Kto naszym zdaniem wygra – IndieWire
Na początku Festiwalu Filmowego w Cannes w 2023 roku szwedzki reżyser Ruben Ostlund powiedział dziennikarzom, że wolałby zdobyć swoją trzecią Złotą Palmę niż Oscara. Przynajmniej w tym roku poprzedni zdobywca Cannes za „Trójkąt smutku” i „Kwadrat” będzie musiał zadowolić się przekazaniem Złotej Palmy komuś innemu.
Jako przewodnicząca tegorocznego jury Konkursu Oficjalnego 76. „Titane”), Brie Larson, zambijski filmowiec Rungano Nyoni, marokański filmowiec Maryam Touzani, Paul Dano, francuski aktor Denis Ménochet, afgański reżyser Atiq Rahimi i argentyński reżyser Damián Szifron. Grupa spędzi festiwal oglądając dwa do trzech filmów konkursowych dziennie, a Ostlund powiedział, że będą zbierać się, aby obradować co trzy filmy w ciągu 10 dni festiwalu. Proces ten zakończy się w sobotę 27 maja, kiedy grupa spotka się po raz ostatni i zagłosuje na zwycięzcę Palme wraz z nagrodami za aktorstwo, scenariusz, reżyserię i kilka innych kategorii. Ceremonia odbędzie się o godzinie 20:30
Nie ma dokładnej nauki do przewidywania wyścigu Złotej Palmy. Każdy juror otrzymuje jeden głos, w tym przewodniczący, a jurorzy są poinstruowani, aby ściśle kontrolować swoje reakcje na filmy w trakcie festiwalu. W przeszłości niektórzy przestrzegali tej zasady lepiej niż inni, a plotki krążą tak czy inaczej. Filmy, które otrzymują największe poparcie krytyków, nie zawsze są oczywistymi faworytami (wybitny „Toni Erdmann” przegrał z sentymentalnym „Ja, Daniel Blake” w 2016 r.), chociaż dzikie, wywrotowe filmy często zastępują bardziej tradycyjne narracje (wystarczy spojrzeć na „ Trójkąt smutku” i „Titane”, zwycięzcy ostatnich dwóch lat). Zbyt łatwo jest przyjąć założenia dotyczące preferencji jury na podstawie ich własnej pracy. Jednocześnie, w tej grze w zgadywanie, fani Cannes potrzebują wszystkich możliwych wskazówek.
Coroczna lista prognoz Palme d’Or firmy IndieWire obejmuje tylko kursy na filmy, które były już wyświetlane na festiwalu. Jest aktualizowany codziennie w miarę pojawiania się nowych filmów, więc sprawdzaj ponownie, aby zobaczyć najnowsze kursy w trakcie festiwalu.
| Ranga | Dyrektor | Co powinieneś wiedzieć |
| 1. „Strefa zainteresowania” | Jonathana Glazera | Pierwszy film Glazera od czasu „Pod skórą” to pełne napięcia i porywające spojrzenie na dowódcę Auschwitz (Christian Friedel) i jego żonę (Sandra Huller) przez niezwykły pryzmat ich życia rodzinnego. Krytycy go uwielbiają, a jury prawie na pewno doceni jego śmiałe podejście. To poważny pretendent do Palme, o ile część jury nie uzna tego za zbyt zimne. Przeczytaj naszą recenzję. |
| 2. „Potwór” | Hirokazu Kore-eda | Reżyser „Shoplifters”, Kore-eda, powraca ze swoją ostatnią ofertą na drugą Palme w tym sentymentalnym spojrzeniu na małe dziecko, które może być ofiarą zastraszania lub nie; gdy jego samotna matka próbuje dojść do sedna sprawy, film przyjmuje perspektywę „Rashomona”, która staje się głębsza w miarę upływu czasu. Subtelne podejście Kore-edy może być dla niektórych zbyt subtelne, ale jego filmowa pewność siebie (i emocjonalna klarowność jego pomysłów) są niezaprzeczalne. Przeczytaj naszą recenzję. |
| 3. „Młodość (wiosna)” | Wang Binga | Szerokie spojrzenie chińskiego twórcy Wanga Binga na pracowników tekstylnych, których prace są wysyłane na cały świat, stanowi zawiły obraz niedostatecznie reprezentowanego świata. (To rzadki film dokumentalny w konkursie i pierwszy raz w konkursie dla reżysera „Dead Souls”). Był chwalony za delikatne podejście, ale jego lodowate tempo, wędrowny styl i zniechęcający 218-minutowy czas trwania sprawiają, że jest mniej prawdopodobne, aby znaleźć konsensus niezbędny dla Palme. Przeczytaj naszą recenzję. |
| 4. „Powrót do domu” | Katarzyny Korsyńskiej | Najnowszy francuski dramat Corsini (ostatnio była w Cannes z „The Divide” w 2021 roku) został przyćmiony kontrowersjami związanymi ze scenami seksu nakręconymi z nieletnią obsadą. Odkładając to na bok, film jest przemyślanym i ugruntowanym spojrzeniem na dwie czarne nastolatki, które wracają z samotną matką na Korsykę i starają się zrozumieć swoją rozbitą rodzinę. Pomimo dobrych występów, emocjonalny łuk filmu jest nieco zbyt zwyczajny, aby wkroczyć w poważny potencjał Palme. Przeczytaj naszą recenzję. |
| 5. „O suchych trawach” | Nuri Bilge Ceylan | Turecki reżyser Ceylan zdobył Palmę za „Winter Sleep” i jest stałym bywalcem Cannes dzięki swoim ospałym, mrocznie zabawnym studiom postaci, które mogą być trochę nabytym gustem. Jego najnowsze, wciągające, ale mimo to powolne spojrzenie na niezadowolonego nauczyciela z liceum, który ma problem z jednym ze swoich podziwianych uczniów, zadowoli wielu fanów Ceylana dzięki przemyślanemu badaniu światopoglądu nihilistycznego bohatera. Ale trudno sobie wyobrazić, w jaki sposób jury mogłoby zjednoczyć się w tym konkretnym wyzwaniu filmowym z innymi mocnymi opcjami. |
