Katastrofa w Czarnobylu miała miejsce w 1986 roku. (zdjęcie Unsplash/Representative)

Naukowcy uzyskują teraz wgląd w to, jaki wpływ na pokolenia ma długotrwała ekspozycja na promieniowanie grupy dzikich psów żyjących w pobliżu strefy wykluczenia w Czarnobylu. Badanie opublikowane w Science Advances sugeruje, że narażenie na promieniowanie, które nadal występuje w Czarnobylu dziesiątki lat po katastrofie nuklearnej w 1986 r., mogło głęboko zmienić genetykę populacji psów. Naukowcy stwierdzili również, że genetyka w populacjach psów, które były narażone na różne poziomy promieniowania, również różni się od siebie.

mówić do wiadomości ABC, Tim Mousseau, profesor nauk biologicznych na Uniwersytecie Południowej Karoliny, wyjaśnił, że psy nadal mieszkające w strefie zamkniętej są prawdopodobnie potomkami zwierząt domowych, które zostały porzucone po tym, jak mieszkańcy okolic elektrowni jądrowej w Czarnobylu pospiesznie opuścili ten region, a także pozostawiając cały swój dobytek, w tym psy. Pan Mousseau powiedział, że chociaż populacje dzikich zwierząt w regionie zostały znacznie zmniejszone z powodu skażenia radioaktywnego, niektóre przeżyły i nadal się rozmnażały.

Jak podaje portal, w ramach swoich badań, Chernobyl Dog Research Initiative, która zapewnia opiekę weterynaryjną, zebrała zakonserwowane próbki krwi od ponad 300 psów w latach 2017-2019 na obszarach o różnym stopniu skażenia. Naukowcy rozpoczęli leczenie i sterylizację psów mniej więcej w tym samym czasie, gdy rozpoczęto budowę nowego bezpiecznego obiektu przetrzymywania reaktora jądrowego, który zawiódł. W tamtym czasie martwili się, że psy mieszkające w pobliżu będą stanowić problem.

Przeczytaj także | Za 24 lakhów funtów rocznie możesz teraz mieszkać na statku wycieczkowym

Zdaniem pana Mousseau wiele oddziaływań odkrytych przez naukowców u psów i innych zwierząt jest podobnych do tych, które zauważono w przeszłości u ocalałych z bomby atomowej z Japonii podczas II wojny światowej. Na przykład, mają zwiększoną częstość zaćmy, ponieważ oczy są pierwszymi tkankami, które wykazują oznaki chronicznej ekspozycji na promieniowanie jonizujące, wyjaśnił Mousseau.

Naukowcy zauważyli również, że psy z Czarnobylskiej Strefy Wykluczenia wydają się żyć blisko siebie, wędrują między miejscami i rozmnażają się swobodnie ze względu na rozległe różnice genetyczne regionu.

Teraz, dzięki swoim badaniom, naukowcy mają na celu określenie postępu genetycznego psów w ciągu ostatnich kilku pokoleń i przyjrzenie się, jak przeżyły i rozmnażały się w tym czasie. Według nich wyjątkowa różnorodność genetyczna tych psów czyni je doskonałymi obiektami przyszłych badań nad długoterminowymi genetycznymi skutkami zdrowotnymi środowisk wysoce radioaktywnych dla populacji dużych ssaków, zwłaszcza w zrozumieniu biologicznych podstaw przetrwania człowieka w regionach o wysokim i ciągłym atak na środowisko.