• Jill Sennett opublikowała post na Twitterze w maju 2020 r.
• Casey Serrano skomentował to i na początku spotkali się osobiście, niezręcznie.
• Dokładnie trzy lata później pobrali się w Hiszpanii.

Ten esej oparty jest na rozmowie z Jill Sennett. Został zredagowany pod kątem długości i przejrzystości.

W maju 2020 byłem znudzony i sfrustrowany. Mieszkałam w Filadelfii i pracowałam jako pielęgniarka onkologiczna w Szpitalu Dziecięcym w Filadelfii. Praca z dziećmi chorymi na raka przez cały dzień, a potem powrót do pustego mieszkania, była wyczerpująca. Facet, z którym próbowałem się umówić, był zagorzały w kwestii środków ostrożności związanych z COVID i odmówił spotkania ze mną osobiście.

Więc pewnego wieczoru włączyłem Twittera. I opublikował selfie z podpisem, „Czy jakieś gwiazdy chcą się ze mną ożenić? Jestem singlem”. Oznaczyłam zespół Hozier, którego słuchałam bez przerwy podczas kwarantanny.

Wiedziałam, że tweet nie dotrze do Hoziera, a poza tym nie byłam zainteresowana poślubieniem celebryty. Byłam po prostu znudzona, sfrustrowana moim nieistniejącym życiem miłosnym i trochę podchmielona.

Kilka minut później jakiś facet odpowiedział. „Może nie jestem Hozierem, ale byłem basistą zespołu Chipettes w filmie Alvin and the Chipmunks: The Squeakquel. I traktowałbym cię równie dobrze, jeśli nie lepiej niż Hozier. Więc. Twoja sprawa. otwarty.”

Ten tweet zmienił moje życie

Od razu pomyślałem, że odpowiedź była absolutnie zabawna. Kto mógłby wymyślić tak niejasne roszczenie do sławy? Cóż, okazuje się, że nikt. Ponieważ Casey Serrano — mężczyzna, którego poślubię — był w rzeczywistości basistą zespołu Chipettes.

Ale wtedy tego nie wiedziałem. Przekomarzałem się z Caseyem w komentarzach i obserwowałem go. Mama Casey nawet się zaangażowała, grając skrzydłowego dla swojego syna. Mimo to nie byłam pewna, czy chcę do niego napisać, dopóki przyjaciółka nie powiedziała mi, że jeśli ja do niego nie napiszę, zrobi to ona. Potrzebowałem tego konkurencyjnego impulsu.

W końcu napisałam do Casey. Wspomniałem o jego dowcipie i fajnej mamie. „Gdyby Twitter był prawdziwym życiem, umówiłbym się z tobą” – napisałem.

Postanowiliśmy, że musimy spotkać się osobiście

Pięć dni po tych wiadomościach poszliśmy z Casey na wirtualną randkę. On był w Denver, a ja na wschodnim wybrzeżu, więc dzieliło nas 2000 mil. A jednak czułem, że to zasługuje na szansę.

Wypiliśmy drinka — cóż, kilka — razem, ale osobno. Potem znowu wkroczył los. Casey wspomniał, że szukał lotów do Filadelfii. I kosztowały dokładnie tyle, ile zarobił z czeku na tantiemy „Squeakquel” w tamtym roku. – Zarezerwuj – powiedziałem entuzjastycznie.

Następnego ranka obudziłam się trzeźwa jak kamień, zastanawiając się, co zrobiłam. Musiałem łatwo zawieść tego faceta, ale nie chciałem całkowicie zamknąć drzwi. Więc mieliśmy kolejną wirtualną randkę. Po tym wcale nie chciałam zawieść Casey’a: chciałam, żeby mnie odwiedził.

10 czerwca, zaledwie kilka tygodni po moim tweecie, spotkaliśmy się osobiście. Na początku było niezręcznie — w grę wchodziły już uczucia i wiele. Ale szybko się w sobie zakochaliśmy.

Pobraliśmy się dokładnie 3 lata po tweecie

Niestety nadal mieszkaliśmy po drugiej stronie kraju. Tego lata dwukrotnie odwiedziłem Casey. Podczas drugiej wizyty wiedziałam, że nie mogę być z dala od niego.

Rzuciłam pracę i objęłam stanowisko pielęgniarki w Denver. Martwił się — to był ogromny skok. Ale kiedy wiesz, wiesz. W ten weekend z okazji Święta Pracy Casey poleciał do Filadelfii i pojechaliśmy razem do naszego nowego domu.

Na szczęście kochaliśmy się tak samo osobiście, jak na Twitterze. W marcu 2022 roku Casey poprosił mnie o rękę w moim rodzinnym mieście Buffalo w stanie Nowy Jork (na punkcie którego mam lekką obsesję). 20 maja 2023 roku pobraliśmy się w Hiszpanii, dokładnie trzy lata po tym, jak zamieściłem tego tweeta.

Nasza oficjalna uroczystość uświetniła nasze niezwykłe spotkanie. Mówił o tym, jak wielu ludzi mówi rzeczy, ale ich nie robi. „Ci szaleni ludzie są tak pełni pasji i tak odważni, że to zrobili” – powiedział, używając nieco bardziej kolorowego języka.

On miał rację. Casey i ja nie baliśmy się wychodzić na zewnątrz i gonić za marzeniami. To doprowadziło do tej wielkiej miłości, z niewielką pomocą Squeakquel.