Urzędnicy z państw NATO, z których wielu wypowiadało się pod warunkiem zachowania anonimowości w celu opisania planowania wewnętrznego, opisywali propozycje umów dwustronnych lub wielostronnych z Ukrainą, które określali jako pakty wzajemnej obrony lub memoranda bezpieczeństwa na wzór tych, które przekazały miliardy dolarów rok w amerykańskiej pomocy wojskowej dla amerykańskiego sojusznika Izraela.

Po miesięcznych staraniach o zapewnienie darowizn w postaci zachodnich czołgów, pocisków rakietowych, obrony powietrznej i innego sprzętu potrzebnego siłom ukraińskim do planowanej operacji – co według niektórych urzędników amerykańskich już się rozpoczęło – administracja Bidena koncentruje się teraz na tym, „jak utrzymać tę siły po kontrofensywie? — powiedział wysoki urzędnik amerykański.

„To, co naprawdę chcemy zrobić, to wysłać Putinowi jednoznaczny sygnał, że niezależnie od tego, co stanie się na Zachodzie w ciągu najbliższych kilku lat, Zachód będzie wspierał obronę Ukrainy tak długo, jak to będzie konieczne” – powiedział urzędnik.

Sekretarz generalny NATO Jens Stoltenberg, przemawiając po rozmowach ministrów spraw zagranicznych NATO w stolicy Norwegii w czwartek, powiedział, że państwa członkowskie zdecydowanie popierają ostateczne włączenie Ukrainy do NATO. Jednak pomimo intensywnych działań ze strony rządu prezydenta Ukrainy Wołodymyra Zełenskiego nie oczekuje się, że blok wystosuje formalne zaproszenie do członkostwa na szczycie przywódców sojuszu w Wilnie na Litwie w przyszłym miesiącu.

Stoltenberg powiedział, że zwolennicy Ukrainy muszą nie tylko nadal dostarczać broń potrzebną do wygrania wojny, ale także obrać kurs pokonfliktowy. „Kiedy to się skończy, musimy upewnić się, że mamy ramy, które zapewnią, że nie będzie to przerwa w rosyjskich agresywnych działaniach” – powiedział.

Urzędnicy powiedzieli, że proponowane umowy obejmowałyby wieloletnie zobowiązania do zapewnienia funduszy i broni oraz potencjalnie formalne obietnice wzajemnej pomocy w przypadku ataku. Posłużyłyby również do odizolowania Ukrainy od poważnych zmian politycznych na Zachodzie lub nasilonych wezwań do ograniczenia pomocy, takich jak te, które wystosowali niektórzy republikanie ze Stanów Zjednoczonych.

Urzędnicy amerykańscy od miesięcy odwoływali się do „modelu jeżozwierza”, który uzbroiłby Ukrainę i uczynił ją zdolną do odparcia rosyjskich ataków, tak jak Izrael próbował zrobić przez dziesięciolecia jako środek odstraszający dla sąsiednich państw arabskich i Iranu. Kluczowe znaczenie w strategii Izraela miała seria 10-letnich memorandów ze Stanami Zjednoczonymi, które zobowiązują się do pomocy w zakresie bezpieczeństwa w wysokości ponad 3 miliardów dolarów rocznie. Ostatnie memorandum zostało sfinalizowane w 2016 roku.

Stany Zjednoczone przekazały Ukrainie prawie 40 miliardów dolarów pomocy w zakresie bezpieczeństwa od początku wojny.

Sekretarz stanu Antony Blinken, przemawiając w Oslo, powiedział, że zwolennicy Ukrainy pracują nad maksymalizacją jej zdolności do odzyskania terytorium w tym roku.

„Koncentrujemy się również na pomaganiu Ukrainie w budowaniu średnio- i długoterminowych zdolności odstraszania i obrony, tak aby w przypadku ustania obecnej agresji Ukraina miała pełną zdolność do odstraszania i, jeśli to konieczne, obrony przed przyszłą agresją, powiedział dziennikarzom, sugerując, że szczegóły pojawią się w nadchodzących tygodniach. Blinken ma wygłosić przemówienie w Finlandii w piątek na temat perspektyw USA po prawie półtora roku wojny.

Według przewodniczącej Komisji Europejskiej Ursuli von der Leyen mozaika porozumień w sprawie bezpieczeństwa może zapewnić Ukrainie „odstraszanie przez odmowę”.

„Ważne jest to, że na końcu jest jasność. Jasność, że przyjaciele Ukrainy będą tam na dłuższą metę dla bezpieczeństwa Ukrainy”, powiedziała w tym tygodniu na konferencji w Bratysławie na Słowacji.

Prezydent Francji Emmanuel Macron wystosował własny apel o gwarancje bezpieczeństwa w Bratysławie. „Musimy zbudować coś pomiędzy bezpieczeństwem zapewnionym Izraelowi a pełnoprawnym członkostwem” – powiedział.

Harmonogram takich ustaleń i ich szczegóły – w tym, co ważne, jak miałyby działać, biorąc pod uwagę kontrolę Rosji nad mniej więcej jedną piątą terytorium Ukrainy – pozostają niejasne. Urzędnicy amerykańscy powiedzieli, że umowy, jeśli zostaną zrealizowane zgodnie z planem, prawdopodobnie nie zostaną scementowane przed szczytem w Wilnie.

