Brian Bowen Smith za Variety

Kelly Clarkson świętowała swoje 41. urodziny w poniedziałkowy wieczór podczas uroczystej czystki, wykonując dla fanów wszystkie 14 piosenek z „Chemistry”, projektu, nad którym pracuje od trzech lat, który został opisany – całkiem trafnie, jak się okazuje – jako oddanie jej uczuć o jej rozwodzie w aktach, pod każdym względem.

„Byłem bardzo zdenerwowany wydaniem płyty” — powiedział Clarkson na początku emocjonalnego, ale pełnego humoru, dwugodzinnego koncertu w Belasco w centrum Los Angeles, który był kręcony do wykorzystania w przyszłości. Piosenkarka powiedziała, że ​​poczuła się ośmielona, ​​gdy jeden z członków jej trzyletniej ekipy powiedział jej: „Słuchałam twojej płyty i chłopcze, czy udało ci się to osiągnąć – strata i żal. A nawet część, w której pamiętasz dobro; to sprawia, że ​​wracasz”.

Te „pamiętaj dobre” piosenki, w których Clarkson powraca do wczesnych etapów swojego związku z byłym mężem Brandonem Blackstockiem, bez wątpienia pomogą komercyjnym atrakcyjności albumu, z pewnym seksapilem pośród smutku, a nawet możliwością przeboju na parkiecie lub dwa, w postaci optymistycznych „Favorite Kind of High” i „Magic”. Ale piosenkarka / prezenterka telewizyjna była chętna do wskazania, zamiast bagatelizowania, części albumu, które są dla niej najbardziej wstrząsające.

Przedstawiając balladę „Lighthouse” dla wypełnionego i uwielbiającego tłumu, Clarkson powiedział: „To prawdopodobnie najsmutniejsza piosenka, jaką kiedykolwiek napisałem. Wiem – jesteś jak (smutniejszy niż) „Piece by Piece”? Naprawdę? „Z powodu ciebie?”… Musiałem wydać tę piosenkę. Napisałem większość tych piosenek na wysokości 35 000 stóp nad ziemią, kiedy było ciemno w samolocie, zabierając moje dzieci tam iz powrotem, i było to wyczerpujące – emocjonalnie, psychicznie, fizycznie, wszystkie rzeczy – podczas pracy i przetwarzania tego, co się dzieje dalej i co zrobię. Napisałem tę piosenkę i pomyślałem: „Myślę, że nie powinienem tego wydawać. Ludzie będą pytać, czy wszystko z nią w porządku? I nie byłem – wtedy. Ale już mi dobrze.

Album został wykonany poza kolejnością, aby zgrupować cztery utwory, które wymagały udziału kwartetu smyczkowego – „Skip This Part”, „Me”, „My Mistake” i „Lighthouse” – na samej górze programu. Tak się złożyło, że były to cztery najbardziej emocjonalne piosenki, a Clarkson nie wstydził się teraz powracać do swoich przemyśleń na ich temat, do tego stopnia, że ​​nawet pod koniec programu zażartowała: „Nadal będę żałować przez całą noc jak emocjonalnie byłem przy pierwszych czterech piosenkach”.

Clarkson rozmawiała o dzieleniu się pisaniem „Me” — jednego z dwóch kawałków, które zostały już wydane — z Gayle, znaną z „Abcdefu”, chociaż ta dwójka nie współpracowała ze sobą. O tym, jak dzieliła się swoją miłością do przeboju Gayle’a, rozmawiała z prezesem Atlantic Records, Craigiem Kallmanem, który poinformował ją, że artysta, który odbił się na fali, jest kolegą z wytwórni. – Ona też jest Teksańczykiem – oczywiście – dodała. Po tym, jak Gayle przesłała zwrotkę i refren piosenki, którą zaczęła, „Dosłownie dostałem tę piosenkę i ukończyłem ją tamtej nocy. Nawiasem mówiąc, nigdy się nie spotkaliśmy. Ona zrobiła to sama, a ja po swojemu. Zauważyła, że ​​prawdopodobnie przechodzi przez coś zupełnie innego w wersecie 1” niż Clarkson w jej własnej drugiej zwrotce i przejściu. „To rodzaj tej wzmacniającej piosenki, której ludzie również ode mnie oczekują – i której czasami ciężko mi pisać, żeby naprawdę uchwycić to, co czuję”.

Pierwsza piosenka programu, „Skip This Part”, która zaczyna się a cappella, była najbardziej brawurowym występem divy tego wieczoru (i wymagała drugiej próby po nieudanym pierwszym początku, aby… przybić tę część).

Podziękowała Kallmanowi za namawianie jej do nagrania lub ponownego nagrania „My Mistake”. Po raz pierwszy spróbowała go wyciąć trzy i pół roku temu, „przed rozwodem, i to była naprawdę radosna piosenka”, ale pierwotnie nie rozważała ponownego rozważenia jej dla „Chemistry”. „Craig, to było dla ciebie” – powiedziała, zwracając się do szefa wytwórni. „Craig walczył o to jak diabli. Cały czas myślałem: „…po prostu nie wiem. Grałem w to dla całej mojej rodziny – mam tylko czterech członków rodziny – ale grałem dla nich wszystkich. Wszyscy mówili: „O, to jest jeden z moich ulubionych”. Opisała to jako „obiecanie, że tam będziesz… A potem to się po prostu zmienia”, co, jak zauważyła, było „szaloną rzeczą do mnie o byciu człowiekiem. … Jestem bardzo wdzięczny, że (Kallman) o to walczył, ponieważ idealnie pasuje do płyty”.

