Kiedy dostaniesz Aby być aktorem w pewnym wieku, masz możliwość lukratywnego przejścia na karierę w filmach akcji. Wystarczy zapytać Liama ​​Neesona, Denzela Washingtona lub któregokolwiek innego gwiazdora, który na nowo odkrył się w roli skopanych tyłków w późnym aktorstwie. Przyznajemy, że na naszej karcie Geri-Action Bingo nie było June Squibb — po kilkudziesięciu latach wędrówek po deskach nowojorskiej sceny teatralnej 94-letnia aktorka znalazła dla siebie małą, fajną niszę jako Każda babcia, która kradła sceny i zapewniła sobie nominację do Oscara (za film Alexandra Payne’a Nebraska) w latach 80.

Ze scenarzystą i reżyserem Joshem Margolinem Thelma, Jednakże Squibb dołącza do grona Stallone’ów i Schwarzeneggerów, którzy rozświetlali ekrany strzelaninami, akrobacjami i żartami. Wszystko to robi na swój własny, przemyślany, odpowiedni do wieku sposób, ale jednak. Nie zobaczysz, jak tytułowy bohater ćwiczy Krav Magę z gangiem bandytów lub biega po dachach w Marakeszu (zakładamy, że oszczędzają to na kontynuację). Ale będziesz świadkiem, jak Squibb wkracza w światło reflektorów, prowadząc film akcji, który technicznie jest filmem akcji i całkowicie go pokonując. Thelma upiecze Ci ciasteczka i pokaże swój haft. Ale to jest jedna starsza pani nie chcę się z tym pieprzyć.

To główny atut filmu i jego potencjalny pułap; obawa polega na tym, że pomysł Margolina, by wrzucić osobę niepełnoletnią do thrillera o zemście, uzupełnionego o wariacje na temat wszystkiego, czego można mniej więcej oczekiwać od tego gatunku, zaczyna się i kończy na tym logu. To w dużej mierze dzięki Squibb i jej współpracownikowi, nieżyjącemu już wielkiemu Richardowi Roundtree, ta opowieść o starszej kobiecie szukającej zemsty nie zamieniła się w tanią, jednostronną nowość. Thelma, kochająca babcia i wciąż pogrążona w żałobie wdowa, całymi dniami kręci się po domu i spędza czas ze swoim pozbawionym celu dwudziestokilkuletnim wnukiem Danielem (Biały LotosFreda Hechingera). Jest na tyle obeznana z technologią, że wie, jak podłączyć aparat słuchowy do smartfona przez Bluetooth, ale wprawiają ją w zakłopotanie takie rzeczy jak internet, poczta elektroniczna i ogólnie komputery.

A Thelma nie interesuje się najnowszymi oszustwami, co czyni ją idealnym celem dla nieudaczników gotowych wyłudzić ją od oszczędności na emeryturze. Odbiera telefon od młodego mężczyzny podającego się za Daniela, który mówi jej, że miał wypadek i przebywa w areszcie policyjnym. Drugi telefon od mężczyzny, który twierdzi, że jest prawnikiem młodego mężczyzny, mówi jej, że musi jak najszybciej wysłać 10 000 dolarów w gotówce na wskazany adres. Wściekła Thelma zbiera kwotę, udaje się na pocztę i dzwoni do mamy i taty Daniela (Parker Posey i Clark Gregg, wspaniale naśladując rodziców, którzy są w jakiś sposób nadopiekuńczy i całkowicie sprawdzeni). Zanim w końcu dotarli do Daniela – z którym przez cały ten czas czuł się doskonale – Thelma wysłała pieniądze pocztą. Policjanci twierdzą, że nic nie mogą zrobić. Rodzina zastanawia się, czy już czas umieścić ją w domu opieki. Babcia ma inny pomysł. Chce się wyrównać.

Robi więc to, co zrobiłby każdy w jej sytuacji, czyli odwiedza swojego starego przyjaciela Bena (Roundtree), kradnie jego podrasowaną hulajnogę — gdy ściga ją na innej hulajnodze, ona werbuje go do swojej misji — wpada do ich starego przyjaciela dom, aby „pożyczyć” broń i wyznacza miejsce odbioru skrzynki pocztowej. Tymczasem Daniel i jego ludzie jeżdżą po całym Los Angeles, aby znaleźć tego gościa z MIA, co staje się prawie niemożliwe, gdy Thelma sprytnie porzuca swoją bransoletkę ostrzegającą o życiu. Kiedy ogłoszą dla niej Srebrny Alarm, żądza zemsty Thelmy prawdopodobnie zakończy się fiaskiem. Zegar tyka.

Poniżej znajduje się coś, co nieustannie przypomina parodię filmu akcji, aczkolwiek skrojonego na miarę gwiazdy, która od dawna przyjęła swój status powiosennego kurczaka. Thelma ma szansę oddać kilka strzałów ostrzegawczych i wziąć udział w „szybkim” pościgu (te hulajnogi jeżdżą tylko tak szybko), podczas gdy na ścieżce dźwiękowej odtwarzana jest ścieżka dźwiękowa w stylu Lalo Schifrina. Fakt, że Roundtree, który jest naprawdę wspaniały w swojej ostatniej roli i jest świetnym partnerem ekranowym dla Squibba, ma 81 lat, nie umniejsza faktu, że Thelma ściga przestępców z nie mniej niż John Freakin’ Shaft, która nadal jest złą matką-[June Squibb voice: “Shut your mouth, young man!”] Zwykle sytuacja, w której bohater wkracza na niebezpieczne terytorium, a jego przewodnik wydaje zdalne rozkazy, odbywa się za pomocą aparatu słuchowego. Typowa scena, w której ekspert ds. technologii prowadzi kogoś do tajnych subskrypcji informacyjnych w celu wykrycia irytujących wyskakujących reklam w związku z naruszeniami zapory ogniowej. Kiedy spotykamy megalomańskiego złoczyńcę – wskazówka: jest fanem starego Ludwiga Van – Thelma rozbraja go, ściskając rurkę butli z tlenem.

Zanim Squibb i Roundtree zaczną robić swoją wersję swobodnego ucieczki przed eksplozją kuli ognia, bo oczywiście to robią, Thelma udowodnił swoją koncepcję. I chociaż uwagi filmu o braku szacunku społeczeństwa do osób starszych czasami są mocno wbijane w sedno, to może umieszczenie legowiska złego geniusza w sklepie z antykami jest trochę zbyt Na nosie? — mimo to wiadomość jest odbierana głośno i wyraźnie. Margolin powiedział, że wzorował tę postać na własnej babci, która dożyła setki i była nieustępliwa i niezłomna, jak to tylko możliwe. Pod każdym względem nie pozwoliła, aby jesienne lata całkowicie ją spowolniły. Squibb nie tylko oddaje sprawiedliwość ekranowemu przedstawieniu krewnego filmowca. Udowodniła, że ​​jest pokrewną duszą. Dzięki niej zaprezentowana w filmie koncepcja odrzucenia uprzedzeń związanych z wiekiem nabiera wysoce metapoczucia znaczenia. Nawet jeśli jest to jedyna przygoda Squibba z filmami akcji, gwiazda udowodniła, że ​​sprosta temu wyzwaniu. Ale jeśli byłaby otwarta na inne, bardziej podobne możliwości, słyszymy, że chcą obsadzić nowego Jamesa Bonda…