W środę najlepsi negocjatorzy Amerykańskiej Gildii Reżyserów udają się do Sherman Oaks, aby rozpocząć negocjacje ze studiami i streamerami, które z pewnością będą jednymi z najbardziej doniosłych w najnowszej historii związku.

Związek rozpoczyna negocjacje z Sojuszem Producentów Filmowych i Telewizyjnych w momencie, gdy około 11 500 hollywoodzkich skrybów strajkuje po załamaniu się ich własnych rozmów kontraktowych z koalicją biznesową. (Podczas gdy grupy pracownicze reżyserów i scenarzystów traktują priorytetowo odrębne kwestie, niektóre kluczowe kwestie nakładają się na siebie, takie jak pozostałości przesyłania strumieniowego i przejrzystość danych). A DGA zaczyna negocjować mniej niż dwa miesiące przed wygaśnięciem umowy 30 czerwca, niezwykły krok dla związku, który w ostatnich cyklach osiągnął konsensus wcześniej w ramach swojej filozofii, że czasami takie uprzednie umowy poprawiają efekt dźwigni pracowniczej. Tym razem firmy rozrywkowe „nie były jeszcze przygotowane do zajęcia się naszymi kluczowymi problemami” na kilka miesięcy przed terminem wygaśnięcia kontraktu, gildia ostrzegła w lutym swoich 19 000 członków.

Od tego czasu związek przygotowywał swoich członków do walki, a przywódcy związkowi ostatnio wysłali we wtorek wiadomość wideo, w której potwierdzili: „Wiemy, że będzie konflikt. Bitwa wystawi nas na próbę. Stawka jest „dość straszna”, mówi jeden z kilku członków DGA, z którymi rozmawiał Reporter z Hollywood przed negocjacjami, powołując się na rówieśników, którzy opuścili obszar Los Angeles ze względu na cechy obecnej iteracji ery transmisji strumieniowej, w tym krótsze sezony telewizyjne i niższe pozostałości.

Podczas gdy DGA było charakterystycznie ciche na temat szczegółów swoich propozycji przed rozpoczęciem rozmów, głównym problemem na stole jest ustanowienie strumieniowej formuły rezydualnej, która odpowiada za globalny wzrost platform. Obecnie, jak gildia wyjaśniła swoim członkom w kwietniowym komunikacie, pozostała część SVOD związku „opiera się głównie na liczbie abonentów w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie”, przy czym usługi z większą liczbą tych abonentów oferują członkom wyższe pozostałości. Mimo to „w ramach naszej obecnej formuły, bez względu na to, ile milionów subskrybentów na całym świecie może mieć usługa, studia płacą ci tylko ułamek krajowej pozostałości, aby zrekompensować ci wszystkich globalnych odbiorców, którzy lubią twoją pracę”. (Obecna umowa DGA stanowi, że gdy program jest rozpowszechniany „na całym świecie” na stowarzyszonej lub powiązanej platformie SVOD, pracodawca płaci 35 procent pozostałej części krajowej SOVD.) DGA konsekwentnie informuje, że chce to zmienić status quo, publikując w kwietniu na Instagramie, że chce formuły, która „zapewni nasz sprawiedliwy udział w globalnym wzroście tej branży”.

Inne ważne punkty programu związku obejmują uzyskanie większej przejrzystości danych od firm, wsparcie planu zdrowotnego i emerytalnego związku, podniesienie minimalnych płac, ochronę umownych praw twórczych dla dyrektorów, rozszerzenie inicjatyw dotyczących różnorodności, równości i integracji oraz ustanowienie nowych standardów bezpieczeństwa. „Jako reżyser, jest to jedna z rzeczy, o które naprawdę się martwię”, mówi Thom Harp, członek WGA i DGA (Partia Darczyńców) nacisku gildii na poprawę bezpieczeństwa na planie, powołując się na jego doświadczenie w pracy po 16-18 godzin dziennie jako były asystent produkcji oraz jego inwestycje w prowadzenie bezpiecznych planów zdjęciowych jako reżyser. W długie dni pracy: „Zarabiasz więcej [in overtime], ale pieniądze nie są warte życia”. (DGA już w tym roku popiera kalifornijską ustawę, która ma na celu ustanowienie pilotażowego programu „doradcy ds. w tych rozmowach związek chce również zająć się „niebezpiecznie długimi dniami pracy”).

Jedną z pojawiających się kwestii, których DGA nie omawiała publicznie jako głównego priorytetu w tych negocjacjach, jest sztuczna inteligencja. Zanim ich dyskusje wybuchły 1 maja, AMPTP i WGA zderzyły się głowami w sprawie próby uregulowania wykorzystania sztucznej inteligencji w pisaniu scenariuszy przez tę ostatnią, a AMPTP rzekomo przeciwstawiła się propozycji corocznego spotkania w celu omówienia rozwijającej się technologii (grupa powiedziała wcześniej to miesiąca, że ​​jest to temat, który „wymaga dużo więcej dyskusji”). Ta odpowiedź zaniepokoiła niektórych członków DGA, którzy teraz twierdzą, że chcieliby, aby ten problem został poruszony w ich własnych rozmowach: siły roboczej”, pisze jeden z członków DGA w e-mailu, prosząc o anonimowość. „Musimy wymyślić, jak powstrzymać go przed przejęciem nad nami kontroli” — mówi inny. (W oświadczeniu, DGA powiedział THR„Ponieważ sztuczna inteligencja nadal szybko się rozwija, DGA kontynuuje badania i monitorowanie potencjalnego kreatywnego i ekonomicznego wpływu sztucznej inteligencji na dyrektorów i ich zespoły”).

