Grupa – utworzona w 2004 r. przez agencje ONZ i międzynarodowe grupy pomocy i znana jako IPC – sklasyfikowała klęskę głodu tylko dwukrotnie: w 2011 r. w niektórych częściach Somalii i w 2017 r. w niektórych częściach Sudanu Południowego. W tych krajach stosunkowo niewielka część populacji spełniała kryteria grupy dotyczące warunków głodu. W Gazie mieszkańcy krytycznie zagrożonej północy stanowią ponad 13 procent populacji.

Według IPC do głodu dochodzi, gdy spełnione są trzy warunki: co najmniej 20 procent gospodarstw domowych odczuwa skrajny brak żywności; co najmniej 30 procent dzieci cierpi na ostre niedożywienie; oraz co najmniej dwoje dorosłych lub czworo dzieci na każde 10 000 osób umiera codziennie z głodu lub chorób związanych z niedożywieniem. (Chociaż eksperci IPC przeprowadzają i przeglądają analizy niezbędne do sklasyfikowania klęski głodu, tylko rząd i najwyżsi urzędnicy ONZ mogą oficjalnie złożyć oficjalne oświadczenie).

W raporcie wskazano, że pierwszy warunek został już spełniony, a drugi najprawdopodobniej został osiągnięty. Grupa stwierdziła, że ​​zbieranie danych na temat trzeciego przypadku zgonów związanych z niedożywieniem jest niezwykle trudne w strefie działań wojennych. Dodała, że ​​wskaźnik zgonów wśród dzieci wydaje się wyższy niż wśród dorosłych, ale stwierdził, że „nie można go ustalić”.

Według Ministerstwa Zdrowia Gazy co najmniej 27 osób, w tym 23 dzieci, zmarło z powodu niedożywienia, odwodnienia i braku mleka dla niemowląt.

Shimon Freedman, rzecznik izraelskiej agencji nadzorującej politykę wobec terytoriów palestyńskich COGAT, powtórzył w poniedziałek stanowisko Izraela, że ​​„nie nakłada ono żadnych ograniczeń na pomoc, która może dotrzeć do Strefy Gazy”.

Rzecznik izraelskiego rządu Eylon Levy nazwał raport „nieaktualnym obrazem”, który „nie uwzględnia najnowszych wydarzeń w terenie”, w tym głównych inicjatyw humanitarnych z zeszłego tygodnia. Powiedział także, że Izrael podejmuje „aktywne działania” w celu rozszerzenia dostaw pomocy w północnej Strefie Gazy.

W zeszłym tygodniu Izrael zezwolił małemu konwojowi Światowego Programu Żywnościowego na dostarczanie żywności do północnej Strefy Gazy po raz pierwszy od 20 lutego. Po opublikowaniu raportu główny ekonomista organizacji, Arif Husain, ostrzegł, że dla wielu „czas ucieka” Gazańczycy. „To dlatego dzieci umierają” – stwierdził. „Jeśli tam nie dotrzemy, nie będą umierać za 20 czy 30 lat, będą umierać setkami i tysiącami”.

Alex de Waal, ekspert ds. kryzysów humanitarnych, który napisał książkę o masowym głodzie, powiedział, że sytuacja w Gazie jest „bezprecedensowa”.

„Nikt z nas, którzy pracowali w tej dziedzinie, nigdy nie widział czegoś takiego” – powiedział. „To absolutnie szokujące”.

IPC dzieli ostry brak bezpieczeństwa żywnościowego na pięć faz, od minimalnej do katastrofalnej.

Wszyscy z 2,2 miliona mieszkańców Gazy znajdują się co najmniej na trzecim, czyli kryzysowym, poziomie braku bezpieczeństwa żywnościowego, co oznacza, że ​​nie jedzą wystarczająco dużo i są niedożywieni. Prawie 40 procent znajduje się w czwartej fazie, czyli fazie nadzwyczajnej, w obliczu skrajnych niedoborów żywności i zwiększonego ryzyka śmierci z głodu. A 30 procent jest w najcięższym stadium, co wskazuje, że prawie nie mają jedzenia i grozi im krytyczny poziom głodu i śmierci.

W grudniu grupa ostrzegła, że ​​w ciągu sześciu miesięcy może nastąpić głód, jeśli walki nie zostaną natychmiast przerwane i na terytorium nie dotrze więcej dostaw pomocy humanitarnej. „Od tego czasu warunki niezbędne do zapobiegania głodowi nie zostały spełnione” – czytamy w najnowszym raporcie.

Komisja ds. Przeglądu Głodu, grupa w ramach IPC, która badała analizę żywienia zawartą w raporcie, stwierdziła, że ​​głodowi można zapobiec „natychmiastową decyzją polityczną o zawieszeniu broni wraz ze znaczącym i natychmiastowym zwiększeniem dostępu pomocy humanitarnej i handlowej do całej populacji Gazy.”

Sekretarz generalny ONZ António Guterres nazwał raport „przerażającym oskarżeniem ludności cywilnej w sprawie warunków na miejscu”. Kryzys głodowy, stwierdził, „jest katastrofą całkowicie spowodowaną przez człowieka, a w raporcie jasno widać, że można go powstrzymać”.

Ponad pięć miesięcy po rozpoczęciu izraelskiej kampanii przeciwko Hamasowi eksperci ds. głodu szacują, że prawie cała populacja Gazy jest uzależniona od pomocy żywnościowej. Izrael złagodził ograniczenia w dostawach pomocy humanitarnej, które ustanowił bezpośrednio po atakach pod przewodnictwem Hamasu z 7 października, ale grupy pomocowe twierdzą, że pomoc docierająca do Gazy nie jest wystarczająca.

UNRWA, agencja ONZ wspierająca Palestyńczyków, stwierdziła, że ​​Gaza otrzymuje jedynie ułamek tego, co jest konieczne, aby zapobiec dalszemu pogarszaniu się warunków. Większa część tej pomocy nie dociera dalej niż miejsce przekroczenia granicy.

Josep Borrell Fontelles, najwyższy dyplomata Unii Europejskiej, nalegał, aby Izrael umożliwił „swobodny, niezakłócony i bezpieczny dostęp organizacji humanitarnych”.

„Głód nie może być używany jako broń wojenna” – stwierdził w oświadczeniu.

Minister spraw zagranicznych Izraela, Israel Katz, odrzucił krytykę pana Borrella, twierdząc, że kraj umożliwia szeroko zakrojoną pomoc drogą powietrzną, lądową i morską.

Amy Schoenfeld Walker, Elena Shao I Farnaza Fassihiego raportowanie wniesione.