” zapewniła idealną folię jej tępemu telewizyjnemu mężowi. Miała 99 lat.

Randolph zmarła z przyczyn naturalnych w sobotę wieczorem w swoim domu na Upper West Side na Manhattanie – powiedział w niedzielę The Associated Press jej syn Randolph Charles.

Była ostatnią żyjącą główną bohaterką ukochanej komedii ze złotego wieku telewizji lat pięćdziesiątych.

„The Honeymooners” to pełne czułości spojrzenie na życie w kamienicach na Brooklynie, częściowo oparte na dzieciństwie gwiazdy Jackie Gleasona. Gleason zagrał zuchwałego kierowcę autobusu Ralpha Kramdena. Audrey Meadows była jego dowcipną żoną Alice o silnej woli, a Art Carney był wesołym pracownikiem kanalizacji Edem Nortonem. Alice i Trixie często użalały się nad różnymi szaleństwami i wpadkami swoich mężów, niezależnie od tego, czy nieświadomie reklamowały karmę dla psów jako popularną przekąskę, czy na próżno próbowały oprzeć się podwyżce czynszu, czy też marzły zimą, gdy wyłączono im ogrzewanie.

Randolph przytoczył później kilka ulubionych odcinków, w tym jeden, w którym Ed lunatykuje.

„A Carney woła: «Thelma?!» Nigdy nie poznał prawdziwego imienia swojej żony” – powiedziała później Fundacji Akademii Telewizyjnej.

Powstały w 1950 roku jako powracający skecz w programie rozrywkowym Gleasona „Cavalcade of Stars” „The Honeymooners” nadal plasuje się wśród ulubionych komedii telewizyjnych wszechczasów. Popularność programu wzrosła po tym, jak Gleason zmienił sieć na „The Jackie Gleason Show”. Później, przez jeden sezon 1955-56, stał się pełnoprawnym serialem.

Te 39 odcinków stało się podstawą programów konsorcjalnych emitowanych w całym kraju i poza nim.

W wywiadzie dla The New York Times w styczniu 2007 roku Randolph powiedziała, że ​​nie otrzymała żadnego odszkodowania w postaci rezydualnej kwoty za te 39 odcinków. Powiedziała, że ​​w końcu zaczęła otrzymywać tantiemy dzięki odkryciu „zaginionych” odcinków z godzin rozrywkowych.

Po pięciu latach pracy w programie Gleasona Randolph praktycznie przeszedł na emeryturę i zdecydował się w pełni skupić na małżeństwie i macierzyństwie.

„Nie straciłam niczego, nie pracując przez cały czas” – powiedziała. „Nie chciałam, żeby niania wychowywała (mojego) cudownego syna”.

Jednak kilkadziesiąt lat po opuszczeniu programu Randolph nadal miał wielu wielbicieli i otrzymywał dziesiątki listów tygodniowo. Po osiemdziesiątce regularnie bywała w barze na parterze Sardi’s, gdzie lubiła popijać swoją ulubioną miksturę White Cadillac — mieszankę Dewara z mlekiem — i rozmawiać z klientami, którzy rozpoznali ją na portrecie czterech bohaterów serialu nad barem.

Randolph powiedziała, że ​​wpływ programu na widzów telewizyjnych uświadomił sobie dopiero na początku lat 80.

„Pewnego roku, gdy (mój syn) studiował w Yale, wrócił do domu i zapytał: «Czy wiesz, że chłopcy i dziewczęta podchodzą do mnie i pytają: «Czy twoja mama to naprawdę Trixie?»” – powiedziała The San Antonio Express w 2000 r. „Myślę, że wcześniej nie zwracał na to zbytniej uwagi”.

Wcześniej ubolewała, że ​​gra w Trixie ogranicza jej karierę.

„Przez lata po tej roli reżyserzy mówili: «Nie, nie możemy jej wykorzystać. Jest zbyt dobrze znana jako Trixie” – Randolph powiedział Orlando Sentinel w 1993 roku.

Gleason zmarł w 1987 r. w wieku 71 lat, następnie Meadows w 1996 r. i Carney w 2003 r. Gleason wskrzesił „The Honeymooners” w latach 60. z Jane Kean w roli Trixie.

Randolph urodziła się jako Joyce Sirola w Detroit w 1924 roku i miała około 19 lat, kiedy dołączyła do firmy drogowej „Stage Door”. Stamtąd udała się do Nowego Jorku i wystąpiła w wielu przedstawieniach na Broadwayu.

Na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych często można ją było oglądać w telewizji, występując z takimi gwiazdami jak Eddie Cantor, Dean Martin i Jerry Lewis, Danny Thomas i Fred Allen.

Randolph po raz pierwszy spotkał Gleason, kiedy kręciła reklamę Clorets w „Cavalcade of Stars” i Wielki ją polubił; nie miała wtedy nawet agenta.

Randolph spędziła swoją emeryturę, odwiedzając wernisaże i zbiórki pieniędzy na Broadwayu, aktywnie działając w ramach USO i odwiedzając inne ulubione miejsca na Manhattanie, między innymi Angus, Chez Josephine i Lambs Club.

Jej mąż, Richard Lincoln, bogaty dyrektor ds. marketingu, który zmarł w 1997 r., był prezesem klubu teatralnego Lambs, a ona sprawowała funkcję „pierwszej damy”. Mieli jednego syna, Charlesa.

—-

Wniosła swój wkład scenarzystka filmowa AP Lindsey Bahr.