Kane Brown zostaje pierwszą kolorową osobą w nagłówku
Jestem winien Kane’owi Brownowi przeprosiny.
W 2021 roku, kiedy mieszkałem w Cheyenne w stanie Wyoming, byłem wściekły, że został wybrany na weekendowego headlinera Cheyenne Frontier Days, „największego plenerowego rodeo na świecie”, które kończy się koncertem country przez większość wieczorów. Jednak moje silne uczucia nie wynikały z tego, że nie lubię jego muzyki (wręcz przeciwnie, jestem fanem).
Mój cichy bunt przeciwko Brownowi wynikał z tego, że dostał lepsze miejsce niż moja ukochana Maren Morris, która musiała występować w środę tygodnia rodeo, podczas gdy Brown miał grać w piątek (jeden z upragnionych automatów weekendowych).
Jednak w Stagecoach Brown udowodnił mi, dlaczego zasłużył na to piątkowe miejsce w Wyoming i dlaczego zasłużył na sobotnie miejsce jako headliner na własnym festiwalu muzyki country Indio.
Ze skoku Brown wyszedł z o wiele większym pokazem — i znacznie wyższą wartością produkcyjną — niż jakikolwiek inny dotychczasowy wykonawca Stagecoach 2023. W chwili, gdy wyszedł w koszulce z kolekcji odzieżowej „Family” współpracującej z marką Nahmias, pierwsza pirotechnika weekendu była pełna mocy, a tłum był podekscytowany.
Artysta urodzony w Chattanooga i wychowany w północno-zachodniej Georgii rozpoczął utwór „Lose It”, jednym z bardziej pamiętnych kawałków z jego albumu „Experiment Extended” z 2019 roku, a tłum kołysał się przy każdym jego słowie.
Nastąpiła jednak dziwna zmiana energii wśród moich słuchaczy, kiedy zielone światła lazerów zaczęły strzelać (w stylu DJ-a na Coachelli) i rozbrzmiało kilka pierwszych nut „Grand”. Piosenka z jego najnowszego albumu „Different Man” jest chyba najbardziej hip-hopowa w jego do tej pory, a ja natychmiast potrząsałem głową i tańczyłem – podczas gdy wielu wokół mnie, wręcz przeciwnie, wyglądało na niezainteresowanych.
Brown jest pierwszą kolorową osobą, która kiedykolwiek wystąpiła jako headliner Stagecoach — jego matka jest biała, a ojciec czarny i częściowo Cherokee — i dla mnie wybór zaśpiewania hip-hopowej piosenki na początku programu był jak celebracja różnych warstwy jego dziedzictwa. Dlatego szczególnie dużym rozczarowaniem było to, że nikt wokół mnie nie wydawał się tak zaangażowany w piosenkę jak ja.
Szybko jednak odzyskał ich, gdy przeszedł do biegunowo przeciwnej piosenki „Like I Love Country Music”, piosenki, która szczerze mówiąc, nie mogłaby być bardziej country, gdyby próbowała (nawet wykrzykuje innych wykonawców Stagecoach 2023, Brooks & Dunn , zespół, którego jest „wiecznym fanem”).
„Wiesz, że mam wiele funkcji, ale żadnej z nich nie zabrałem ze sobą, więc musisz śpiewać” — powiedział Brown przed przejściem do „Sławnych przyjaciół”. Było mi przykro, że dowiedziałem się tak wcześnie do zestawu, że nie powinienem spodziewać się takich postaci jak Lauren Alaina, Khalid, blackbear itp., ale miałem nadzieję, że przyprowadzi swoją żonę na ich piosenkę… ale o tym później.
Brown utrzymywał publiczność po swojej stronie przez cały pełen energii „Famous Friends”, a nawet wyjął pistolet na koszulkę, aby wysłać kilku szczęśliwym fanom pamiątki. Pod koniec piosenki podniósł koszulkę z napisem „Marines” i krzyknął „Go USA! Dziękuję za waszą służbę.”
To, co wydarzyło się później, było prawdopodobnie najbardziej zaskakującą częścią setu – i być może momentem, w którym Brown stał się najbardziej wrażliwym człowiekiem w muzyce country.
„Ilu z was przechodzi przez depresję?” – zapytał tłum bez cienia wstydu. „Nie bój się. Ilu z was? Przechodzę przez to”.
Ten komentarz wpasował się w krótką dyskusję na temat jego i jego żony problemów ze zdrowiem psychicznym oraz tego, jak sobie nawzajem pomagają. To było idealne wprowadzenie do jego współpracy z Blackbear, „Memory”, która zawiera zaskakująco głębokie teksty, takie jak „Help me now, I’m Runnin’ on empty / And I don’t wanna be a memory”.
