Proyas’ Kruk zaczyna się niewinnością głosu dziecka, które rzeczowo wyjaśnia: „Ludzie kiedyś wierzyli, że gdy ktoś umiera, kruk zabiera jego duszę do krainy umarłych. Ale czasami zdarza się coś tak złego, że niesie ze sobą straszny smutek i dusza nie może odpocząć. A czasami, tylko czasami, kruk może sprowadzić tę duszę z powrotem, aby naprawić złe rzeczy”. Film rozwija więc swoją centralną zasadę z prostotą baśni. Kiedy film się zaczyna, Eric Draven Brandona Lee i jego wielka miłość Shelly Webster (Sofia Shinas) nie żyją już od roku, jesteśmy tutaj, aby być świadkami zmartwychwstania Dravena jako ducha lub revenanta, który pragnie dokonać straszliwej zemsty w ciągu zaledwie 24 godzin.

Z kolei w tym roku Wrona przyjmuje diametralnie przeciwstawne podejście do sposobu opowiadania historii, odchodząc zarówno od filmu z 1994 r., jak i oryginalnego komiksu Jamesa O’Barra. Podczas gdy Sanders i Baylin nie pojawili się w długo oczekiwanym remake’u aż do 2022 r., projekt nadal wydaje się mieć korzenie w pierwotnym ogłoszeniu z 2008 r. Konceptualnie ten film jest bardzo Kruk zaczyna w sensie Christophera Nolana. Tak jak Nolan szeroko przyglądał się temu, dlaczego miliarder-sierota skończyłby przebierając się za nietoperza, tak samo nowy Wrona pozornie próbuje wyjaśnić, w jaki sposób teoretycznie niespokojny młody człowiek o imieniu Eric Draven (Bill Skarsgård) i miłość jego życia, Shelly Webster (FKA Twigs), wplątują się w tragiczny, burzliwy romans, który naraża ich na nadprzyrodzone niebezpieczeństwo.

Kruk „24” zaczyna się więc od sceny, w której chłopiec o imieniu Eric przeżywa traumę z dzieciństwa, podobnie jak młody Bruce Wayne w Batman zaczynachociaż to, do czego dążył Sanders w towarzystwie, wydaje się być mocno ograniczone w sali montażowej. Pierwsza scena przedstawia dziecko na farmie, które próbuje pomóc cennemu koniowi, który niewytłumaczalnie zostaje uwięziony w drucie kolczastym (oczywiście metafora skazanej na zagładę duszy Shelly). W trakcie uwalniania konia dziecko rani sobie ręce drutem, a film przechodzi do niego jako do dorosłego w ośrodku rehabilitacji dla osób uzależnionych od narkotyków.

Podczas gdy w oryginale dowiadujemy się tylko przelotnie, że Eric Draven grany przez Lee był jakimś rodzajem gwiazdy grunge’u przed śmiercią, mamy przynajmniej wywnioskować, że Eric grany przez Skarsgårda jest o wiele bardziej kłopotliwym wyrzutkiem, który przechodzi nakazaną przez sąd rehabilitację po prawdopodobnie dziesięcioleciach traumy. Ma nawet smutne, emo-chłopięce tatuaże.

To właśnie w ośrodku rehabilitacyjnym spotka Shelly, zanim oboje rozpoczną oszałamiającą i pozornie głęboką romantyczną historię miłosną przed nieuniknionymi morderstwami. Jednak nawet ich śmierć odgrywa znacznie większą rolę w całej fabule. W oryginale Krukdowiadujemy się, że bandyci brutalnie zaatakowali, torturowali i zabili Erica i Shelly, ponieważ oboje odmówili opuszczenia swojego mieszkania w kamienicy, które lokalni gangsterzy chcieli przejąć i zburzyć. Jest dość czarno-białe.

Oprócz pozornego uzasadnienia historii Erica, Kruk ’24 jest niezręcznie zdeterminowany, by zagłębić się w metafizyczną mechanikę nadprzyrodzoności. W tej wersji opowieści Shelly jest wyraźnie celem ataku ze względu na jej związek z okultyzmem, głównie z demonicznym władcą przestępczym o imieniu Vincent Roeg (Danny Huston), który najwyraźniej zawarł pakt z diabłem wieki wcześniej. Zostaje mu przyznana nieśmiertelność, pod warunkiem, że będzie często karmił piekło niewinnymi duszami, szepcząc do uszu dobrych ludzi, by robili złe rzeczy. Ta forma miękkiego opętania zapewnia bilet w jedną stronę do wiecznego potępienia, ponieważ Vincent głównie sprawia, że ​​mili ludzie popełniają samobójstwo. Jednak wykorzystał swoją złowrogą moc, aby również nakłonić Shelly do zamordowania przyjaciela z niejasnych powodów.