Kadrowa karuzela ruszyła w Orlenie. To może być nowy prezes
Wszystkie partie tworzące nową koalicję zapowiadały przed wyborami odpartyjnienie rad nadzorczych i zarządów spółek kontrolowanych przez Skarb Państwa. To miało doprowadzić do usunięcia z nich nominatów PiS.
Kadrowa miotła w państwowych przedsiębiorstwach już ruszyła, a walne zgromadzenia akcjonariuszy wymieniają właśnie rady nadzorcze. Kolejnym krokiem będą zmiany w zarządach.
O wyborze nowych prezesów miały decydować przede wszystkim kompetencje, a sposobem ich oceny być transparentne postępowania kwalifikacyjne. Zapowiadał to sam premier Donald Tusk.
— Tam, gdzie państwo jest właścicielem dominującym albo kluczowym, gdzie dotyczy to bezpieczeństwa energetycznego państwa, nie będę udawał, że nie będziemy mieli oczekiwań i rekomendacji. Ale i tak każdy będzie musiał przejść procedurę. To będzie procedura publiczna, ocena konkursów — mówił w połowie stycznia szef rządu w wywiadzie udzielonym TVP, TVN i Polsatowi.
W mediach zaraz po wyborach ruszyła giełda nazwisk i przymiarki konkretnych kandydatów do prezesowskich stołków. Najwięcej emocji rozpalają największe spółki Skarbu Państwa notowane na giełdzie, na czele z Orlenem. Według naszych ustaleń obecnie faworytem do zastąpienia Daniela Obajtka w paliwowym koncernie jest Krzysztof Zamasz, który aktualnie jest członkiem zarządu Veolii w Polsce.
Zamasz ma wieloletnie doświadczenie w branży energetycznej, działa w niej właściwie od początku swojej kariery zawodowej. Z Veolią — producentem ciepła, a także operatorem sieci ciepłowniczych m.in. w Warszawie — związany jest od połowy 2019 r. Za rządów PO-PSL piastował już kierownicze stanowiska w krajowych koncernach energetycznych. W latach 2008-2012 był wiceprezesem Tauronu do spraw handlu. Następnie płynnie przeszedł na stanowisko prezesa Enei, na którym pozostał do grudnia 2015 r. Zmiotła go kadrowa miotła niedługo po tym, jak PiS wygrał wybory parlamentarne.
Nie ma pewniaków
— Faworyt nie oznacza, że ma to stanowisko w kieszeni, ale faktycznie jego nazwisko od kilku dni przewija się najczęściej w kontekście Orlenu — twierdzi nasz informator z kręgów rządowych.
Przypomina jednak, że Donald Tusk bardzo pilnuje, żeby nazwiska kandydatów nie wyciekały do mediów, a ich pojawienie się w przestrzeni publicznej może pozbawić pretendenta szans na prezesurę.
— Dlatego tak mało jest przecieków, bo każdy się boi, że spali kandydata. Zasada — kto jest prezesem w mediach, rzadko nim bywa w rzeczywistości — zawsze była w otoczeniu Donalda Tuska żywa — podkreśla nasz rozmówca.
Potwierdzeniem tego może być przykład Roberta Soszyńskiego, który jeszcze w grudniu, według naszych ustaleń, miał największe szanse, by pokierować Orlenem. Po naszej publikacji w kręgach rządowych wybuchło jednak zamieszanie, zaczęły ścierać się ze sobą różne frakcje i ostatecznie pozycja Soszyńskiego osłabła. Nie znaczy to jednak, że stracił zupełnie szansę na posadę w państwowych firmach. Jak słyszymy, obecnie Soszyński typowany jest na prezesa Polskiej Grupy Energetycznej. Co ciekawe, w grudniu faworytem na szefa największego wytwórcy prądu w kraju był… Krzysztof Zamasz. Wygląda więc na to, że doszło do kadrowego przetasowania w tych dwóch spółkach.
Robert Soszyński zajmował już kierownicze stanowiska w energetycznych spółkach. W latach 2008-2012 był prezesem strategicznej dla kraju spółki PERN, która zarządza krajowymi ropociągami i magazynami paliw w całej Polsce. W 2015 r. wszedł do zarządu Polskiego LNG, który odpowiadał za budowę terminala gazowego w Świnoujściu. Stracił to stanowisko, gdy do władzy doszedł PiS. Pod koniec 2018 r. został zastępcą prezydenta Warszawy. W sierpniu 2021 r. zrezygnował z tego stanowiska.
Giełda nazwisk trwa w najlepsze
Wśród kandydatów na prezesa Orlenu pojawia się więcej nazwisk. Wśród osób, które mogłyby kandydować na to stanowisko, wymienia się także Jacka Krawca, który zarządzał już tym koncernem w latach 2008-2015.
— Czarnym koniem może być jednak Beata Stelmach — twierdzi jeden z naszych rozmówców.
Beata Stelmach w latach 2006-2011 była prezeską Stowarzyszenia Emitentów Giełdowych, a w latach 2011-2013 pełniła funkcję wiceministra spraw zagranicznych. Później stała na czele m.in. koncernu GE na Polskę i kraje bałtyckie oraz producenta śmigłowców PZL Świdnik.
