Ponieważ wielu naszych pacjentów to obecnie młodzi ludzie, proces udzielania im porad stał się interesującym doświadczeniem. Niezmiennie pytają: „Dlaczego zachorowałem na tę chorobę?” Cierpliwie wyjaśniamy możliwe przyczyny medyczne – cukrzycę, nadciśnienie, siedzący tryb życia, aspekty genetyczne, historię rodziny i stres. Czasami odpowiadają na to: „Ale ja, doktorze, nie mam żadnych złych nawyków”.

(Aby otrzymywać najważniejsze wiadomości dnia dotyczące zdrowia, zapisz się do naszego biuletynu Health Matters)

Oczywiście istnieje rażące błędne przekonanie na temat „złych nawyków”. Czym są te „złe nawyki” w kontekście indyjskim? Przede wszystkim, jeśli chodzi o „wpływ na kardiologię, uważają, że picie i palenie to złe nawyki. Bez wątpienia w pewnym stopniu mają rację. A najnowszym trendem jest odpowiedź: „Panie doktorze, ja nawet nie jem niewegetariańskiego jedzenia”.

Dla kardiologów takie postrzeganie złych nawyków i ich wpływu na zdrowie człowieka jest dość niepokojące.

Szczerze mówiąc, tworzenie nawyków jest zakorzenione w starożytnych mechanizmach ewolucyjnych w mózgu. Oczywiście jest ono modyfikowane przez społeczeństwo, w którym żyjemy i pod wpływem wyborów członków naszej rodziny, rówieśników i przyjaciół.

Anegdotycznie zauważyliśmy, że ci, którzy najgłośniej mówią „nie mam złych nawyków”, na ogół mają BMI powyżej 30, a nawet 35, co świadczy o otyłości. Analizując ich codzienne czynności, znajdujemy jedną wspólną cechę: prawie się nie poruszają, z wyjątkiem najważniejszych prac domowych i nie mają pojęcia o tym, co jedzą.

Dla profesjonalistów coraz bardziej zdumiewający jest poziom otyłości, szczególnie otyłości brzusznej, u młodych ludzi. Część z nich jest chorobliwie otyła: obwód talii wynosi 120 cm, podczas gdy zalecany obwód talii wynosi 90 cm. Mają też cienkie kończyny, takie jak cienkie ręce i nogi, ale otłuszczoną klatkę piersiową i brzuch. To bardzo niezdrowa sylwetka. Ich zawartość tkanki tłuszczowej waha się prawdopodobnie w przedziale 35–45%, a nie 15%, co jest wartością idealną.

Kiedy pytamy naszych pacjentów: „Czy chodzisz na spacery?” Natychmiastowa reakcja jest dość przewidywalna. „Nie mam czasu na spacery, chodzę w czasie pracy.” Z badania przeprowadzonego przez Indyjskie Stowarzyszenie Lekarzy wynika, że ​​przeciętny pracownik biurowy w Indiach nie wykonuje więcej niż 2500 kroków dziennie. Jest to dość niepokojące. „Każdy ma telefon komórkowy i może pobierać aplikacje fitness. Pamiętaj, że ważne jest, aby robić co najmniej 6000 kroków dziennie, chociaż 10 000 byłoby idealne, aby móc powiedzieć, że prowadzisz zdrowy tryb życia.

Dieta indyjska jest tradycyjnie bogata w węglowodany. Dodanie fast foodów do naszej kultury tylko pogorszyło sytuację. Potrzebą chwili jest radykalne ponowne spojrzenie na naszą kulturę jedzenia. Należy zwiększyć zawartość białka w naszej żywności. Typowa dieta złożona z twarogu z piklami jest uważana za prostą i zdrową, jednak twaróg zawiera mało białka i jest bogaty w węglowodany.

Warto także obalić mit, że niewegetariańska żywność jest szkodliwa dla zdrowia. Zalecana jest ograniczona ilość dań niewegetariańskich. To najlepszy sposób na pokrycie zapotrzebowania na białko. Jeśli jesteś wegetarianinem, musisz aktywnie szukać alternatywnych źródeł białka i priorytetowo potraktować jego zwiększenie.

Kolejną rzeczą, która jest rażąco niedoceniana, jest sen. Jedna trzecia naszego życia spędzana jest na spaniu. Według statystyk znaczna część populacji Indii pracuje na nocne zmiany. Musimy jednak zdać sobie sprawę, że brak snu jest bezpośrednio powiązany w dłuższej perspektywie z dobrostanem psychicznym, otyłością, zaburzeniami odżywiania, wahaniami nastroju, cukrzycą i wreszcie chorobami serca.

(Autor jest dyrektorem Oddziału Chirurgii Sercowo-Naczyniowej i Klatki Piersiowej Medway Heart Institute w Chennai.)