Ta walka przybrała wstrząsający obrót w tym miesiącu, kiedy bojownicy Wagnera i zwykli rosyjscy żołnierze zakończyli strzelaninę w pobliżu Bakhmut we wschodniej Ukrainie, która zakończyła się zatrzymaniem przez najemników podpułkownika.

Prigożyn deklaruje pełną lojalność wobec Putina. Ale wygłasza również przemówienia i organizuje konferencje prasowe w całej Rosji, co wygląda jak trasa kampanii – potencjalna czerwona linia w kraju, w którym każde wyzwanie polityczne jest postrzegane jako zdrada. To skłoniło wielu obserwatorów Rosji do zastanowienia się: dlaczego Putin to toleruje?

Ponieważ wojna na Ukrainie idzie źle, niektórzy analitycy twierdzą, że rosyjski przywódca może nie mieć wyboru. Przynajmniej Prigożyn jest zagorzałym zwolennikiem wojny — upiera się jedynie, że powinna być bardziej brutalna i skuteczna. Popierając w pełni wojnę i całkowitą mobilizację rosyjskiego społeczeństwa, Prigożyn mógł zapewnić sobie bezpieczeństwo.

„Reżim po prostu nie może sobie pozwolić na represjonowanie przedstawicieli obozu „patriotycznego”, który już nie jest zadowolony z prezydenta: rozpętał wojnę, ale nadal nie może jej wygrać” – powiedział Abbas Galjamow, analityk polityczny i były autor przemówień na Kremlu.

„Jeśli wywrą presję na tę część społeczeństwa”, powiedział Gallyamov, „tak zrobią [turn] do opozycji i powiedzieć: „Okazało się, że krytycy Putina mieli rację i naprawdę zmienił się w dyktatora”.

Inni analitycy twierdzą, że Putin jest niezwykle pewny swojej roli i nie widzi żadnego zagrożenia ze strony Prigożyna – co może być błędem w obliczeniach.

– Prigożyn znajduje się w szarej strefie, gdzie ma mandat od Putina do działania, ale jej granice nie są jasno określone – powiedziała politolog Tatiana Stanowaja. „Więc Prigożyn testuje swoje granice i nie widząc poważnego oporu, nadal je przesuwa”.

„Z zewnątrz możemy rozważyć, w jaki sposób Prigożyn stanowi zagrożenie dla reżimu i na dłuższą metę może to stanowić problem dla Putina, ale jeśli spojrzymy na to oczami Putina, myślę, że nie uważa go za zagrożenie, — powiedziała Stanowaja. „Prigożyn jest lojalny, jest całkowicie zależny od rządu i może nim być [stripped] wszystkich zasobów na raz, jeśli zajdzie taka potrzeba”.

Istnieje możliwość, zauważyła Stanowaja, że ​​Putin „nie do końca wyczuwa skalę” rosnącej widoczności Prigożyna. Telewizje państwowe, które Putin uważa za kontrolujące opinię publiczną, zasadniczo zakazały Prigożyna na swoich falach radiowych, ograniczając go do mediów internetowych i blogów na Telegramie.

„W świecie Putina internet, wszystkie te strony, blogi i media społecznościowe są peryferiami” – powiedziała Stanowaja.

Wraz z rozpoczęciem ukraińskiej kontrofensywy wzrasta ryzyko polityczne dla Putina

Chociaż Putin nie udzielił publicznie reprymendy Prigożynowi, istnieją oznaki, że rosyjski prezydent wkroczył na początku roku, aby wytyczyć linie dla Prigożyna i Wagnera.

Mianowanie Walerija Gierasimowa, szefa sztabu generalnego rosyjskich sił zbrojnych, publicznie krytykowanego przez Prigożyna, na generalnego dowódcę wojny na Ukrainie uznano za cios dla Wagnera. Prigożyn stracił też główne źródło siły roboczej, gdy Ministerstwo Obrony zabroniło mu rekrutacji w więzieniach.

Według tajnych dokumentów wywiadu USA, które wyciekły na platformie komunikacyjnej Discord, Putin zorganizował w lutym spotkanie Priogżyna i Szojgu w celu rozwiązania konfliktu dotyczącego rzekomo niewystarczających dostaw amunicji w Bakhmut.

W ostatniej rundzie walki Szojgu zadekretował w zeszłym tygodniu, że wszystkie „formacje ochotnicze” muszą podpisać kontrakt z Ministerstwem Obrony do 1 lipca. Prigożyn powiedział, że Wagner tego nie zrobi.

Po wycofaniu swoich najemników z Bachmutu, który Rosja skutecznie przejęła pod koniec maja, Prigożyn starał się wykorzystać ten sukces na polu bitwy i uzyskać rozgłos w świecie rzeczywistym dzięki regionalnym punktom sprzedaży.

Spędził kilka tygodni, udzielając wywiadów prowojennym reporterom, używając jednego nawet do ostrzeżenia przed potencjalną rewolucją w Rosji. Odbył również długie sesje pytań i odpowiedzi w czterech głównych miastach, aby promować źle zdefiniowany projekt o nazwie „Wagner: Druga linia frontu”.

„Nie szaleję, ale [we need] przekazać ludziom prawdziwe informacje, które zmuszą społeczeństwo do mobilizacji” – powiedział tajemniczo Prigożyn, obiecując kontynuować swoje „odprawy polityczne”. Dodał: „Dopóki się nie zmobilizujemy, nie wygramy wojny”.

