Okazuje się, że w przypadku biseksualizmu mogą mieć podłoże genetyczne i ewolucyjne – ale naturalnie tak odważne stwierdzenia budzą wątpliwości etyczne.

Jak Nauka jak donosi magazyn, to nowe badanie dotyczące genetyki biseksualizmu sugeruje większą skłonność do podejmowania ryzyka i różni się od genów, które mogą leżeć u podstaw zachowań homoseksualnych. Jeśli to zdanie wzbudziło alarm, nie jesteś sam.

Opublikowano w czasopiśmie Postęp naukinawet sam tytuł artykułu: „Warianty genetyczne leżące u podstaw ludzkich zachowań biseksualnych są korzystne z punktu widzenia reprodukcji” nawiązuje do starych argumentów na temat natury kontra wychowanie, o których większość ludzi, niezależnie od tego, czy są queerami, czy nie, wolałaby zapomnieć.

Jednak pomimo oczywistych implikacji, treść badania jest dość fascynująca.

Jianzhi Zhang i Siliang Song, duet genetyków ewolucyjnych z Uniwersytetu Michigan, którzy wspólnie są współautorami artykułu, upierają się, że ich odkryć nie należy malować pędzlem moralności, ponieważ, jak to ujął Zhang, związek, który odkryli między biseksualizmem a ryzykiem -przyjmowanie zachowań „jest obserwacją empiryczną”.

„Nie mamy moralnego osądu na temat podejmowania ryzyka i wierzymy [it] ma zalety i wady (w zależności od sytuacji), jak prawie każda cecha” – powiedział Zhang Nauka. „To częściowo kwestia biologiczna, więc powinniśmy ją zrozumieć”.

Zhang i Song przeanalizowali dane z brytyjskiego Biobanku, gigantycznej bazy danych genetycznych opracowanej przy pomocy 23andMe, i w jednym zasadniczym aspekcie odeszli od przełomowego badania z 2019 r. na temat genetyki zachowań osób tej samej płci: oddzielili zgłaszane przez siebie zachowania homoseksualne i biseksualne. , które do tej pory były wrzucane do jednego worka pod hasłem „płeć tej samej płci”.

Wykorzystując magię statystyczną i algorytmiczną, zespół UM odkrył, że chociaż warianty genetyczne między zachowaniami biseksualnymi i homoseksualnymi są ze sobą powiązane, nadal się od siebie różnią.

Co więcej, skłonność do podejmowania ryzyka w zachowaniach biseksualnych była widoczna u mężczyzn, ale nie u kobiet – i, co dziwne, ryzykowne warianty genetyczne również wydawały się odpowiadać za większą szansę na posiadanie potomstwa.

Wyciągnięty stąd wniosek jest taki, że biseksualność przynosi korzyści ewolucyjne. Ale jak zauważył genetyk behawioralny Andrea Camperio Ciani z Uniwersytetu w Padwie we Włoszech Naukato wciąż niewiele wyjaśnia, jaki cel ewolucyjny, jeśli w ogóle, może mieć zachowanie osób tej samej płci.

„[Gay people] były wszędzie, w każdym narodzie” – wyjaśnił. „Zawsze na niskiej częstotliwości, ale wszędzie”.

Oprócz niejasności związanych z ewolucyjną stroną rzeczy są także same dane. Wyniki artykułu opierają się na zgłaszanych przez siebie zachowaniach seksualnych, a nie na orientacji czy tożsamości. I jak przestrzegł genetyk z Yale, Steven Reilly Naukarespondenci brytyjskiego Biobanku są nieco starsi i być może opisali spotkania lub zachowania, które miały miejsce, gdy homoseksualizm był nadal nielegalny i obciążony piętnem.

Na koniec, oczywiście, piętno, jakie takie badania mogą wywołać w dzisiejszym świecie, gdzie biseksualizm jest znacznie bardziej akceptowany niż w przeszłości, ale nadal jest bardzo źle rozumiany i oczerniany, nawet w społecznościach queer.

Socjogenomista z Purdue Robbee Wedow, który jest współautorem badania z 2019 r., w którym odkryto warianty genetyczne powiązane z homoseksualizmem, posunął się nawet do stwierdzenia, że ​​skupienie się w nowym badaniu na biseksualizmie i przystosowaniu ewolucyjnym „jest nie tylko błędne, ale – powiedziałbym – niebezpieczne”.

Ze swej strony Zhang stanowczo odrzuca tę charakterystykę.

„Wiele badań, które kiedyś uważano za niebezpieczne, napędzało postęp nauki, technologii i społeczeństwa” – powiedział badacz Nauka.

Więcej na temat queerowej prokreacji: Naukowcy odkryli, że dzieci, których ojcowie są gejami, radzą sobie lepiej niż dzieci, których ojcowie są hetero