Gdy 21 lipca, 35 lat temu, odbyła się premiera komedii romantycznej „Kiedy Harry poznał Sally”, film postawił klasyczne już pytanie: czy mężczyzna i kobieta mogą być tylko przyjaciółmi?

W momencie pod koniec uwielbianego przez fanów filmu — napisanego przez Norę Ephron i wyreżyserowanego przez Roba Reinera — Harry Burns (Billy Crystal) mówi swojej żonie Sally Albright (Meg Ryan): „Kiedy spotkaliśmy się po raz pierwszy, nienawidziliśmy się”. Harry i Sally poznali się tuż przed 18-godzinną wspólną podróżą z college’u na wschód do Nowego Jorku żółtym kombi Toyotą Corona z 1976 roku należącym do Sally. Ta podróż rozpoczyna opowieść o związku Harry’ego i Sally.

Kiedy mój mąż i ja pierwszy raz oglądaliśmy razem film z 1989 roku, byliśmy małżeństwem od pięciu lat i znaliśmy się od 12. Porównaliśmy naszą podobną okrężną drogę od znajomych do pary z fikcyjnymi Burnsem i Albright. Poznaliśmy się również podczas wspólnej podróży i początkowo nie lubiliśmy się na długo, zanim zdaliśmy sobie sprawę z głębszej więzi.

Jeździliśmy 18-stopowym czarnym zabytkowym Cadillakiem, do którego działania potrzebny był 19-centowy długopis Bic w gaźniku. Randy miał na sobie pogniecioną białą koszulę, brudne spodnie, biały kapelusz plażowy i stare tenisówki. Jego długie, ciemne włosy wystawały spod kapelusza w każdym kierunku.

Zgubiliśmy się między naszą uczelnią, Ball State University, a miejscem warsztatu, Ohio University, jadąc drogą na południe i zachód przez Indianapolis i wydłużając podróż o kilka godzin. Mógł mnie zapytać o drogę, a ja mogłem coś wymyślić, mrucząc jakąś losową odpowiedź. Zmęczony i na kacu po sobotnim wieczorze w Chug-A-Mug ze znajomymi, Randy nie wydał mi się interesujący ani sympatyczny.

Przyjechaliśmy do Athens w stanie Ohio na tygodniowe warsztaty dotyczące roczników, lądując na drodze gruntowej przez rzekę Hocking od strony kampusu. Nadal nie wiem, jak nas doprowadził do tego ślepego zaułka, z widokiem na nasz cel, ale nieprzejezdnego. Po dotarciu na kampus, dostrzegłem mojego przyjaciela przez okno akademika Martzolff, który nas wypatrywał.

„Nigdy więcej nie chcę widzieć tego sukinsyna” – krzyknęłam głośno, dzieląc się negatywnymi uczuciami na temat mojego towarzysza podróży.

Podczas jazdy samochodem w filmie Harry mówi Sally, że powinna zdać sobie sprawę, że „nigdy nie będą przyjaciółmi”.

„Mężczyźni i kobiety nie mogą być przyjaciółmi, ponieważ seks zawsze wchodzi w drogę” – mówi. Sally mówi Harry’emu, że ma kilku przyjaciół płci męskiej i nie wierzy, że nie może mieć przyjaciół płci męskiej. Zgadzają się nie zgadzać, nigdy nie rozwiązując problemu w podróży. W Nowym Jorku rozstają się i życzą sobie nawzajem dobrego życia.

„To przykre” – rozmyślała Sally. „Byłeś jedyną osobą, którą znałam w Nowym Jorku”.

Sally nie była zbyt pod wrażeniem Harry’ego, podobnie jak wtedy, gdy ja znieważyłem Randy’ego przed moim przyjacielem tamtego dnia. Ale przez następne kilka lat Sally od czasu do czasu wpadała na Harry’ego. Zostali przyjaciółmi, chociaż Harry nie wierzył, że mogliby być tylko przyjaciółmi.

Po warsztatach Randy i ja pracowaliśmy razem nad naszymi pracami w rocznikach studenckich. Zaprzyjaźniliśmy się. Byłam nieśmiała w kwestii romansów, ponieważ niedawno zostałam porzucona. Bycie z Randym było fajne. Randy był gotowy na wszystko, na przykład na wycieczkę do Mr. Happy Burger podczas Blizzard w 1978 roku. Zobaczyliśmy ludzi na koniach w oknie drive-up i z coraz większym przerażeniem zdaliśmy sobie sprawę, że jesteśmy głęboko w gównie, zasypani śniegiem i lodem, a także 30 mil od domu.

