W dzisiejszym Finshots opowiadamy o nowych zasadach RBI (Banku Rezerw Indii) dotyczących dużych kredytów infrastrukturalnych oraz o tym, dlaczego wprawiło to banki i NBFC (niebankowe spółki finansowe) w niepokój.

Historia

Jeśli jesteś zagorzałym obserwatorem wiadomości finansowych lub regularnie czytasz Finshots, prawdopodobnie wiesz, że indyjski bank centralny, RBI, zaciska pętlę wokół kredytów bankowych. Nie chce, aby wpadli w szał pożyczkowy i zgromadzili mnóstwo ryzykownych pożyczek, których mogą nie być w stanie odzyskać w przyszłości.

Właśnie dlatego wyciągnął kolejnego królika z kapelusza. Kilka dni temu banki i NBFC (niebankowe spółki finansowe) przeszły dreszczami, informując je, że być może będą musiały odłożyć większy procent kredytów na finansowanie projektów w formie rezerw.

A jeśli to wszystko brzmiało dla ciebie obco, wyjaśnijmy.

Spójrz, banki udzielają pożyczek różnym typom klientów. Masz mniejsze pożyczki detaliczne, które trafiają do klientów takich jak Ty i ja. Jeśli pożyczki te są zabezpieczone, jako zabezpieczenie oferujesz aktywa takie jak dom lub inna nieruchomość, zaciągasz pożyczkę na podstawie wartości swoich aktywów i zaczynasz spłacać w EMI (równych ratach miesięcznych) niemal natychmiast po pierwszej wypłacie pożyczki brzęczy na Twoim koncie bankowym.

Są też inne rodzaje pożyczek. Większe warte są setki milionów rupii. Mogłyby obejmować pożyczki dla dużych korporacji na budowę dróg, mostów, portów, tam, lotnisk, linii kolejowych, systemów telekomunikacyjnych i innych tego typu dużych projektów infrastrukturalnych.

I chociaż pożyczki otrzymują również na podstawie wartości projektu, istnieją również pewne dodatkowe elementy.

Widzisz, ukończenie tych projektów infrastrukturalnych może zająć dużo czasu, zanim wygenerują realny dochód. Zatem pożyczkodawca musi ustalić, kiedy może to nastąpić i jaką kwotę dochodu może wygenerować projekt, gdy będzie gotowy do rozpoczęcia działalności.

Dopiero wtedy może podjąć decyzję o wysokości pożyczki i oprocentowaniu, jakie może zaoferować. Ponieważ jeśli projekt utknie w martwym punkcie lub zostanie odwołany, banki pozostaną z problemem. Więc tak, takie pożyczki nazywane są pożyczkami na finansowanie projektów, a ich spłaty rozpoczynają się dopiero wtedy, gdy rozpoczynają się prawdziwe operacje.

Ponieważ udzielanie pożyczek jest ryzykownym biznesem, banki często odkładają pewien procent tych pożyczek ze swoich zysków jako rezerwę na pomoc w absorpcji wstrząsów wynikających z wątpliwych lub nieściągalnych długów w przyszłości. Wiesz, takie, które mogą mieć minimalne szanse na spłatę lub nie mieć jej wcale. A w przypadku kredytów projektowych banki zwykle wolą utrzymywać je na poziomie 0,4% udzielanych kredytów, ponieważ tak stanowi zbiór przepisów RBI.

Ale RBI chce to teraz zmienić. Uważa, że ​​banki muszą pomyśleć o odłożeniu do 5% kredytów na duże projekty. Nie ma znaczenia, czy te projekty infrastrukturalne są obiecujące i wydają się być opłacalne. RBI po prostu chce, aby pożyczkodawcy byli po bezpieczniejszej stronie. A to doprowadziło banki do szału.

Dlaczego pytasz?

OK, oczywiste jest, że rezerwy te tworzone są z zysków osiąganych przez banki i NBFC. Wyższe rezerwy będą więc oznaczać niższe zyski. A to może wywrzeć presję na banki, aby zarabiały te zyski na innych aktywach lub zwiększały udzielane pożyczki. Jeśli tego nie zrobią, mogą rozwścieczyć akcjonariuszy, którzy już ściągnęli akcje wielu banków publicznych i prywatnych aż o 9% po tym, jak RBI zdecydował się łamać bata.

Banki mogłyby też spróbować w inny sposób nadrobić wyższe rezerwy. Mogliby powiedzieć: „Hej, wyższe przepisy oznaczają wyższe koszty. Przerzućmy więc część tego ciężaru na pożyczkobiorców, aby nasze oczekiwania dotyczące zysków nie uległy zmianie. Oznacza to, że podniosą stopy procentowe, a kredyty projektowe mogą być droższe o co najmniej 1-1,5%. Nie jest to jednak niezawodny sposób ochrony rentowności banku, ponieważ wyższe stopy procentowe mogą również osłabić entuzjazm kredytobiorców. Kredyty projektowe mogą się obniżyć, pociągając za sobą zyski.