Mogę być stronniczy jako ktoś, kto jest wolontariuszem w organizacjach zajmujących się zdrowiem psychicznym przez ostatnie 10 lat, ale ta część zestawu naprawdę uderzyła w strunę. Wzruszyła mnie odmowa Browna, który nie pozwolił, by jakiekolwiek możliwe piętno związane z chorobą psychiczną powstrzymało go od omawiania tego tematu przed jednym z największych tłumów w jego karierze, i założę się, że zainspirował kilku młodych ludzi na widowni do spojrzenia na własną chorobę psychiczną z mniej wstydu.
Brown wyniósł swoją emocjonalną bliskość z publicznością na nowy poziom, kiedy wskoczył w tłum i zbliżył się fizycznie do wszystkich przyciśniętych do frontowej barykady. Zaśpiewał „Be Like That” morzu iPhone’ów trzymanych w odległości kilku cali od jego twarzy, a armata konfetti wybuchła, gdy przechodził przez tłum z kilkoma ochroniarzami – których poważne twarze były komicznie zestawione z szerokim uśmiechem Browna na dużych ekranach .
W tym momencie muzyk stał się jeszcze bardziej bezbronny, otwierając się na temat swojej przeszłości i dlaczego to dla niego taka wielka sprawa, by być headlinerem Stagecoach.
„Jeśli nigdy o mnie nie słyszałeś… Jestem dzieciakiem znikąd, który nie miał nic. Zmieniałem szkoły jakieś 15 razy. To niesamowite, że w ogóle tu jestem”.
Następnie przeszedł do pięknej wersji swojego wczesnego przeboju „Used To Love You Sober” przed przesłaniem zachęty: „Wszyscy, jeśli macie marzenie, możecie to zrobić, bez względu na to, skąd pochodzicie” – zawołał.
Brown ponownie zagłębił się w historię swojego życia, kiedy wyjaśnił, co robił, zanim został gwiazdą country.
„Zacząłem pracować w Lowe’s, Target i FedEx… Jestem najnormalniejszym artystą, jakiego spotkasz” – powiedział, zanim przeszedł do „Homesick”, w którym wszyscy się poczuli, kołysząc się i / lub całując swoich partnerów .
Ale emocjonujący moment nie trwał długo, ponieważ Brown musiał poświęcić chwilę, aby pokazać swoją rockową stronę w utworze „Bury Me In Georgia”, który zawierał więcej pirotechniki i niesamowitą solówkę gitarową członka jego zespołu, którego imienia życzę. wiedział.
Jego zespół dodatkowo udowodnił swój talent podczas „Go Around”, kiedy solista smyczkowy wyszedł z czymś, co moim zdaniem było skrzypcami i całkowicie go zabił.
„Gdzie są moi fani Rihanny?” Brown nagle wrzasnął, zanim piosenka przekształciła się w mashup z przebojem piosenkarza z Barbadosu „Needed Me”, co wywołało ryk tłumu.
Następna część koncertu obejmowała różne akustyczne covery – z samym Brownem i jego gitarą na scenie – przede wszystkim „Simple Man” Lynyrda Skynyrda i „Redneck Woman” Gretchen Wilson. Ten ostatni sprawił, że tłum wybuchnął pełnym śpiewem po tym, jak powiedział, że gra to na cześć kobiet, które go wychowały, gdy jego ojciec był w więzieniu przez całe jego dzieciństwo.
Być może druga atrakcja koncertu miała miejsce pod koniec, kiedy Brown przedstawił jedynego gościa, którego zaprosił na scenę.
„Każdy zawsze przyprowadza na takie imprezy specjalnego gościa, ale czy mogę zabrać ze sobą żonę?” powiedział do ekstatycznego tłumu, zanim zaśpiewał ich wzruszającą miłosną piosenkę „Dzięki Bogu”. Zarówno Brown, jak i wspomniana żona, Katelyn, mogli pochwalić się swoimi pięknymi głosami w tym hicie, a Brown nie mógł przestać patrzeć z podziwem na swojego beau przez cały czas.
Brown dopełnił set ulubieńcami publiczności „One Mississippi” i „Good As You”, z których, jak powiedział, musiał „walczyć”, aby dostać się do radia country.
Kiedy ostatnie fajerwerki wzbiły się w niebo, pomyślałem o pokorze, jaką zawierała scenografia Browna. Tak naprawdę jest tylko facetem wychowanym na wsi w Georgii przez samotną matkę i musiał zapracować na każdy sukces, jaki osiągnął. Myślę, że niektóre inne męskie gwiazdy country w składzie Dyliżansu mogłyby nauczyć się kilku rzeczy od tego wrażliwego artysty.