Najbardziej zadziorne utwory mogą być połączeniem „Red Flag Collector” i „Down to You”, z których ten ostatni zawiera refren: „Próbowałem być twoim przyjacielem / nie popełnię ponownie tego błędu”. „Byłam po prostu bardzo zła” – przyznała. „Ponieważ czuję, że ludzie starają się być niezależni, dopóki nie muszą. Więc o tym jest ta piosenka”. Tymczasem „Red Flag Collector” był najbardziej hardrockowym utworem w średnim tempie tego wieczoru, z początkiem inspirowanym spaghetti westernem, ustępując miejsca ciężkim gitarom i śpiewowi Clarkson: „Drag my name around the town, ja don Nieważne, i tak to zmieniłem.

Clarkson wniósł rozbrykanie i łzy do całego albumu. Opisując tytułową piosenkę „Chemistry”, powiedziała, że ​​melodia dotyczyła „kiedy łączysz się z kimś i to jest prawie zwierzęce… (gdzie) możesz zdjąć wszystkie ubrania zębami”.

I podkręciła feremony w „Magic”. „To właściwie moja ulubiona piosenka na płycie” — stwierdziła — śmiejąc się, biorąc pod uwagę to, co powiedziała o wcześniejszych piosenkach. – Wiem, suko. Mówiłem to całą noc… Powiem, że to mój ulubiony, obiecuję ci. Wyjaśniła temat jako „nawet gdy ludzie mówią ci„ Nie rób tego ”, jest w tobie coś, co mówisz:„ Nie, nie rozumiesz … ”Piosenka, jak powiedziała, była dla każdego która „kiedyś czuła, że„ Mój związek nie wyszedł dobrze, ale jeśli jutro umrę, poczuję magię ”.”

„I Hate Love” zawiera partię banjo, którą na albumie wykonuje Steve Martin. Zwróciła uwagę na konflikty odczuwane przez romantyków między baśniowymi aspektami „Pamiętnika” a realizmem jednego z jej ulubionych filmów „To skomplikowane”, do którego nawiązuje tekst — iw którym występuje Martin. „Jestem wielkim fanem Steve’a Martina, ponieważ żyję i oddycham” – powiedziała. Clarkson powiedziała swojemu producentowi, że chociaż jest to „rodzaj punkowo-popowo-rockowej piosenki, pomyślałam, że fajnie byłoby zagrać w nią z banjo” i wpadła na pomysł, by podejść do zbieracza aktorów/bluegrassów. „Powiedział tak!” uradowała się. „Z jakiegoś powodu. Wypił tej nocy wystarczająco dużo alkoholu i powiedział „tak”. Jeśli chodzi o motyw piosenki: „Jestem po prostu bardzo zły, więc miłej zabawy!”

Perkusistka Sheila E. również pojawia się na albumie w utworze „That’s Right” i powtórzyła to na koncercie, wraz z gościnnym udziałem w dwóch utworach na bis, „Miss Independent” i „Since U Odszedł. (Ten ostatni rockman sprawił, że Sheila radośnie maszerowała po scenie, uderzając w przenośny talerz.)

Clarkson wygłosiła przemówienie, wychwalając prawdziwość Sheili E. jako osoby, a następnie ten ostatni muzyk zatrzymał muzyków, którzy mieli rozpocząć „That’s Right”, aby wygłosić jeszcze bardziej komplementarne przemówienie.

„Chcę tylko powiedzieć, że to zaszczyt i przywilej stać obok tej niesamowitej kobiety” – powiedziała Sheila. „Trudno jest być tak przezroczystą i nagą, jak naprawdę nagą, aby podzielić się z tobą tym, przez co przeszła. Nie każdy może to zrobić. Jest najbardziej niesamowitą artystką, z jaką kiedykolwiek pracowałam” – zakończyła.

Clarkson odpowiedział: „Mam chyba zawsze 15 lat, więc kiedy powiedziała:„ Była naga ”, pomyślałem:„ Lubię być nagi ”. Tak właśnie powiedział mój mózg”.

Clarkson powiedziała, że ​​nigdy nie zagrała takiego występu, grając cały album. „Najfajniejszą rzeczą jest odtworzenie całej płyty – nigdy tego nie robimy”. Zauważyła, że ​​zazwyczaj „nie gra się każdej piosenki” nawet podczas trasy koncertowej. Następnie, chcąc się upewnić, że wiadomość o tym wyjątku nie wzbudziła żadnych fałszywych oczekiwań co do jej nadchodzącej rezydencji w Planet Hollywood w lipcu i sierpniu: „Nie martw się, Vegas, śpiewam hity!”

Atlantic nie ogłosił żadnych planów, jak sfilmowany występ będzie oglądany przez ogół społeczeństwa. Filmy z telefonów komórkowych nie rozprzestrzeniają się tak, jak mogłoby to być w innym przypadku, ponieważ telefony są zbierane i wkładane do zamkniętych torebek przy drzwiach.

Występ miał przerwę, ponieważ bywalcy koncertów zwrócili uwagę Clarksona na patrona, który stracił przytomność na zatłoczonej podłodze. Pozostała na scenie, okazując troskę, gdy sanitariusz wyszedł zza kulis i zajął się mężczyzną, ostatecznie go wyprowadzając. „O mój Boże, właśnie tu rozmawiałam”, powiedziała, brzmiąc na przepraszającą, że nie zauważyła machania i wołania w tłumie wcześniej. „Myślałam, że tylko ja pocę się jak dziwka w kościele”.