Według mieszkańców Chartumu, którzy rozmawiali z BBC, trwające walki w stolicy Sudanu poważnie wpływają na dostawy żywności, a także zakłócają dostęp do wody i elektryczności.

„Mamy dość jedzenia tylko na dwa dni” – powiedział Nisreen Al-Saim.

Pani Saim dodała, że ​​ona i jej rodzina zmniejszają teraz ilość spożywanej żywności w nadziei, że jej zapasy starczą na dłużej.

Przerwy w dostawie wody i prądu dotknęły wiele sudańskich domów od czasu rozpoczęcia starć między paramilitarną grupą Rapid Support Forces (RSF) a armią sudańską 15 kwietnia.

Obie strony dzieliły władzę z szefem armii, generałem Abdelem Fattahem al-Burhanem, jako faktycznym przywódcą i szefem RSF, Mohamedem Hamdanem Dagalo, jako jego zastępcą, ale od tego czasu zaczęły ze sobą walczyć.

Według oświadczenia ambasady USA w Chartumie zginęło ponad 270 osób.

W Bahri w północnym Chartumie naoczni świadkowie powiedzieli BBC, że główna przepompownia wody została trafiona.

Hind, lokalna mieszkanka, powiedziała, że ​​częste przerwy w dostawie wody zmusiły ją i jej rodzinę do polegania wyłącznie na zapasach abri – napoju na bazie kukurydzy, zwykle spożywanego podczas Ramadanu – aby ugasić pragnienie.

Hind dodała, że ​​wszystkie sklepy w jej sąsiedztwie zostały zamknięte, z wyjątkiem niektórych piekarni, i nawet w nich zostało niewiele mąki.

Kilka dni przed rozpoczęciem walk armia ostrzegła ludność cywilną, aby gromadziła zapasy żywności po rozmieszczeniu personelu RSF w różnych punktach stolicy.

Ale Heba, inny mieszkaniec Chartumu, powiedział BBC, że „tylko kilka rodzin” potraktowało tę radę poważnie, ponieważ nikt nie wyobrażał sobie, że sytuacja ulegnie eskalacji do obecnego poziomu.

„Nie chcieliśmy wychodzić w upale, ponieważ mieliśmy już zapasy jedzenia na Ramadan” – dodał Heba.

Jednak okolica Heby jest zasilana tylko przez dwie godziny dziennie, co oznacza, że ​​żywność przechowywana przez niektóre rodziny może się zepsuć.

Nie jest jasne, jak długo zapasy będą musiały się utrzymać, biorąc pod uwagę, że nie ma wyraźnego zakończenia starć.

Ogłoszono dwa zawieszenia broni, ale oba upadły, ponieważ walki trwały między walczącymi frakcjami.

Naoczni świadkowie donieśli, że w dzielnicach Chartumu, gdzie walki uspokoiły się na tyle, że sklepy spożywcze mogły zostać ponownie otwarte, są kolejki, a produkty takie jak woda butelkowana są rzadkie.

W innych mieszkańcy nadal boją się nawet wyjść z domu.

Mieszkańcy poinformowali również, że niektórzy właściciele sklepów w dzielnicy Rijad, na północ od stolicy, podnieśli ceny, czasami pobierając nawet dwukrotność zwykłej kwoty za jajka, mięso i napoje.

„Niektóre z nich podwoiły ceny, co jest okropne, podczas gdy inne dają trochę jedzenia za darmo, aby pomóc potrzebującym” – powiedział Shakir, mieszkaniec Chartumu.

„Ludzie są bardzo źli z tego powodu”.

Shakir powiedział, że słyszał podobne doniesienia o podwyżkach cen w innych dzielnicach Chartumu, takich jak Azhari, Kafouri i Bahri.

„Wszyscy mamy nadzieję, że ten konflikt wkrótce się skończy, ale zapasy są na wyczerpaniu, a rodziny powinny zmniejszyć swoją codzienną konsumpcję, jeśli chcą to przetrwać” – dodał.

Sprawę dodatkowo komplikuje fakt, że Światowy Program Żywnościowy ONZ (WFP) ogłosił 16 kwietnia zawieszenie udzielania pomocy Sudanowi w związku ze śmiercią trzech jego pracowników w regionie Darfuru.

Na początku tego roku ONZ poinformowała, że ​​dwie trzecie Sudańczyków (około 15,8 mln ludzi) potrzebowało już pomocy humanitarnej w 2023 r., a sytuacja pogorszyła się po ustaniu międzynarodowej pomocy ze strony krajów-darczyńców po wojskowym zamachu stanu w 2021 r., który obalił cywilnego premiera Abdallę Hamdoka. .

Abla Karrar, rzeczniczka koalicji politycznej znanej jako Siły na rzecz Wolności i Zmian, wyraziła ubolewanie z powodu decyzji ONZ o zawieszeniu pomocy w świetle tego, co nazwała „sytuacją krytyczną”.

„Sudan już teraz doświadcza wielkich trudności ekonomicznych, dlatego zapasy żywności w domach, bez względu na to, jak duże, nie wystarczą” – powiedziała w oświadczeniu.

Karrar podkreślił również potrzebę zawarcia rozejmu, zanim kraj wejdzie w „głęboki kryzys humanitarny”.

Dodatkowe raporty autorstwa Mariny Daras