WATYKAN, 6 stycznia (Reuters) – (Ta historia z 6 stycznia została poprawiona, aby poprawić rok 2013, a nie 2005, w akapicie 8)

Chociaż papież Franciszek często porównywał mieszkanie byłego papieża Benedykta w Watykanie do dziadka w domu, książka napisana przez najbliższego współpracownika Benedykta pokazuje, że w tym małym mieście-państwie mieszkało dwóch ubranych na biało mężczyzn.

Benedykt został pochowany w czwartek, a kilka godzin po pogrzebie na Placu św. Piotra włoskie wydawnictwo zaczęło wysyłać dziennikarzom egzemplarze 330-stronicowej książki „Nothing But The Truth – My Life Beside Benedict XVI”, autorstwa arcybiskupa Georga Gansweina.

66-letni Ganswein był osobistym sekretarzem Benedykta od 2003 roku, kiedy Benedykt był jeszcze kardynałem Josephem Ratzingerem, i pozostał u jego boku przez prawie 20 lat, aż do swojej śmierci w sobotę. Był odźwiernym Francisa, dopóki nie został zastąpiony w 2020 roku.

W książce, która ma się ukazać w księgarniach 12 stycznia, Ganswein przedstawia spojrzenie od wewnątrz na wybór Benedykta w 2005 roku, jego decyzję z 2013 roku, by zostać pierwszym papieżem od 600 lat, który ustąpił, lata po papiestwie, jego chorobę i jego ostatnie godziny.

Mimo że Benedykt w dużej mierze unikał publicznych wystąpień po swojej rezygnacji, pozostał chorążym katolickich konserwatystów, którzy czuli się wyobcowani reformami wprowadzonymi przez Franciszka, w tym rozprawieniem się ze starą łacińską Mszą.

Ganswein mówi, że Benedykt był „zaskoczony”, że Franciszek nigdy nie odpowiedział na publiczny list czterech konserwatywnych kardynałów w 2016 roku, w tym amerykańskiego kardynała Raymonda Leo Burke, który oskarżył Franciszka o sianie zamieszania w kwestiach moralnych.

Książka mówi również, że Benedykt nie zgadzał się z niektórymi stanowiskami Franciszka.

Po tym, jak Franciszek udzielił długiego wywiadu jezuickiemu dziennikowi sześć miesięcy po swoim wyborze w 2013 r., Franciszek wysłał dziennik Benedyktowi z prośbą o komentarze.

Ganswein mówi, że Benedykt w swojej odpowiedzi skierowanej do Franciszka skrytykował sposób, w jaki Franciszek odpowiadał na pytania dotyczące aborcji i homoseksualizmu.

Pisze również, że Benedykt uważał, że decyzje Franciszka o ograniczeniu używania tradycjonalistycznej Mszy łacińskiej były „błędem”.

Rzecznik Watykanu Matteo Bruni powiedział, że nie komentuje książki, napisanej z włoskim dziennikarzem Saverio Gaetą i opublikowanej przez Piemme, wydawnictwo Mondadori.

SŁUŻYĆ DWÓM PANOM

Przez pierwsze siedem lat po tym, jak Franciszek został wybrany na papieża, Ganswein pełnił dwie funkcje – prefekta Domu Papieskiego i prywatnego sekretarza byłego papieża.

Ganswein pisze, że nigdy nie był w stanie osiągnąć „klimatu zaufania” z nowym papieżem i że Franciszek prawdopodobnie pozwolił mu tak długo zachować stanowisko prefekta z szacunku dla Benedykta.

Topór spadł w styczniu 2020 r., kiedy Ganswein był w centrum niechlujnego epizodu dotyczącego książki o celibacie księży, napisanej głównie przez konserwatywnego kardynała Roberta Saraha.

Sarah powiedziała, że ​​Benedict był współautorem. Benedykt powiedział, że nie i zażądał usunięcia jego nazwiska z okładki.

Ganswein został złapany w środku, a Francis, który według oficjalnych źródeł watykańskich w tamtym czasie nie był zadowolony z tego, jak potraktowano ten epizod, skutecznie zwolnił Gansweina ze stanowiska prefekta.

Ganswein pisze, że Franciszek nakazał mu „nie wracać jutro do pracy”, ale opiekować się chorym Benedyktem w pełnym wymiarze godzin.

Benedykt napisał dwa listy do Franciszka, apelując do niego, aby zrobił lub powiedział coś w celu wyjaśnienia sytuacji, ponieważ Ganswein cierpiał i był „atakowany ze wszystkich stron”. Francis nigdy nie przywrócił Gansweina na to stanowisko.

Ganswein napisał, że Benedykt powiedział mu 25 września 2012 r., że postanowił zrezygnować – około pięć miesięcy wcześniej – i powiedział, że papież powiedział później garstce najwyższych urzędników watykańskich.

Powiedział, że próbował przekonać papieża, by zwolnił, a nie ustąpił, ale Benedykt nie chciał tego i zaczął zastanawiać się nad najlepszym momentem na wydarzenie, o którym wiedzieli, że będzie historyczne.

Reportaż Philipa Pullelli; Montaż przez Alison Williams

Nasze standardy: Zasady zaufania Thomson Reuters.