Alexander Vershbow, były zastępca sekretarza generalnego NATO, obecnie członek Rady Atlantyckiej, powiedział, że celem będzie uzbrojenie Ukrainy „po zęby”.

„Może to zyskać na popularności jako polityka sojusznicza na szczycie NATO w Wilnie, mimo że członkostwo byłoby ostatecznym celem” – powiedział.

Eric Ciaramella, były urzędnik Białego Domu, który obecnie jest członkiem Carnegie Endowment for International Peace, powiedział, że ramy bezpieczeństwa pokażą Putinowi, że poparcie Zachodu nie osłabnie wraz ze zmęczeniem wojną lub zmianą przywództwa politycznego. być kluczowym elementem rosyjskiej strategii.

„Musimy zacząć opracowywać bardziej zrównoważone i przewidywalne ramy, które uwzględniają wiele z tego, co robiliśmy do tej pory i kodyfikują to… Ukrainie na dłuższą metę” – powiedział Ciaramella.

Podczas gdy prezydent Biden miał silne poparcie w Kongresie dla swojej kampanii masowej pomocy dla bezpieczeństwa Ukrainy, mniejszość republikanów sprzeciwiała się utrzymywaniu wysokiego poziomu pomocy dla Ukrainy.

Takie umowy wypełniłyby pustkę, podczas gdy targowanie się o NATO Ukrainy trwa członkostwa, proces, który może zająć lata i jest narażony na zawetowanie ze strony takich członków, jak Węgry i Turcja, które mają bardziej przyjazne stosunki z Moskwą.

Zapewniłyby również przemysłowi zbrojeniowemu w Europie i Stanach Zjednoczonych fundusze i popyt potrzebne do zwiększenia produkcji niezbędnej broni, co pozostaje głównym wyzwaniem 15 miesięcy po rozpoczęciu wojny.

Niektórzy byli urzędnicy ostrzegali, że takie umowy nie powinny być postrzegane jako substytut formalnych gwarancji bezpieczeństwa zapisanych w artykule 5 NATO, klauzuli wzajemnej obrony bloku. Zauważają, że Ukraina, w przeciwieństwie do Izraela, ma do czynienia z przeciwnikiem, którym jest największa na świecie potęga nuklearna.

Andrea Kendall-Taylor, była zastępczyni oficera wywiadu narodowego ds. Rosji i Eurazji w Narodowej Radzie Wywiadu, powiedziała, że ​​wszystko, co nie gwarantuje bezpieczeństwa, utrzyma Ukrainę w „szarej strefie”, okupowanej przez byłą republikę radziecką od końca zimnej wojny.

„Plan jeżozwierza nie powinien zastępować artykułu 5” – powiedziała. „To musi być jedno i drugie”.

Generał Richard Barrons, były dowódca Dowództwa Połączonych Sił Brytyjskich, ostrzegł, że silnie uzbrojona Ukraina bez ograniczeń wynikających z członkostwa w NATO może mieć inne, bardziej problematyczne skutki dla Zachodu.

„Odpowiednio uzbrojona Ukraina byłaby silnym środkiem odstraszającym dla Rosji, ale prawdopodobnie skusiłaby się na własną przygodę” – powiedział Barrons. „Najlepszą odpowiedzią z perspektywy Ukrainy, jeśli niekoniecznie z perspektywy Zachodu, jest mieć Ukrainę w NATO, ponieważ wtedy gwarancje są jasne i trudne do uniknięcia, a ponadto Ukraina musi podpisać się pod ambicjami i polityką NATO, więc awanturnictwo jest mniej”.

Planowanie ma miejsce, gdy urzędnicy w niektórych krajach NATO próbują złagodzić oczekiwania co do tego, jak długo oczekiwana ofensywa Ukrainy będzie wyglądać i co ona osiągnie. Dokumenty amerykańskiej obrony, które wyciekły, pokazują, że rząd USA w analizie przeprowadzonej na początku tego roku powiedział, że Ukrainie będzie trudno osiągnąć coś więcej niż skromne zyski ze względu na wyzwania związane z siłą roboczą i sprzętem.

Ogłoszenie takich umów w nadchodzących miesiącach mogłoby również przeciwdziałać niepowodzeniom sił ukraińskich w odbiciu znacznych obszarów terytoriów W tym roku. Ponieważ operacja zaczyna się stopniowo, wysoki urzędnik USA zasugerował, że nawet skromne zyski mogą mieć wpływ na rachunki Putina na Ukrainie.

„Ostatecznie zamierzają ponownie pokazać Putinowi, że jego twierdzenia, że ​​te terytoria zostały bezprawnie zaanektowane przez Rosję, są fałszywe. Nie kontroluje teraz wszystkich, a do jesieni będzie kontrolował mniej z nich” – powiedział. „To ostatecznie będzie silnym sygnałem dla rosyjskich elit i prezydenta Putina, że ​​rozmach w tej sprawie w dłuższej perspektywie nie jest na jego korzyść”.

Belton relacjonował z Londynu i Waszyngtonu. Rauhala relacjonował z Brukseli.