Prawdopodobnie pomyślałeś, że takie posunięcie może zaszkodzić rozwojowi infrastruktury w kraju. W końcu rząd zwiększył środki na infrastrukturę o 11% do 11 lakh crores w swoim tymczasowym budżecie na rok budżetowy 25. Wyznacza sobie ambitny cel, jakim jest uczynienie Indii gospodarką rozwiniętą do 2047 r., co oznacza, że ​​kluczowy jest rozwój infrastruktury. Jeśli korporacjom brakuje funduszy, może to pokrzyżować te marzenia.

I to nie jest tak, że w bankach rośnie liczba złych kredytów. Jeśli już, to spadają. Dla porównania, we wrześniu 2023 r. wartość NPA brutto (aktywa zagrożone lub po prostu techniczny termin określający złe kredyty) w bankach osiągnęła najniższy poziom od dekady wynoszący 3,2%.

Dlaczego zatem RBI ogranicza udzielanie kredytów projektowych?

OK, nie możemy mówić w imieniu banku centralnego. Ale jeśli postawisz się na jego miejscu, prawdopodobnie zdasz sobie sprawę, że chodzi o uważność lub branie wskazówek z przeszłości.

Jeszcze dziesięć lat temu indyjskie banki chwiały się pod presją własnych działań.

Agresywnie pożyczali sektorom takim jak infrastruktura, mimo że wiedzieli, że te projekty nie zawsze przebiegają zgodnie z oczekiwaniami. Mogą napotkać przekroczenia kosztów lub nawet problemy regulacyjne, gdy potrzebują licencji i zezwoleń. Może to wydłużyć terminy zakończenia projektu i wpłynąć na spłatę kredytu.

Mimo to banki obniżyły stopy procentowe i wydłużyły okresy spłaty tych kredytobiorców, aby nie musieli tworzyć rezerw, które obniżałyby ich rentowność.

Wynik końcowy?

Kredyty dla sektora infrastruktury stanowiły prawie 52% wszystkich kredytów zagrożonych wszystkich banków planowanych. Natomiast NPA brutto banków sektora publicznego wzrosły czterokrotnie w latach 2010–2014.

A bankowi centralnemu zajęło lata podjęcie próby uporządkowania sytuacji i sprowadzenia banków na właściwe tory. I prawdopodobnie tego RBI chce uniknąć, nawet jeśli obecnie sytuacja wygląda całkiem nieźle.

Ale tak, to wciąż projekt przepisów. Wydaje się, że banki już są gotowe, oferując swoje okazje, na obniżenie rezerw zalecanych przez RBI. Czy uda im się pokonać sokolni bank centralny? Będziemy musieli tylko poczekać i zobaczyć.

Dopóki…

Nie zapomnij podzielić się tą historią na WhatsApp, LinkedIn i X.

📢Finshots jest także dostępny na kanałach WhatsApp. Kliknij tutaj, aby nas śledzić i uzyskać codzienną kwotę finansową w zaledwie 3 minuty.

Dlaczego MUSISZ kupić plan semestralny w wieku 20 lat 👇🏽

Największym błędem, jaki możesz popełnić w wieku 20 lat, jest nie wykupienie ubezpieczenia terminowego wcześniej. Dlatego:

1) Niskie składki na zawsze

To samo ubezpieczenie terminowe 1Cr będzie kosztować znacznie mniej w przypadku 25 lat niż w przypadku 35 lat. A kiedy te składki zostaną zablokowane, pozostają takie same przez cały okres!

Jeśli więc planujesz zbudować solidny plan finansowy, rozważ zakup ubezpieczenia terminowego tak wcześnie, jak to możliwe.

2) Możesz nie zdawać sobie sprawy, że mając 20 lat nadal masz na utrzymaniu osoby na utrzymaniu

Być może Twoi rodzice wkrótce przejdą na emeryturę w ciągu najbliższych kilku lat i finansowanie Twoich studiów nie pozwoliło im na zwiększenie inwestycji, co sprawi, że gdy dorosną, będziesz ich jedynym źródłem utrzymania.

I chociaż żadna kwota pieniędzy nie zastąpi Cię, z pewnością może zapewnić dodatkowe wsparcie finansowe podczas Twojej nieobecności.

3) Ulga podatkowa

Artykuł 80C ustawy o podatku dochodowym pomaga obniżyć dochód podlegający opodatkowaniu o zapłacone składki. A co jest lepszego niż oszczędzanie na podatkach już na początku kariery?

Może więc nadszedł czas, abyś kupił sobie plan terminowy. A jeśli potrzebujesz pomocy w tym zakresie, po prostu porozmawiaj z naszymi certyfikowanymi doradcami IRDAI w Ditto.

Dzięki Ditto zyskujesz dostęp do:

• Gwarancja porad wolnych od spamu
• 100% bezpłatne konsultacje od najlepszych ekspertów w branży ubezpieczeniowej
• Całodobowa pomoc przy składaniu wniosku przez nasz zespół wsparcia

Porozmawiaj teraz z doradcami Ditto, klikając link tutaj.