Lider rosyjskiej opozycji Aleksiej Nawalny ma długą historię aktywizmu politycznego i działań antykorupcyjnych, od przewodzenia protestom po publikowanie demaskacji oszustw rządowych. Ale jego walka została przerwana. Nawalny zmarł w arktycznej kolonii karnej w wieku 47 lat – ogłosiła w piątek Federalna Służba Penitencjarna.

Z oświadczenia wynika, że ​​Nawalny po spacerze źle się poczuł i stracił przytomność; personel medyczny placówki nie mógł go ożywić. Jego śmierć następuje na miesiąc przed marcowymi wyborami prezydenckimi w Rosji.

Po licznych aresztowaniach i otruciu Nawalny stał się najgłośniejszym krytykiem prezydenta Rosji Władimira Putina i jego 24-letnich rządów. Urodzony w 1976 r. Nawalny rozpoczął karierę polityczną i aktywistyczną w tym samym czasie, gdy Putin doszedł do władzy.

Oto, jak Nawalny przeszedł od krytyka rządu i blogera antykorupcyjnego do przewodzenia najważniejszemu od dziesięcioleci rosyjskiemu ruchowi oporu.

Lata 2000

Nawalny, który uzyskał dwa dyplomy z ekonomii i prawa oraz praktykujący prawnik, w 2000 roku wstąpił do rosyjskiej liberalnej partii Jabłoko.

Jak podaje strona internetowa jego kampanii, w tych latach utworzył także ruch na rzecz ochrony praw mieszkańców Moskwy i walczył z budownictwem, które zaszkodziło ich życiu. W 2007 roku został wydalony z partii za zbyt nacjonalistyczne poglądy.

W 2008 roku skupił swoje wysiłki przede wszystkim na działaniach antykorupcyjnych, publikując zarzuty korupcyjne wobec korporacji państwowych, takich jak spółka zajmująca się dystrybucją gazu Gazprom.

2011

Nawalny założył Fundację Antykorupcyjną, organizację non-profit ujawniającą korupcję w rządzie.

Przed wyborami parlamentarnymi w Rosji Nawalny i jego współpracownicy wzywają rosyjskie społeczeństwo do głosowania na jakąkolwiek partię oprócz rządzącej Partii Jedna Rosja. Jednak Jedna Rosja zdobyła ponad połowę mandatów w parlamencie. W rezultacie w grudniu 2011 r. ludzie wyszli na ulice Moskwy i innych miast, aby wziąć udział w jednym z największych protestów od lat. Nawalny był jednym z co najmniej 25 000 protestujących. Wraz z setkami osób został aresztowany i skazany na 15 dni więzienia.

2013

Wraz ze wzrostem popularności Nawalnego w 2012 roku postawiono mu dwa różne zarzuty defraudacji i oszustwa. Nawalny nazwał te zarzuty fałszywymi i umotywowanymi politycznie. Pomimo zarzutów udało mu się kandydować na burmistrza Moskwy i w 2013 roku zdobył 27% głosów.

W obu sprawach Nawalny otrzymał wyroki w zawieszeniu. W 2016 roku ogłosił, że będzie kandydował na prezydenta, ale został wykluczony ze względu na wyroki skazujące.

2020

W sierpniu 2020 roku Nawalny podczas lotu nad Syberią zachorował i stracił przytomność, a samolot awaryjnie wylądował w mieście Omsk. Hospitalizowany w śpiączce farmakologicznej, po pewnym oporze ze strony Rosji, został przewieziony samolotem do Niemiec z powodu podejrzenia o zatrucie. Lekarze w Niemczech i innych laboratoriach w Europie potwierdzili, że Nawalny został otruty środkiem paraliżującym z czasów sowieckich. Jego powrót do zdrowia trwał ponad pięć miesięcy.

Po powrocie do Rosji w 2021 r. Nawalny został zatrzymany na moskiewskim lotnisku po tym, jak urzędnicy stwierdzili, że jego powrót do zdrowia w Niemczech naruszył warunki kary w zawieszeniu. Przystępował do przesłuchań głównie wirtualnie z więzienia i regularnie umieszczano go w izolatce.

2023

W połowie 2023 roku sędzia skazał Nawalnego na 19 lat więzienia za zarzuty o ekstremizm, oprócz prawie 12 lat więzienia, które odbywał już w kolonii karnej na wschód od Moskwy. Później tego samego roku został przetransportowany do kolonii na północ od koła podbiegunowego, do ośrodka „specjalnego reżimu”.

2024

Władze rosyjskie ogłosiły 16 lutego śmierć Nawalnego. Trzy dni później jego żona Julia Nawalny oskarżyła Putina o udział w śmierci Nawalnego i obiecała kontynuować jego pracę.