Być może jedynym rozsądnym sposobem opowiedzenia historii o amerykańskim systemie imigracyjnym jest uczynienie jej tak absurdalną i fantastyczną, jak to tylko możliwe, a „Problemista” Julio Torresa, podobnie jak jego serial HBO „Los Espookys”, jest pełen wyszukanych wizualnie scenografii, które czuć się ręcznie i po ludzku. Jednak najbardziej złożona konstrukcja filmu – zawierająca także niemożliwy do zrealizowania dla dzieci zamek marzeń i labirynt urzędów imigracyjnych przypominających najgorszą farmę mrówek na świecie – ulokowano w wizji Torresa dotyczącego cyfrowego świata.

Larry Owens uosabia stronę internetową Craigslist, do której Alejandro, grany przez Torresa, zwraca się, aby zebrać pieniądze na przetwarzanie formularzy sponsorowania pracy związanych z wizą, zakładając, że bystra Elizabeth (Tilda Swinton) w rzeczywistości je podpisze. W trakcie „Problemisty” Alejandro i Craiglist komunikują się kilka razy, najpierw i najbardziej spektakularnie, gdy Ale, jak się przypuszcza, wpada do tuneli czasoprzestrzennych, przez które działa Internet, a następnie zostaje zawieszony na sieci. Obejrzyj tę scenę w klipie poniżej.

Domeną Craigslist jest niemożliwa kupa śmieci z meblami, lampami, instrumentami muzycznymi i butami z Ikei. To przejście dla pieszych pomiędzy Jaskinią Cudów w „Aladynie” a wyspą śmieci unoszącą się na środku Oceanu Spokojnego. Obie scenografki Katie Byron wymieniły jako odniesienia. Ale co innego mieć na myśli te obrazy, a co innego sprawić, by pracowały nad budżetem filmu niezależnego, we współpracy z działami fryzur, makijażu, kostiumów i efektów wizualnych, które odegrały rolę w ożywieniu Craigslist.

Opracowując fizyczną logikę Craigslist, Byron zdecydował się na to, by Alejandro zanurzył się w nią, niczym spadając przez unoszący się w powietrzu stos Craigslist na sprzedaż, aż dotrze do „brzucha bestii”, jak to nazywała. „To trochę tak, jakby dać się wciągnąć do jaskini cudów” – Byron powiedział IndieWire. „Ma to w sobie uwodzicielską naturę”.

To połączenie uwodzicielstwa i przyziemności sprawia, że ​​przestrzeń jest dziwna i fascynująca. Ale Byron i Torres wzmacniają tę wyjątkowość, mieszając prawdziwe obiekty z wyraźnie sztucznymi malowidłami 2D i tłem (autorstwa tego samego artysty, który stworzył wszystkie obrazy z jajek na potrzeby filmu).

„Julio naprawdę podobała się płaskość dwuwymiarowych malowanych obiektów zmieszanych z prawdziwymi przedmiotami i [we were] rodzaj zabawy z tym teatralnym rodzajem sztuczki. Zatem na szczycie Craigslist znajduje się wiele dwuwymiarowych obrazów przedstawiających przedmioty, a w brzuchu bestii była też ta niesamowita żelazna klatka, a na końcu [we] owinął w nim siatkę, a następnie zawiesił wszystko na bokach” – powiedział Bryon.

Zespół produkcyjny spędził cały tydzień, przyczepiając cały dobytek Craigslista do żelaznej klatki, budując coś, co Byron nazwał przestrzenią macicy, którą można następnie oświetlić z zewnątrz, aby mogła świecić. Jednak zebranie wystarczającej liczby przedmiotów do stworzenia menażerii Craigslista zajęło jeszcze więcej czasu; Byron i jej zespół pracowali nad tym przez całą sesję.

„Oczywiście byliśmy filmem niezależnym, więc nie mieliśmy dużo pieniędzy, a także zagłębialiśmy się w wiele rzeczy, więc nie można było po prostu udać się do rekwizytora i zatankować ciężarówkę” – Byron powiedział. „Składanie tego zestawu było więc prawdziwą radością, ponieważ przez dwa miesiące nasz dekorator scenografii i kupujący gromadzili rzeczy, a następnie wieszali je na ścianach”.

Sposób, w jaki wszystkie obiekty Craigslist zostały zmontowane, jest również częścią radości płynącej z tej scenerii i wyzwania. Komedia Craigslist, podobnie jak większość „Problemisty”, polega na postrzeganiu wszystkiego jako niezwykle zwyczajnego i taniego, a jednocześnie nieco mistycznego i cudownego. „Dużo rozmawialiśmy o projekcie filmu, ale Julio najbardziej dbał o to, czy uda nam się sprawić, że śmieci w Nowym Jorku będą dobrze wyglądać. Ponieważ w całym mieście było mnóstwo stert śmieci, a on po prostu chciał odegrać element komediowy tego, jak wyglądają śmieci w Nowym Jorku” – powiedział Byron.

Przechodząc od pierwszego spotkania Alejandro z Craigslistem do sterty śmieci w kałuży, Torres, Byron i dekoratorka scenografii Kendall Anderson wizualnie łączą dwa konglomeraty przypadkowych rzeczy. Obydwa są absurdalne – co być może daje odrobinę nadziei, której nie ma w śnie Alejandro.