Bunga-bunga bromans: Berlusconi był jednym z najlepszych kumpli Putina w Europie

Gallyamov, były autor przemówień, powiedział, że jakakolwiek rozprawa z Prigożynem groziłaby sprzymierzeniem jego zwolenników z innymi ruchami antyputinowskimi, w tym uwięzionym liderem opozycji politycznej Aleksiejem Nawalnym.

„Mówiąc obrazowo, wkrótce po tym, jak Prigożyn znajdzie się w celi obok Nawalnego, jego fani znajdą się po tej samej stronie barykady, co zwolennicy tego ostatniego” — powiedział Galjamow.

Niewiele jest sondaży na temat ogólnokrajowego apelu Prigożyna, ale niedawny raport niezależnej agencji badawczej Russian Field stwierdził, że 2 procent ankietowanych Rosjan zagłosowałoby na Prigożyna w wyścigu prezydenckim, tak samo jak na Nawalnego. To więcej niż wielu polityków, w tym Szojgu, ale mniej niż 30 procent Putina.

Sondaż sugerował również, że widoczność Prigożyna dla przeciętnych Rosjan szybko rosła. „Szybkość, z jaką Prigożyn zyskał … jest wysoka, ponieważ rok temu nie miał nic” – powiedziała Stanowaja.

W dziwnym zwrocie chaotycznego życia politycznego Rosji, niektórzy obserwatorzy Kremla zauważyli, że kilka argumentów Prigożyna pokrywa się teraz z poglądami liberalnej części rosyjskiego społeczeństwa, w tym zwolenników Nawalnego – a mianowicie, że wojna jest śmiertelna, będzie trwała długo i będzie być kosztowne dla Rosji.

W swoich przemówieniach Prigożyn odwołuje się do zaufanych populistycznych tropów, przedstawiając się jako „człowiek z ludu”, który przemawia bezpośrednio do zwykłych Rosjan i przeciwstawia się oderwanym elitom Rublowki, bogatej dzielnicy na zachód od Moskwy, która służy również zbiorowemu pseudonimowi kraju. bogaty i potężny. Nawalny zbudował znaczną część swojego kapitału politycznego na ujawnianiu korupcji i nielegalnego bogactwa wśród elity.

Ale są też duże różnice. Nawalny od dziesięcioleci sprzeciwia się Putinowi i wzywa do zakończenia wojny, podczas gdy Prigożyn reprezentuje jeszcze bardziej ekstremalną wersję polityki Putina, w pełni popierającą autorytarne przywództwo.

Nawalny nalegał również, aby Rosja była wolna, demokratyczna i „szczęśliwa”. Prigożyn przyjął nieco ciemniejszą taktykę, w pewnym momencie deklarując, że Rosjanie powinni żyć „jak Korea Północna przez kilka lat”, aby osiągnąć coś na kształt zwycięstwa na Ukrainie. Jest mało prawdopodobne, aby takie hasło kampanii cieszyło się dużym zainteresowaniem.

„Dla ludzi, którzy mieszkają w dużych miastach i są przyzwyczajeni do kapitalistycznego typu konsumpcji, Prigożyn [call for a] Styl życia Korei Północnej i powszechna mobilizacja nie mogą być atrakcyjne, więc mogą pracować tylko z bardzo małą… biedną, sfrustrowaną populacją i agresywnymi konformistami” – powiedział Andriej Kolesnikow, moskiewski analityk polityczny z Carnegie Endowment for International Peace, który podobnie jak wielu Rosjan, został uznany przez władze za „zagranicznego agenta”.

„Istnieje fundamentalny problem. … Ponieważ sam Prigożyn wywodzi się z głębi putinowskiej elity, z „kuchni” Putina, jest mięsem z krwi systemu oligarchicznego i jego wytworem” – dodał Kolesnikow.

Putin chciał Chersoniu. Teraz mieszkańcy twierdzą, że Rosja próbuje go zniszczyć.

Końcówka Prigożyna jest nadal niejasna. Przez lata prosperował jako przywódca organizacji paramilitarnej, która działała w ukryciu, aby wszelkimi środkami realizować cele Kremla na całym świecie. Takie podejście niekoniecznie przekłada się dobrze na jakiekolwiek oficjalne stanowisko, które wiąże się z większą odpowiedzialnością i ryzykiem politycznym, a także nominalnymi zobowiązaniami wobec prawa.

Analitycy na ogół uważają, że Prigożyn ma minimalne szanse na udaną karierę polityczną, ponieważ jego przesłanie, podobnie jak przesłanie przywódcy Czeczenii Ramzana Kadyrowa, jest często zbyt skrajne, by mogło trafić do głównego nurtu Rosjan, nie mówiąc już o elicie kraju.

Jedną z możliwości jest to, że Prigożyn pozycjonuje się przeciwko innym oligarchom, aby zyskać przewagę w postputinowskiej Rosji.

„Działa intuicyjnie i musi zdobyć kapitał polityczny, ale chyba sam jeszcze nie wie, na co może go przerobić” – powiedziała Stanowaja. „Putin — ma coraz mniejszą kontrolę nad sytuacją i elitami. Więc im więcej masz środków politycznych, tym silniejsza będzie twoja pozycja w przyszłości i właśnie nad tym pracuje Prigożyn”.