Kolekcja Everetta

Na rachunku za przedostatni wieczór Tribeca Festival występowali Matthew Broderick i Judd Apatow i łatwo było założyć, że pójdą w dół Gość od kablówki pas pamięci.

Film, który w poście z 1996 roku miał być kolejnym ważnym filarem Jima Carreya Ace Ventura, głupi i głupszy I Maska, zobaczył, jak gwiazda komedii otrzymała zdumiewającą wówczas kwotę 20 milionów dolarów za film Columbia Pictures. Zdjęcie wyreżyserowane przez Bena Stillera zapadło w pamięć Apatowowi, który go wyprodukował, ponieważ poznał tam swoją żonę Leslie Mann. Facet od kabla poniósł porażkę w Stanach, co stało się kamieniem w zwycięskiej passie Carreya, który zarobił w Stanach jedynie 60 milionów dolarów. Broderick zagrał w filmie prostego komedianta dla zgryźliwego technika kablowego Carreya. Carreya przyciągnął gorący scenariusz z lat 90., który wywołał wojnę licytacyjną o 750 tys. dolarów; projekt znacznie mroczniejszy i dziwniejszy niż jego obrzydliwa komedia.

„Pamiętam, jak wtedy myślałem, że to jak pierwsza rola Matthew, w której grał dorosłego człowieka” – Apatow zirytował Brodericka, biorąc pod uwagę jego życiorys dotyczący grania ról młodszych kolesi.

Co więcej, Broderick zapamiętał wszystkie nagłówki gazet o tym, że Carrey otrzymał duży czek za film. „Mam kanapkę z serem szwajcarskim” – zażartował aktor o swoim dniu wypłaty.

Apatow powiedział: „Jim każdego dnia był wobec ciebie bardzo ostry. Pamiętam, że pewnego dnia był tak na ciebie nastawiony, przy każdym ujęciu, mówiłaś mi pomiędzy ujęciami: „Nie wiem już, jak reagować!”. Skończyły mi się reakcje na to!”

Broderick powiedział o 20 milionach dolarów wypłaty Carreya: „Chociaż zrobienie tego wszystkiego było miłe, w pewnym sensie wywierało na niego dużą presję. Nie minęło dużo czasu, odkąd był stosunkowo nieznany i nagle stał się najlepiej zarabiającym. W każdej minucie trzeba być największym geniuszem wszechczasów, więc współczułem presji, jaką musiał na siebie wywierać.

„Odniesienie takiego sukcesu to miecz obosieczny. Współczuję mu” – dodał Broderick.

„Nie znam wielu osób, które urosły tak szybko w ten sposób i w tak krótkim czasie” – powiedział Apatow.

Innymi niezapomnianymi momentami dla Apatowa było to, jak męczące nocne zdjęcia – scena Ichaboda Crane’a, w którym kablowiec Carreya goni Brodericka – zakończyły się dużą ilością błota w oczach obu aktorów. Apatow pamiętał, jak Broderick miał rozdartą rogówkę, ale Broderick przypomniał sobie, jak Carrey jechał do szpitala. Sekwencja nie doczekała się ostatecznej wersji.

Potem był czas, kiedy w ciągu dnia w Queen Mary w Long Beach w Kalifornii nastąpiła zmiana w harmonogramie. Broderick spędził cały dzień na planie w swojej przyczepie. Apatow pamięta, jak sprawdzał aktora po 14 godzinach: „Byłeś na mnie tak zły, że powiedziałeś: «nie rób tego więcej». Zawsze o tym pamiętam. Nigdy więcej nie zrobiłem tego nikomu innemu. Byłeś osobą, która nauczyła mnie zwracać uwagę na marnowanie czasu aktora. Tak więc za każdym razem, gdy ktoś nie strzela przez sześć godzin, myślę o wyrazie twoich oczu tamtego dnia i o tym, jakie to było straszne. Nie chcesz, żeby Bueller cię zaatakował, on cię potnie!”

Apatow udostępnił dziesięciominutową wersję filmu legendarnemu wówczas menadżerowi Berniemu Brillsteinowi, który nie uznał seplenionej postaci Carreya za zabawną.

„Powiedziałem: «Jak myślisz? Czyż nie jest wspaniały? a on na to: „Nieee!” Czy będzie tak mówił przez cały film?” Apatow pamięta pytanie Brillsteina.

„Powiedziałem, że jest jak w filmie Sąsiedzi z Belushim i Aykroydem, po czym Bernie mówi: „Wiem!” Wyprodukowałem ten film! To było straszne! To nie zadziałało!”