Randy często rozwalał dom. Kiedyś rozśmieszył przyjaciółkę tak bardzo, że zakrztusiła się burgerem. Wskazał na plamy na jej ubraniu i powiedział: „Widzę, że zjadłaś cheeseburgera”.

Często rozmawialiśmy o tym, jak fajnie było, że mogliśmy być przyjaciółmi. Z większą grupą i poza nią, często spędzaliśmy czas, oglądaliśmy filmy, słuchaliśmy albumów Billy’ego Joela lub rozmawialiśmy. Pomimo mojej bliskiej, emocjonalnej przyjaźni z Randym, wróciłam do mojego starego chłopaka. Nasz związek był burzliwy, a Randy był trzecim kołem u wozu.

„Dlaczego po prostu nie wyjdziesz za Randy’ego?” – zapytał mój chłopak po zbyt wielu porównaniach z nim. Za miesiąc przeprowadzałam się na Florydę, żeby znaleźć lepszą pracę, i rzuciłam go, gotowa na nowe życie. Bez zachęty ze strony Randy’ego, zostawiałam Indianę.

Randy i ja zawsze pisaliśmy do siebie listy, które kontynuowaliśmy po mojej przeprowadzce. Pewnego dnia otrzymałem odręcznie napisany list na żółtym papierze, który przeczytałem cztery razy, zanim zrozumiałem, co jest w nim napisane. Napisał, że mnie kocha i chce, żebyśmy byli razem. Następnego dnia otrzymałem drugi list: „Założę się, że zaraz stracisz rozum. Tak, to, co napisałem wczoraj, jest prawdą”.

Nie byłam pewna, jak zareagować, chociaż bardzo mi na nim zależało. Nadal pisaliśmy listy — czasami codziennie — i omawialiśmy naszą potencjalną przyszłość. Na Boże Narodzenie poleciałam do Indiany, żeby odwiedzić jego rodzinę i spotkać się z nim.

Nasz pierwszy pocałunek miał miejsce w śnieżny wieczór pod migoczącymi świątecznymi światłami. Szliśmy trzymając się za ręce po śniegu, podczas gdy olbrzymie płatki powoli opadały wokół nas. Po przerwie Randy przeprowadził się na Florydę i zaczęliśmy wspólne życie. Pobraliśmy się dwa lata później. Przez 40 lat dzieliliśmy jazdę kolejką górską na dobre i na złe.

W filmie Harry i Sally ostatecznie zostali przyjaciółmi. Harry chciał, aby jego przyjaciółka Jess poznała Sally, a Sally chciała, aby jej przyjaciółka Marie poznała Harry’ego i umówiła się na podwójną randkę. Jess (Bruno Kirby) i Marie (Carrie Fisher) przypadli sobie do gustu i wkrótce zostali parą, krytykując Harry’ego i Sally. Jess powiedział odrzuconym, że on i Marie mogliby się nie spotkać, gdyby „którekolwiek z nich uważało Harry’ego lub Sally za w miarę atrakcyjnych”.

W ostatnich chwilach „Kiedy Harry poznał Sally” Harry w końcu wyznaje miłość swojemu najlepszemu przyjacielowi na imprezie sylwestrowej, wypowiadając pamiętne słowa: „Kiedy zdajesz sobie sprawę, że chcesz spędzić resztę swojego życia z kimś, chcesz, żeby ta reszta życia zaczęła się jak najszybciej”.

Choć moja historia miłosna nie jest aż tak filmowa, scena ta rezonuje z naszym spacerem w okresie świątecznym. Głęboka przyjaźń stworzyła ich więź i małżeństwo.

Nasze małżeństwo nadal jest pełne miłości, humoru, sarkazmu, szczerości i gotowości do mówienia trudnych prawd. Do tej pory przeżyliśmy niesamowitą przygodę.

Podobnie jak w przypadku Harry’ego i Sally, wszystko zaczęło się od nieznajomego w samochodzie i podróży, która stała się początkiem podróży życia.