Zgodnie z decyzją MPC (Komitet Polityki Monetarnej)
referencyjna stopa procentowa Banku Anglii została utrzymana na poziomie 5,25%.
Tym samym stopy procentowe na Wyspach pozostają najwyżej od 2008 r.

Decyzja zapadła stosunkiem głosów 6 do 3 tzn. sześciu
członków głosowało za utrzymaniem obecnego poziomu stóp, a trzech było za jego
podwyższeniem o 25 pb. do 5,5%.

Takiej decyzji w większości spodziewał się też rynek, któremu
o wiele trudniej było prognozować wynik poprzedniego posiedzenia z 21 września.
Wtedy to bankierzy z Wysp Brytyjskich po raz pierwszy od rozpoczęcia cyklu podwyżek
w grudniu 2021 r. zrobili pauzę, po głosowaniu zakończonym stosunkiem głosów 5
do 4.

Po tamtej decyzji rynki finansowe i ekonomiści spodziewali
się, że stopy procentowe osiągnęły już najwyższy poziom, ale część sądziła, że
nastąpi jeszcze jedna podwyżka do 5,5%.

„Wcześniejsze podwyżki stóp procentowych w coraz większym stopniu ciążyły na gospodarce, a skutki zacieśnienia polityki pieniężnej prawdopodobnie urzeczywistniły się bardziej w obszarze popytu i spowolnienia na rynku pracy niż we wzroście płac i inflacji CPI w sektorze usług” – napisano w komunikacie po posiedzeniu. 

„Najnowsze projekcje MPC wskazywały, że polityka pieniężna prawdopodobnie będzie musiała zostać restrykcyjna przez dłuższy okres. Dalsze zaostrzenie polityki pieniężnej byłoby konieczne, gdyby pojawiły się dowody na utrzymującą się presję inflacyjną” – dodano. 

Bank Anglii rozpoczął podwyżki z poziomu 0,1 proc. Następnie
w 2022 r. Bank podnosił stopy w
lutym, marcu, maju oraz czerwcu i sierpniu,
kiedy po raz pierwszy od 1995 r. zdecydowano się na podwyżkę o 50 pb. Na posiedzeniu we
wrześniu, znów podniesiono stopy o 50 pb, ale już w
listopadzie rok temu było to 75 pb. (najmocniej od 33 lat.).

W grudniu
2022 r. powrócono do podwyżek o 50 pb., co
kontynuowano jeszcze w lutym 2023 r. Już w
marcu koszt pieniądza wzrósł o 25 pb., tak jak po decyzji
w maju br., ale decyzja
podjęta w czerwcu znów podniosła koszt pieniądza o 50 pb. W
obliczu nowych danych o inflacji w
sierpniu Bank Anglii podniósł stopy o 25 pb. i wywindował je do
najwyższego poziomu od marca 2008 r. Na
którym pozostawił je wrześniu br.

Inflacja w Anglii

Bank Anglii był powszechnie krytykowany za to, że dopuścił
do niekontrolowanego wybuchu inflacji cenowej. Od jesieni 2021 roku inflacja
CPI w Wielkiej Brytanii przekracza 2-procentowy cel Banku Anglii. W
październiku 2022 osiągnęła ona 41-letnie maksimum na poziomie 11,1%. Jeszcze w
marcu br. przekraczała 10%.

We wrześniu wskaźnik CPI wyniósł 6,7%, tyle samo ile w sierpniu,
kiedy
pozytywnie zaskoczył ekonomistów oczekujących wyższego odczytu. Co więcej, wrześniowy wynik pokazał brak wzrostu cen miesiąc do miesiąca (0,0%), co
stanowiło najniższy wskaźnik od lutego 2022 r.

Bank Anglii (BoE) prognozuje, że w ostatnim kwartale 2023 r.
inflacja wyniesie średnio 4,6%, a odczyt za październik, który zostanie opublikowany
15 listopada, będzie obejmował duży spadek udziału rachunków za energię gospodarstw
domowych, co tylko w tym obszarze ma obniżyć wskaźnik o 1 punkt procentowy.

W najnowszej, najbardziej prawdopodobnej  projekcji MPC, uzależnionej od implikowanej
przez rynek ścieżki stopy procentowej banku, inflacja CPI powróci do celu 2% do
końca 2025 r. – napisano w komunikacie BoE.

Banki mówią stop podwyżkom

Już drugi z rzędu brak podwyżki stóp przez Bank Anglii wpisuje
się w obserwowane kończenie cyklu zacieśniania polityki monetarnej przez czołowe banki centralne na świecie. W ubiegłym
tygodniu na
pierwszy brak podwyżki zdecydowała się Europejski Bank Centralny, z kolei w
środę Fed także już po raz drugi nie podniósł stóp wyżej, a rynek wycenia,
że obecny poziom to być może szczyt w bieżącym cyklu.

Ponadto w czwartek przed
południem po raz pierwszy od stycznia 2023 r. brakiem podwyżki skończyło się
posiedzenie norweskiego banku centralnego, który utrzymał poziom stóp na 4,25%.
Zaskoczeniem
był wrześniowy brak podwyżki stóp w Szwajcarii, gdzie utrzymano poziom 1,75%.

Michał Kubicki