Pesymiści wśród strategów BJP powołują się na wybory z 1977 r., w których Kongres pod przewodnictwem potężnej Indiry Gandhi został obalony przez grupę Partii Janata, i wszyscy opowiadają się za ostrożnością i podjęciem środków zapobiegawczych. Ale wielu w partii wyklucza poważny opór z tego prostego powodu, że mimo wszystkich swoich proklamacji opozycja pozostaje zbyt podzielona, ​​by zmieścić się pod jednym parasolem – a sam Rahul rzuca na to największą chmurę.

Ta ostatnia frakcja jest przekonana, że ​​Rahul to nie Indira Gandhi, a kiedy opadnie kurz wzniesiony po jego dyskwalifikacji, regionalne aspiracje i sprzeczności między Kongresem a tymi partiami powrócą.

Weźmy przypadek CPI(M), który jest głównym rywalem Kongresu w Kerali, ale nim był jedna z pierwszych partii, która głośno wystąpiła przeciwko dyskwalifikacji Rahula jako poseł Lok Sabha. Jednakże, ponieważ nie może to być postrzegane jako zbyt przyjazne dla Kongresu, CPI(M) próbuje chodzić po linie, projektując swoje stanowisko bardziej przeciwko „dyktatorskiemu” rządowi BJP.

Podczas gdy BJP próbuje zaatakować Keralę, kampania CPI(M) koncentruje się ostatnio na tym, że Kongres nie jest wystarczająco silny, aby przejąć partię. Uważa również, że Rahul powinien stanąć na czele sił przeciwnych BJP w kraju i powinien był walczyć ze stanu, w którym BJP jest silna, na przykład na północy lub przynajmniej w Karnatace.

Liderzy BJP nie widzą reakcja szefa rządu Delhi i supremo AAP Arvinda Kejriwala, pierwszy przywódca, który poparł Rahula po jego skazaniu, jako dowód długotrwałej przyjaźni. Niechęć AAP do Kongresu jest zbyt głęboka, obie strony pozostają w bezpośredniej rywalizacji w Delhi i Pendżabie, a AAP jest świadoma faktu, że Kongres nie przyłączył się do innych partii opozycyjnych w proteście przeciwko aresztowaniu Manisha Sisodii.

Podczas gdy Bharat Rashtra Samithi (BRS) również przerwał rywalizację z Kongresem po dyskwalifikacji Rahula, oczekuje się, że lider i Telangana CM K Chandrashekar Rao jako pierwszy wypadnie, jeśli Kongres wykaże jakiekolwiek oznaki zajęcia centralnej sceny . Rao lub KCR ma własne wielkie ambicje kierowania sojuszem opozycji przeciwko BJP, a Kongres pozostaje jego głównym rywalem w Telanganie. Poza stanem BRS wyraził poparcie dla JD(S) w Karnatace, koalicji, która z pewnością nie pomoże tamtejszej sprawie Kongresu.

Inną partią, która ma klucz do wyników każdego frontu anty-BJP, jest Kongres Trinamool, który też nie jest przyjacielem Kongresu. Gdy BJP utknęło w martwym punkcie Parlamentu, nalegając na przeprosiny od Rahula za jego rzekome antyindyjskie uwagi w Londynie, szef TMC Mamata Banerjee posunął się nawet do zasugerowania, że ​​BJP celowo atakuje Rahula, ponieważ uczynił go twarzą opozycji. .

TMC jest szczególnie najeżona od sondaży Zgromadzenia Sagardighi, w których wspólny kandydat Kongresu i Lewicy zdobył starą twierdzę TMC, zdominowaną przez muzułmanów.

Przywódcy BJP zwracają uwagę, że nawet bardziej niezłomni sojusznicy Kongresu, tacy jak RJD i NCP, dążą do większej części tortu niż uszczuplony Kongres w swoich jednostkach stanowych Bihar i Maharashtra. To samo dotyczy JD(U) w Bihar i DMK w Tamil Nadu, które są starszymi partnerami w stosunkach z Kongresem w obu stanach. Żadna projekcja Rahula nie pasowałaby do żadnego z nich.

Kolejny sojusznik, tzw Kierowana przez Uddhava Thackeraya frakcja Shiv Sena już zdystansowała się od Kongresu nad oświadczeniem Rahula przeciwko Savarkarowi. W poniedziałek nie przyłączyła się do marszu protestacyjnego opozycji.

w wspólny zarzut złożony przez 14 partii opozycyjnych w Sądzie Najwyższym w zeszłym tygodniu, oskarżając rząd NDA o nadużycia CBI i Dyrekcji ds. Egzekwowania, argumentowali, że razem reprezentują 42,5 procent głosów oddanych w wyborach Lok Sabha w 2019 roku i 45,19 procent w różnych sondażach zgromadzenia. Oprócz tych 14, kilka mniejszych partii, takich jak IUML, RSP itp., również przyłączyło się do protestów przeciwko BJP w sprawie Adaniego w parlamencie.

Chociaż zmiana wiatru w polityce nie wymaga czasu, BJP wie, że na razie szanse na spójność lub długowieczność tej opozycyjnej koalicji są niewielkie. I to pozostaje najlepszym wyborem.