Justyna Bateman (Fioletowy), członek WGA, DGA i SAG-AFTRA, uważa, że ​​wszystkie trzy związki znajdują się w „momentach zwrotnych w naszej działalności” ze względu na zmianę technologiczną, którą obiecuje sztuczna inteligencja. „Wydaje się, że to ważniejszy moment niż upewnienie się, że każdy z przywódców gildii ma własnych członków” — mówi.

Jak strajk pisarzy może odegrać rolę w negocjacjach DGA, lub odwrotnie, pozostaje kwestią otwartą. Kiedy ostatnio DGA negocjowała podczas strajku pisarzy w 2008 roku, ostatecznie wypracowała porozumienie w sprawie wynagrodzenia za pracę dystrybuowaną przez Internet, które dało WGA szablon do własnych rozmów i pomogło zakończyć 100-dniową przerwę w pracy . Chociaż szczegóły dotyczące priorytetów DGA pozostają na razie rzadkie, wydaje się mało prawdopodobne, aby historia powtórzyła się w tym roku, ponieważ studia i scenarzyści pozostają daleko od siebie w wielu sprawach bardzo specyficznych dla skrybów, takich jak minimalne rozmiary personelu i czas trwania pokoi dla pisarzy.

Jednak w niektórych kwestiach DGA i WGA są zbieżne, na przykład ich wspólne interesy w znacznym podniesieniu płac minimalnych i przekształceniu norm dotyczących pozostałości w celu odzwierciedlenia globalnego wzrostu strumieniowego. Zanim WGA rozpoczęła strajk, związek naciskał na utworzenie nowego wysokobudżetowego programu rezydualnego SVOD, w którym płatność zagraniczna zależałaby od liczby międzynarodowych abonentów platformy (na przykład ci, którzy mają ponad 75 milionów, płaciliby najwięcej, podczas gdy ci, którzy mieli mniej niż 20 milionów zapłaciłoby najmniej). Przed 2 maja koalicja pracodawców zgodziła się na resztę opartą na liczbie zagranicznych abonentów dla dużych globalnych platform streamingowych. Ta wymiana potencjalnie dobrze wróży naciskom DGA na rezydualną formułę, która uwzględnia globalną oglądalność.

Przejrzystość danych to kolejna wspólna kwestia. Podczas wczesnych negocjacji WGA twierdzi, że opowiadała się za pozostałością transmisji strumieniowej opartą na oglądalności, która wynagradzałaby pisarzy udanymi projektami i „wymagałaby przejrzystości” danych dotyczących oglądalności. (AMPTP rzekomo odrzucił propozycję i nie złożył kontroferty.) „Bez przejrzystości danych działamy w pewnym sensie na ślepo, podczas gdy druga strona ma pełny obraz”, mówi jeden z podwójnych członków WGA-DGA, nazywając potrzebę przejrzystość danych „jedna z niewielu rzeczy wspólnych WGA i DGA”.

Jeszcze przed strajkiem WGA niektórzy w branży zaczęli spekulować, że DGA i związek zawodowy, który ma po niej negocjować, SAG-AFTRA, mogą ogłosić wstrzymanie pracy. DGA nie jest dokładnie znana jako gildia, która jest chętna do uderzenia, jeśli chodzi o uderzanie — jej jedyna, w 1987 roku, trwała trzy godziny i pięć minut na wschodnim wybrzeżu i pięć minut na zachodnim wybrzeżu — a główny negocjator DGA Russell Hollander i Carol Lombardini z AMPTP mają długą historię współpracy bez większych tarć publicznych.

Jednak najwyraźniej przewidując potencjalną potrzebę szybkiej mobilizacji członków, po raz pierwszy w najnowszej historii związek ustanowił system kapitanów kontraktowych. Kierowany przez byłych prezesów DGA, Parisa Barclaya i Thomasa Schlamme, „zespół informacyjny” będzie przekazywać członkom aktualne informacje dotyczące negocjacji i starać się, aby członkowie byli zjednoczeni i zaangażowani podczas rozmów z kierownictwem. Podejście to przypomina system kapitański WGA, zespół setek wolontariuszy członkowskich, który zorganizował i komunikował się wewnętrznie z dużymi grupami rówieśników podczas negocjacji i obecnego strajku.

Harpowi, który dopiero niedawno dołączył do związku, wydaje się, że te negocjacje DGA – jego pierwsze – toczą się w „punkcie zwrotnym”. „Niektóre firmy [involved] to tradycyjne firmy, z którymi negocjujemy od zawsze, rozumieją, czym jest ten taniec. Ale miejsca takie jak Netflix, Amazon i Apple nie muszą sobie z tym radzić w żadnym innym obszarze” – mówi. „Dlatego [with] w tych negocjacjach, nie ma znaczenia, ile razy to zrobiłeś, myślę, że będzie inaczej”.

Podwójny członek WGA-DGA ma inny punkt widzenia. „Podczas gdy DGA wchodzi w to z żądaniami, które próbują odnieść się do ciągle zmieniającego się krajobrazu telewizji i filmu, nadal wierzę, że będą to„ normalne ”negocjacje” – mówią. „Prawdopodobnie tym razem będzie trudniej niż w przeszłości, ale myślę, że ostatecznie dostaną kilka podwyżek w minimum i ostatecznie otrzymają nowy kontrakt, który dotyczy zmieniającego się krajobrazu”.

Carolyn Giardina i Kim Masters wnieśli raporty.