Neeraj Chopra i Julius Yego mają wiele wspólnego: obaj nauczyli się rzucać oszczepem z filmów na YouTube i obaj byli pierwszymi oszczepnikami ze swoich krajów, którzy zdobyli medal olimpijski. W rzeczywistości Neeraj był inspirowany Yego w swoich początkach. Teraz jest jeszcze jedna, raczej niefortunna wspólna cecha: obaj doznali urazów pachwiny podczas swoich srebrnych medali olimpijskich.

Yego miał 27 lat, kiedy uszkodził sobie pachwinę w drodze po srebro na Olimpiadzie 2016, a Neeraj, który zmagał się z nawracającym urazem pachwiny, kończy w tym roku 27 lat. Kto lepiej niż Yego zrozumie, przez co przechodzi Neeraj?

„Pachwina to bardzo mały mięsień, ale naprawdę trudno go szybko wyleczyć. Leczy się, gdy odpoczywasz, ale wraca, gdy wracasz do ciężkich treningów. To wstyd mieć taką kontuzję, gdy jesteś w szczytowej formie, a problem z oszczepem polega na tym, że doznajesz kontuzji, gdy radzisz sobie tak dobrze” – mówi Yego ESPN z Lozanny, kilka dni po tym, jak Neeraj zajął drugie miejsce w zawodach Diamentowej Ligi w szwajcarskim mieście.

„To dokuczliwy uraz, który naprawdę dokucza sportowcowi. To jeden z częstych urazów wśród miotaczy oszczepem, ze względu na obroty i zwroty podczas rzutu oraz fizjologiczne rzeczy, które dzieją się w ciele sportowca z oszczepem, w pewnym momencie jest to naprawdę trudne i niebezpieczne. To uraz, który może wykluczyć cię ze sportu, jeśli nie zostanie odpowiednio leczony” – mówi Kenijczyk.

Yego, który ma teraz 35 lat, dodaje, że miotacze z urazem pachwiny starają się zmniejszyć obciążenie kontuzjowanej nogi, dlatego też polegają bardziej na sile, aby to zrekompensować. „Nie możesz używać biodra, ponieważ pachwina ci na to nie pozwala, co jest bardzo ważne w rzucie oszczepem. Zazwyczaj używasz tylko siły generowanej przez ramię rzucające i nogę blokującą.

„Zauważyłem, że [in Neeraj’s throws] w Paryżu, ponieważ za każdym razem, gdy chciał dobrze uderzyć, używał siły. Kiedy [Arshad] Nadeem leciał 92m, Neeraj naprawdę chciał odpowiedzieć, ale był pod presją. Dlatego nie rzucał dobrze ani nie faulował. Był pod zbyt dużą presją, żeby zareagować i wykonać duży rzut.

„W rzucie oszczepem jest naprawdę trudno, gdy jest się pod taką presją. Gdy ramiona nie są rozluźnione… gdy jest się pod presją, ma się tendencję do używania siły. A siła nie zawsze może być stosowana w dobrej technice i się ją traci” – mówi były mistrz świata.

Yego nie miał okazji porozmawiać z Neerajem podczas zawodów, ale kiedy rozmawiali później, Neeraj powiedział, że „walczył z presją i nie wiedział, jak na nią zareagować”. Yego miał prostą radę: po prostu się zrelaksuj, a dobrze ci to wyjdzie.

Yego przypomniał Neerajowi te słowa, gdy Hindus szukał tego jednego wielkiego rzutu na liście DL w Lozannie. „Widziałem, jak Neeraj się męczy i powiedziałem mu przed szóstym rzutem, żeby się „zrelaksował, po prostu był sobą, a dystans przyjdzie sam”. I bum! Rzuca na odległość 89,49 m. Przytulił mnie i powiedział: „Dziękuję bardzo za to, co mi powiedziałeś, dziękuję za tę radę”. Dla mnie może to był tylko mały komplement lub rada dla niego, ale wpłynęło to na jego występ. Byłem szczęśliwy, bo pomogłem przyjacielowi, pomogłem mojemu rywalowi wykonać dobry rzut”, mówi Yego.

To była ta sama rada, którą Yego dał Andersonowi Petersowi, zanim Grenadyjczyk rzucił 90,61 m. Ta rola „doradcy” to coś, co Yego, weteran obecnej grupy oszczepników, ceni. „Chodzi tylko o rywalizację, oszczep to przyjaźń. Bez względu na to, jak bardzo rywalizujemy, aby uzyskać najlepszy wynik, jesteśmy najlepszymi przyjaciółmi”.

Ten 89,49-metrowy rzut w czwartek wieczorem był drugim najlepszym wynikiem Neeraja. Mimo to zabrakło mu 51 cm do 90-metrowego wyniku – pola, które Neeraj z zapałem próbował odhaczyć.

„Wiem, że Neeraj naprawdę chce przekroczyć 90 metrów. Tak, naprawdę tego chce. Rozmawiałem z moim menadżerem po zawodach w Lozannie i powiedziałem, że Neeraj przekroczy granicę 90 metrów dużym rzutem… może nawet przekroczy 95 metrów, ponieważ wykonał już wiele rzutów na 89, 88 i 87 metrów. Następnym razem, gdy mu się uda, będzie to ogromny sukces.

„Jestem pewien, że jeśli będzie mógł odpocząć między zawodami i uderzyć poprawnie, to da radę” [cross 90m]. Radzę mu, żeby teraz po prostu zwolnił. Modlę się, żeby udało mu się to w tym roku… jeśli nie w tym sezonie, to ma jeszcze przyszły rok – jest jeszcze młody i potrafi rzucać, więc jestem pewien, że osiągnie ten dystans. Może to po prostu siedzi mu w głowie, bo myśli o rzucie na 90 m, ale jeśli uda mu się to teraz, to dla niego najlepiej. Życzę mu wszystkiego dobrego.”